۶۱٬۱۸۹
ویرایش
همایون نامه: تاریخ منظوم حکیم زجاجی سراینده سده هفتم: تفاوت میان نسخهها
همایون نامه: تاریخ منظوم حکیم زجاجی سراینده سده هفتم (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۳۰ مهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۰۹
، ۳۰ مهٔ ۲۰۱۸جایگزینی متن - ' هایی' به 'هایی'
جز (جایگزینی متن - ' ها ' به 'ها ') |
جز (جایگزینی متن - ' هایی' به 'هایی') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
== گزارش محتوا == | == گزارش محتوا == | ||
همایون نامه منظومه مفصّلی به بحر متقارب است که ظاهراً در حدود شصت هزار بیت دارد و موضوع آن با گـزارش ولادت پیـامبر اکرم(ص) و رویدادهای صدر اسلام آغاز می شود و تا وفات حضرت محمّد(ص) ادامه می یابد. این بخش مربوط به نیمه نخست منظومه است و نیمه دوم در یگانه نسخه فعلاً شناخته شده مـتن بـا حـوادث تاریخ اسلام در روزگار عبدالملک بـن مـروان و حـجّاج و... آغاز می شود که دنباله موضوعی- منطقیِ نیمه نخست نیست و در آغازِ آن | همایون نامه منظومه مفصّلی به بحر متقارب است که ظاهراً در حدود شصت هزار بیت دارد و موضوع آن با گـزارش ولادت پیـامبر اکرم(ص) و رویدادهای صدر اسلام آغاز می شود و تا وفات حضرت محمّد(ص) ادامه می یابد. این بخش مربوط به نیمه نخست منظومه است و نیمه دوم در یگانه نسخه فعلاً شناخته شده مـتن بـا حـوادث تاریخ اسلام در روزگار عبدالملک بـن مـروان و حـجّاج و... آغاز می شود که دنباله موضوعی- منطقیِ نیمه نخست نیست و در آغازِ آن افتادگیهایی هست. این نیمه با روایتِ برخی اخبار خـلفای امـوی و عـبّاسی ادامه مییابد و بعد به تاریخ ایران از پادشاهیِ گـیومرث تـا نبرد ارسلان بن طغرل سلجوقی با برادرش محمّد می پردازد و به صورت ناتمام به پایان می رسد. دانسته نیست کـه نـاقص رهـا شدنِ منظومه به سببِ درگذشتِ زجّاجی است و یا این کـه در تنها دست نویسِ موجود از این نیمه- که البتّه متأخّر و کتابتِ سالِ (1092 ﻫ.ق.) است- آغـاز و پایـان افـتادگی دارد یا نه<ref>ایدنلو، سجاد، ص24</ref>. | ||
در هر حال این اثر به لحاظ موضوعی از منظومه هـای دیـنی و تاریخیِ پیرو شاهنامه است و در متنِ ابیاتِ آن اشاره آشکاری به نامش وجود ندارد ولیکن در سرعنوان/ سرنویسِ یـکی از بـخش هـای نیمه نخستِ آن در نسخه متن، «همایون نامه» نامیده شده است و خودِ زجـّاجی هـم در بـیتی گفته است: بگویم من این نامه بی همال چو نامش همایون گرفتم به فـال. | در هر حال این اثر به لحاظ موضوعی از منظومه هـای دیـنی و تاریخیِ پیرو شاهنامه است و در متنِ ابیاتِ آن اشاره آشکاری به نامش وجود ندارد ولیکن در سرعنوان/ سرنویسِ یـکی از بـخش هـای نیمه نخستِ آن در نسخه متن، «همایون نامه» نامیده شده است و خودِ زجـّاجی هـم در بـیتی گفته است: بگویم من این نامه بی همال چو نامش همایون گرفتم به فـال. | ||