۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(لینک درون متنی) |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
}} | }} | ||
'''دیوان رفعت سمنانی'''، سروده حاجی محمدصادق، معروف به رفعت سمنانی است. آنچه در این کتاب گردآوری شده، مجموعه سرودههای این شاعر توانمند است در قالب غزلیات، مسمطات، ترکیببندها، ترجیعبندها، مخمسها، قصاید و مثنوی، در موضوعات گوناگون اجتماعی و اخلاقی و سایر موضوعات دیگر، که از جمله آنها سرودههای بسیاری است در باب ارادت به امیرالمؤمنین علی(ع) و خاندان عصمت و طهارت(ع). این مجموعه گرانسنگ به اهتمام نصرتالله نوحیان (نوح) جمعآوری شده است. | '''دیوان رفعت سمنانی'''، سروده حاجی محمدصادق، معروف به رفعت سمنانی است. آنچه در این کتاب گردآوری شده، مجموعه سرودههای این شاعر توانمند است در قالب غزلیات، مسمطات، ترکیببندها، ترجیعبندها، مخمسها، قصاید و مثنوی، در موضوعات گوناگون اجتماعی و اخلاقی و سایر موضوعات دیگر، که از جمله آنها سرودههای بسیاری است در باب ارادت به [[امام على(ع)|امیرالمؤمنین علی(ع)]] و خاندان عصمت و طهارت(ع). این مجموعه گرانسنگ به اهتمام [[نوحيان، نصرت|نصرتالله نوحیان (نوح)]] جمعآوری شده است. | ||
==ساختار== | ==ساختار== | ||
کتاب، دارای یک مقدمه از نصرتالله نوحیان (نوح) است. پس از مقدمه یک خطبه بینقطه ذکر گردیده است و بخش اصلی کتاب در هفت فصل مجزا مطرح شده است. | کتاب، دارای یک مقدمه از [[نوحيان، نصرت|نصرتالله نوحیان (نوح)]] است. پس از مقدمه یک خطبه بینقطه ذکر گردیده است و بخش اصلی کتاب در هفت فصل مجزا مطرح شده است. | ||
==گزارش محتوا== | ==گزارش محتوا== | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
{{پایان شعر}}...<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحه هفت - هشت</ref>. | {{پایان شعر}}...<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحه هفت - هشت</ref>. | ||
رفعت به علی بن ابیطالب علی(ع) و خاندان او ارادتی خاص میورزید و ازاینروی قسمتی بزرگ از دیوان او حاوی اشعار و علی الخصوص مسمّطهای شیوایی در مدح آن بزرگواران است، از جمله قصیدههای وی در این باب است: | رفعت به [[امام على(ع)|علی بن ابیطالب علی(ع)]] و خاندان او ارادتی خاص میورزید و ازاینروی قسمتی بزرگ از دیوان او حاوی اشعار و علی الخصوص مسمّطهای شیوایی در مدح آن بزرگواران است، از جمله قصیدههای وی در این باب است: | ||
{{شعر}} | {{شعر}} | ||
{{ب|''چون حسین بن علی باید که جان خویش را ''|2=''در زمین کربلا بذل ره جانان کند''}} | {{ب|''چون حسین بن علی باید که جان خویش را ''|2=''در زمین کربلا بذل ره جانان کند''}} |
ویرایش