فتح الأبواب بين ذوي الألباب و بين رب الأرباب في الاستخارات: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
جز (جایگزینی متن - ' ==معرفى اجمالى== ' به '')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
(لینک درون متنی)
خط ۲۸: خط ۲۸:
}}
}}


 
'''فتح الأبواب بين ذوى الألباب و بين رب الأرباب فى الاستخارات''' تألیف [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد رضى‌الدين، على بن طاووس حلى]] (589 - 664 هجرى) در موضوع اثبات جواز و مشروعيت استخاره و انواع آن و استدلال‌هاى مخالفين و جواب آنها مى‌باشد.
 
«فتح الأبواب بين ذوى الألباب و بين رب الأرباب فى الاستخارات» تألیف سيد رضى‌الدين، على بن طاووس حلى (589 - 664 هجرى) در موضوع اثبات جواز و مشروعيت استخاره و انواع آن و استدلال‌هاى مخالفين و جواب آنها مى‌باشد.


==پيشينه==
==پيشينه==
خط ۳۷: خط ۳۵:
پيرامون مسئله استخاره و جواز و ترغيب به آن نزديك به 30 عنوان كتاب نوشته شده و به صورت متفرقه نيز در بسيارى از كتب ادعيه و روايى باب‌هايى به اين موضوع اختصاص يافته است.
پيرامون مسئله استخاره و جواز و ترغيب به آن نزديك به 30 عنوان كتاب نوشته شده و به صورت متفرقه نيز در بسيارى از كتب ادعيه و روايى باب‌هايى به اين موضوع اختصاص يافته است.


اولين كتابى كه در اين موضوع و به صورت مستقل نوشته شده كتاب «الاستخارة» از محمد بن مسعود عياشى، از بزرگان قرن سوم و صاحب تفسير معروف عياشى است.
اولين كتابى كه در اين موضوع و به صورت مستقل نوشته شده كتاب «الاستخارة» از [[عیاشی، محمد بن مسعود|محمد بن مسعود عياشى]]، از بزرگان قرن سوم و صاحب [[التفسير (عیاشی)|تفسير معروف عياشى]] است.


پس از او، احمد بن سليمان بصرى معروف به زبيرى شافعى متوفاى اوايل قرن چهارم هجرى كتابى با عنوان «الاستخارة و الاستشارة» تأليف نمود.
پس از او، احمد بن سليمان بصرى معروف به زبيرى شافعى متوفاى اوايل قرن چهارم هجرى كتابى با عنوان «الاستخارة و الاستشارة» تأليف نمود.
خط ۶۱: خط ۵۹:
[[شبر، عبدالله|سيد عبدالله شبّر]] در «إرشاد المستبصر في الاستخارات» مى‌گويد:
[[شبر، عبدالله|سيد عبدالله شبّر]] در «إرشاد المستبصر في الاستخارات» مى‌گويد:


«من بجز علامۀ يگانۀ زمان، عالم ربانى و كسى كه مثل او را سراغ نداريم، يعنى سيد على بن طاووس، كسى را سراغ ندارم كه در موضوع استخاره كتابى نوشته باشد كه عطش جوينده را پاسخگو باشد و انسان را بى‌نياز از كتابى ديگر در اين موضوع نمايد.
«من بجز علامۀ يگانۀ زمان، عالم ربانى و كسى كه مثل او را سراغ نداريم، يعنى [[ابن طاووس، علی بن موسی|سيد على بن طاووس]]، كسى را سراغ ندارم كه در موضوع استخاره كتابى نوشته باشد كه عطش جوينده را پاسخگو باشد و انسان را بى‌نياز از كتابى ديگر در اين موضوع نمايد.


از نكات مهم اين كتاب آن است كه سيد آيات و روايات را نقل كرده و اقوال را رد يا تأييد نموده و در كنار آنها تجارب خويش را از استخاره آورده و نكات ظريفى پيرامون استخاره و مداومت بر آن ذكر كرده كه حاكى از مواظبت هميشگى او بر استخاره است و نويسندۀ كتاب به مضمون آن اعتقاد كامل داشته و هميشه با دقت به آن عمل نموده است.
از نكات مهم اين كتاب آن است كه سيد آيات و روايات را نقل كرده و اقوال را رد يا تأييد نموده و در كنار آنها تجارب خويش را از استخاره آورده و نكات ظريفى پيرامون استخاره و مداومت بر آن ذكر كرده كه حاكى از مواظبت هميشگى او بر استخاره است و نويسندۀ كتاب به مضمون آن اعتقاد كامل داشته و هميشه با دقت به آن عمل نموده است.
خط ۸۵: خط ۸۳:


5 - باب بيست و چهارم، در اينكه انسان در امور عقلى و نقلى بايد به خدا و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله اقتدا كند، چرا كه اكثر مردم با اينكه عقل دارند خلاف راه صحيح را مى‌پيمايند و اينكه انسان نبايد به دنبال رضايت مردم باشد، بلكه تلاش كند رضاى الهى را به دست آورد.
5 - باب بيست و چهارم، در اينكه انسان در امور عقلى و نقلى بايد به خدا و پيامبر صلى‌الله‌عليه‌وآله اقتدا كند، چرا كه اكثر مردم با اينكه عقل دارند خلاف راه صحيح را مى‌پيمايند و اينكه انسان نبايد به دنبال رضايت مردم باشد، بلكه تلاش كند رضاى الهى را به دست آورد.


[[رده:کتاب‌شناسی]]
[[رده:کتاب‌شناسی]]
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش