ز مهر افروخته: تفاوت میان نسخه‌ها

6. از جمله اشعارى كه نويسنده در اين كتاب آورده، قطعه شعرى است با عنوان «پند درختان ورس». در زير عنوان مزبور، نوشته شده: «اين قصيده تقريبا در سال 1330ش، در روستاى «زان» (دهى از دهستان آب‌رود در حومه شهرستان دماوند)، زير درختان «ورس»، به فارسى سره سروده شد». پاره‌اى از ابيات اين قطعه شعر، چنين است:

 

{| class="wikitable poem"

! گذر ز دانه و دام جهان و خويش مباز !! كه مرغ با پر آزاد مى‌كند پرواز  

|}؛

 

{| class="wikitable poem"

! به خويش آى و تماشاى پيشتازان كن !! كه هيچ نايد از اين كاروان راه آواز  

|}؛

 

{| class="wikitable poem"

! به هرزه راه مپيما و خويش خسته مساز !! كه پيش پاى تو باشد بسى نشيب و فراز  

|} (همان، ص130-131).