۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(لینک درون متنی) |
|||
خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
مؤلف، در ذيل هر يك از كلمات دخيل توضيحات ارزشمندى را ذكر نموده است؛ بهعنوان نمونه: | مؤلف، در ذيل هر يك از كلمات دخيل توضيحات ارزشمندى را ذكر نموده است؛ بهعنوان نمونه: | ||
#در مورد كلمه «بُخت نُصَّر» مىفرمايد: نون، مضموم است و صاد، مفتوح و مشدد؛ ساكن كردن آن، تنها در شعر جايز است. «بخت نصر»، نام شخصى است كه بيتالمقدس و شامات را ويران نمود و قوم يهود را از آن ديار آواره كرد و عده زيادى از آنها را به قتل رساند. اين اسم، معرب و مركب است، مانند«حَضرموت» و ««بعلبك». لازم به يادآورى است كه «نُصَّر» مانند«بُقَّم» با تشديد عين الفعل تلفظ مىشود... و در كتاب «المقتضب» ابن سيد، چنين آمده است: | |||
#:«بُخت» معرب بوخت بوده و به معنى پسر و «نصر» اسم بتى است كه آن پسر، در نزد آن يافت شده است و چون پدرى از براى وى شناخته نشده، به اين اسم ناميده شده است. | |||
«بُخت» معرب بوخت بوده و به معنى پسر و «نصر» اسم بتى است كه آن پسر، در نزد آن يافت شده است و چون پدرى از براى وى شناخته نشده، به اين اسم ناميده شده است. | #در مورد كلمه «تُرنجان»، مىفرمايد: نام يك گونه خاص از ريحان است. اين لفظ، عامى و مولد(جديد) است. ريحان در لغت به هر گياه خوشبويى گفته مىشود و... | ||
#در مورد كلمه «خرشف» مىگويد: نوع خاصى از كاهوى بيابانى بوده و مفرد آن، «خَرشفة» است. به اين نوع كاهو، «خس الكلب» نيز گفته مىشود كه در كنارههاى نهرها و رودخانهها مىرويد. بر روى برگهاى آن خار وجود دارد و رنگ آن، به زرد متمايل مىباشد... | |||
==ويژگى كتاب== | ==ويژگى كتاب== |
ویرایش