۶۱٬۱۸۹
ویرایش
بزرگداشت اولیای خدا: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ر.ك: ' به ' ر.ک: '
جز (جایگزینی متن - ' ر.ك: ' به ' ر.ک: ') |
|||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در مقدمه اول، به اهميت و جايگاه حج اشاره شده.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/7 ر. | در مقدمه اول، به اهميت و جايگاه حج اشاره شده.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/7 ر.ک: مقدمه، ص7]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/9 9]</ref>و در مقدمه نويسنده، توضيح مختصرى پيرامون موضوع كتاب، داده شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/11 ر.ک: همان، ص11]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/13 13]</ref> | ||
شناخت اولياى خدا و دوست داشتن آنها آثار تربيتى فراوانى دارد و جهت ايجاد ارتباط نزديك‌تر و پيوند محكم‌تر با بندگان صالح خدا، پيش از هر چيز بايد محبت آنها در دل انسان جاى گيرد؛ به‌گونه‌اى كه با محبت آنها زندگى كند و با محبت آنها بميرد و از آنجا كه محبت يك امر قلبى و باطنى است و هيچ‌گونه نشانى در ظاهر ندارد، براى اظهار و اعلام آن مى‌بايد از راه‌هاى خاصى كه ميان عقلا مرسوم است وارد شد؛ مگر اينكه موردى از سوى شرع مقدس ممنوع شده باشد. كارهايى از قبيل تبرّك‌جويى و توسل و استشفاع و استمداد و زيارت قبور و يادآورى اولياى خدا، همه نمودهايى از محبت و علاقه قلبى به آنهاست.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/11 ر. | شناخت اولياى خدا و دوست داشتن آنها آثار تربيتى فراوانى دارد و جهت ايجاد ارتباط نزديك‌تر و پيوند محكم‌تر با بندگان صالح خدا، پيش از هر چيز بايد محبت آنها در دل انسان جاى گيرد؛ به‌گونه‌اى كه با محبت آنها زندگى كند و با محبت آنها بميرد و از آنجا كه محبت يك امر قلبى و باطنى است و هيچ‌گونه نشانى در ظاهر ندارد، براى اظهار و اعلام آن مى‌بايد از راه‌هاى خاصى كه ميان عقلا مرسوم است وارد شد؛ مگر اينكه موردى از سوى شرع مقدس ممنوع شده باشد. كارهايى از قبيل تبرّك‌جويى و توسل و استشفاع و استمداد و زيارت قبور و يادآورى اولياى خدا، همه نمودهايى از محبت و علاقه قلبى به آنهاست.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/11 ر.ک: همان، ص11]</ref> | ||
نويسنده در اين اثر، با استفاده از كتاب و سنت و با استناد به سخنان خدا و رسول(ص) و سيره صحابه و تابعين، مشروع و مطلوب بودن اين‌گونه كارها را به اثبات رسانيده و نشان داده است كه اين كارها هدفى جز اظهار دوستى با كسانى كه خداوند دوستى آنها را لازم كرده است، ندارد. وى معتقد است هر مسلمان آزاده‌اى كه به شبهات و سخن‌پراكنى‌هاى بيهوده توجه نكند و تنها كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) را پيش روى خود قرار بدهد، به‌روشنى حقيقت را درك خواهد كرد و خواهد ديد كه سخنان گروه اندكى كه بزرگداشت اولياى خدا را شرك مى‌دانند، چقدر سست و بى‌پايه و مغاير با كتاب و سنت و سيره سلف صالح است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/12 همان' ص12]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/13 13]</ref> | نويسنده در اين اثر، با استفاده از كتاب و سنت و با استناد به سخنان خدا و رسول(ص) و سيره صحابه و تابعين، مشروع و مطلوب بودن اين‌گونه كارها را به اثبات رسانيده و نشان داده است كه اين كارها هدفى جز اظهار دوستى با كسانى كه خداوند دوستى آنها را لازم كرده است، ندارد. وى معتقد است هر مسلمان آزاده‌اى كه به شبهات و سخن‌پراكنى‌هاى بيهوده توجه نكند و تنها كتاب خدا و سنت پيامبر(ص) را پيش روى خود قرار بدهد، به‌روشنى حقيقت را درك خواهد كرد و خواهد ديد كه سخنان گروه اندكى كه بزرگداشت اولياى خدا را شرك مى‌دانند، چقدر سست و بى‌پايه و مغاير با كتاب و سنت و سيره سلف صالح است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/12 همان' ص12]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/13 13]</ref> | ||
| خط ۷۹: | خط ۷۹: | ||
تعمير قبور اولياى خدا، مسئله‌اى است كه در عنوان پنجم، بدان پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است بزرگداشت اولياى خدا، در حقيقت ارج نهادن به ايمان و تقوا و ارزش‌هاى معنوى و ترويج آن اوصافى است كه در اولياى خدا وجود دارد. خداوند پيامبر خود را به‌عنوان اسوه حسنه و الگو و نمونه براى مسلمانان معرفى فرموده و همچنين محبت اهل‌بيت(ع) و اصحاب كبار پيامبر(ص) و دوستى اولياى خود را بر ما لازم كرده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/75 همان، ص75]</ref> | تعمير قبور اولياى خدا، مسئله‌اى است كه در عنوان پنجم، بدان پرداخته شده است. نويسنده، معتقد است بزرگداشت اولياى خدا، در حقيقت ارج نهادن به ايمان و تقوا و ارزش‌هاى معنوى و ترويج آن اوصافى است كه در اولياى خدا وجود دارد. خداوند پيامبر خود را به‌عنوان اسوه حسنه و الگو و نمونه براى مسلمانان معرفى فرموده و همچنين محبت اهل‌بيت(ع) و اصحاب كبار پيامبر(ص) و دوستى اولياى خود را بر ما لازم كرده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/75 همان، ص75]</ref> | ||
وى خاطرنشان مى‌كند كه محبت يك امر باطنى است و ظهور و بروز آن همان تعظيم و تكريمى است كه ما از اولياى خدا مى‌كنيم و در حقيقت تعظيم اولياى خدا، همان اظهار محبت به آنان است كه پيامبر خدا(ص) ما را به آن امر كرده و آن را علامت ايمان دانسته است. وى معتقد است عظمت و مقامى كه اولياى خدا پيش خدا دارند، با مرگشان از بين نمى‌رود و آنها كه در حال حيات، خود را به اين درجه از قرب الهى رسانيده‌اند، در حال ممات و عالم برزخ و روز قيامت هم همان مرتبه را نزد خداوند دارند و به همين جهت تعظيم و تكريم آنها بعد از مرگشان هم لازم است؛ لذا همان‌گونه‌كه زيارت قبور اولياى خدا نوعى اظهار محبت و تعظيم به آنهاست، تعمير قبور و حفظ آثار آنها نيز نشانى از محبت و حق‌شناسى درباره كسانى است كه خداوند محبت آنها را بر ما لازم كرده است و اين كارى است كه در ميان تمام ملت‌ها معمول و مرسوم است و حتى پيش از اسلام نيز قبور انبيا و اوليا و حتى محل نشست و برخاست آنها را آباد مى‌كردند و بدين‌گونه ياد آنها را گرامى مى‌داشتند.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/75 ر. | وى خاطرنشان مى‌كند كه محبت يك امر باطنى است و ظهور و بروز آن همان تعظيم و تكريمى است كه ما از اولياى خدا مى‌كنيم و در حقيقت تعظيم اولياى خدا، همان اظهار محبت به آنان است كه پيامبر خدا(ص) ما را به آن امر كرده و آن را علامت ايمان دانسته است. وى معتقد است عظمت و مقامى كه اولياى خدا پيش خدا دارند، با مرگشان از بين نمى‌رود و آنها كه در حال حيات، خود را به اين درجه از قرب الهى رسانيده‌اند، در حال ممات و عالم برزخ و روز قيامت هم همان مرتبه را نزد خداوند دارند و به همين جهت تعظيم و تكريم آنها بعد از مرگشان هم لازم است؛ لذا همان‌گونه‌كه زيارت قبور اولياى خدا نوعى اظهار محبت و تعظيم به آنهاست، تعمير قبور و حفظ آثار آنها نيز نشانى از محبت و حق‌شناسى درباره كسانى است كه خداوند محبت آنها را بر ما لازم كرده است و اين كارى است كه در ميان تمام ملت‌ها معمول و مرسوم است و حتى پيش از اسلام نيز قبور انبيا و اوليا و حتى محل نشست و برخاست آنها را آباد مى‌كردند و بدين‌گونه ياد آنها را گرامى مى‌داشتند.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/75 ر.ک: همان، ص75]-[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/76 76]</ref> | ||
نويسنده، معتقد است محبت اولياى خدا آثار سازنده‌اى در وجود انسان دارد و كسى كه به‌راستى دوستدار اولياى خدا باشد، آنها را در ايمان و تقوا و اعمال صالح براى خود اسوه و الگو قرار مى‌دهد و سعى مى‌كند كه خود را به آنها نزديك سازد؛ به‌خصوص محبت پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع) و اصحاب كبار او، نقش تعيين‌كننده‌اى در تقويت مبانى ايمان و تقوا و آراستگى به فضائل اخلاقى دارد و بدون آن پايه‌هاى ايمان سست خواهد شد و انسان از مسير حق فاصله خواهد گرفت. بنابراين هرچه اين محبت عميق‌تر و محكم‌تر باشد، آثار و ثمرات بيشترى خواهد داشت و يكى از نشانه‌هاى محبت عميق به آنها، اشك شوقى است كه از ديده‌ها جارى مى‌شود و بدين‌گونه محبت كه يك امر باطنى و درونى است، به‌صورت دانه‌هاى بلورين اشك تجسم مى‌يابد و آنچه در درون است، ره به بيرون مى‌گشايد؛ ازاين‌رو در عنوان ششم، به بحث پيرامون مرثيه‌سرايى و گريه براى اولياى خدا پرداخته شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/89 ر. | نويسنده، معتقد است محبت اولياى خدا آثار سازنده‌اى در وجود انسان دارد و كسى كه به‌راستى دوستدار اولياى خدا باشد، آنها را در ايمان و تقوا و اعمال صالح براى خود اسوه و الگو قرار مى‌دهد و سعى مى‌كند كه خود را به آنها نزديك سازد؛ به‌خصوص محبت پيامبر(ص) و اهل‌بيت(ع) و اصحاب كبار او، نقش تعيين‌كننده‌اى در تقويت مبانى ايمان و تقوا و آراستگى به فضائل اخلاقى دارد و بدون آن پايه‌هاى ايمان سست خواهد شد و انسان از مسير حق فاصله خواهد گرفت. بنابراين هرچه اين محبت عميق‌تر و محكم‌تر باشد، آثار و ثمرات بيشترى خواهد داشت و يكى از نشانه‌هاى محبت عميق به آنها، اشك شوقى است كه از ديده‌ها جارى مى‌شود و بدين‌گونه محبت كه يك امر باطنى و درونى است، به‌صورت دانه‌هاى بلورين اشك تجسم مى‌يابد و آنچه در درون است، ره به بيرون مى‌گشايد؛ ازاين‌رو در عنوان ششم، به بحث پيرامون مرثيه‌سرايى و گريه براى اولياى خدا پرداخته شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/89 ر.ک: همان، ص89]</ref> | ||
در هفتمين عنوان، مسئله شفاعت‌خواهى از اولياى خدا مطرح گرديده است. شفاعت، مقام و منزلتى است كه خداوند به بعضى از بندگان خود از انبيا و اوليا عنايت كرده و به آنها اين امتياز را داده كه درباره گنهكاران از اهل ايمان، شفاعت كنند و آمرزش گناهان آنها را از خدا بخواهند.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/103 همان، ص103]</ref> | در هفتمين عنوان، مسئله شفاعت‌خواهى از اولياى خدا مطرح گرديده است. شفاعت، مقام و منزلتى است كه خداوند به بعضى از بندگان خود از انبيا و اوليا عنايت كرده و به آنها اين امتياز را داده كه درباره گنهكاران از اهل ايمان، شفاعت كنند و آمرزش گناهان آنها را از خدا بخواهند.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/103 همان، ص103]</ref> | ||
| خط ۹۴: | خط ۹۴: | ||
فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع و مصادر مورد استفاده نويسنده، در انتهاى كتاب آمده است. | فهرست مطالب در ابتدا و فهرست منابع و مصادر مورد استفاده نويسنده، در انتهاى كتاب آمده است. | ||
در پاورقى‌ها، به ذكر منابع پرداخته شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/85 ر. | در پاورقى‌ها، به ذكر منابع پرداخته شده است.<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/85 ر.ک: پاورقى، ص85]</ref> | ||
==پانويس == | ==پانويس == | ||