همایون نامه: تاریخ منظوم حکیم زجاجی سراینده سده هفتم: تفاوت میان نسخه‌ها

در‌ هر‌ حال این اثر به لحاظ موضوعی از منظومه هـای دیـنی و تاریخیِ پیرو شاهنامه‌ است‌ و در‌ متنِ ابیاتِ آن اشاره آشکاری به نامش وجود ندارد ولیکن در سرعنوان/ سرنویسِ یـکی‌ از‌ بـخش هـای نیمه نخستِ آن در نسخه متن، «همایون نامه» نامیده شده است و خودِ زجـّاجی هـم در بـیتی گفته است: بگویم من این نامه بی همال چو‌ نامش‌ همایون گرفتم به فـال.

تـاریخ‌ آغـاز‌ و پایـان نظم همایون نامه دقیقاً معلوم نیست‌ امّا‌ زجّاجی‌ در یک جا از پنجاه و هشت سالگی‌ خویش‌ سـخن گـفته است که اگر سال تولّد وی احتمالاً (608 ﻫ.ق.) باشد نشان می‌ دهد‌ در حدود سـال (666 ﻫ.ق) مـشغول‌ کـار‌ نظم کتاب‌ بوده‌ و چون‌ در جاهای دیگر به شصت و هفت‌ و شصت‌ و هشت سالگی خود هم اشـاره کـرده مـی توان گفت این کار ده‌ سال‌ بعد از آن (سال های 676‌ و 675 ﻫ.ق.) نیز ادامه داشـته‌ اسـت‌. زجّاجی در بیتی در نیمه نخستِ منظومه گفته که‌ بیش‌ از بیست سـال اسـت که‌ سرگرم‌ سرایش‌ آن است و این‌ با‌ در نظر داشـتنِ حـجمِ متن پذیرفتنی است<ref>همان</ref>.