۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آیت الله' به 'آیتالله') |
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'هها') |
||
خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
==تحصیلات== | ==تحصیلات== | ||
علیاصغر تا كلاس ششم ابتدایی را در روستای ابرسج تحصیل كرد. آن گاه پس از تبعید رضاخان و بازگشایی | علیاصغر تا كلاس ششم ابتدایی را در روستای ابرسج تحصیل كرد. آن گاه پس از تبعید رضاخان و بازگشایی حوزههای علمیه، وی به اتّفاق پانزده نفر از جوانان متدین روستای ابرسج با راهنمایی حجتالاسلام شیخ علی واعظی برجسته، وارد حوزه علمیه ابرسج شد و به تحصیل علوم دینی پرداخت. | ||
وی پس از خواندن جامع المقدمات همراه استادش شیخ علی واعظی برجسته، به مدرسه علمیه قلعه شاهرود رفت و مدّت سه سال را درآن مدرسه و نیز مدرسه بازار به تحصیل نزد بزرگانی همچون: شیخ علی واعظی برجسته، آیتاللّه حاج شیخ علیاصغر دانش پژوه، آیتاللّه اشرفی و آیتاللّه سجودی پرداخت. سپس در پانزده سالگی به حوزه علمیه مشهد عزيمت نموده و از محضر اساتيدى همچون حضرات آيات حاج سيد هادى ميلانى، حاج ميرزا جواد تهرانى، ميرزا هاشم قزوينى، سيد احمد مدرس يزدى، كسب فيض و معرفت نمود. | وی پس از خواندن جامع المقدمات همراه استادش شیخ علی واعظی برجسته، به مدرسه علمیه قلعه شاهرود رفت و مدّت سه سال را درآن مدرسه و نیز مدرسه بازار به تحصیل نزد بزرگانی همچون: شیخ علی واعظی برجسته، آیتاللّه حاج شیخ علیاصغر دانش پژوه، آیتاللّه اشرفی و آیتاللّه سجودی پرداخت. سپس در پانزده سالگی به حوزه علمیه مشهد عزيمت نموده و از محضر اساتيدى همچون حضرات آيات حاج سيد هادى ميلانى، حاج ميرزا جواد تهرانى، ميرزا هاشم قزوينى، سيد احمد مدرس يزدى، كسب فيض و معرفت نمود. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
در عراق نیز برای دفاع از [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] درسهای مراجع تعطیل شد. [[خمینی، سید روحالله|امام]] پس از تبعید به تركیه وارد عراق شد و رحل اقامت افكند. در این زمان شیخ علیاصغر بخشی از مكاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] را خدمت ایشان فرا گرفت. آنگاه با اجازه ایشان به حوزه علمیه مشهد باز گشت. وی پس از بازگشت به ایران به ادامه فعالیت های فرهنگی، علمی و سیاسی و همچنین سازمان دهی فعالیت های طرفداران [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] پرداخت. پایگاه فعالیت او درآن زمان یا منزل آیتالله حسین قمی یا مجلس درس آیتاللّه میلانی بود. | در عراق نیز برای دفاع از [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] درسهای مراجع تعطیل شد. [[خمینی، سید روحالله|امام]] پس از تبعید به تركیه وارد عراق شد و رحل اقامت افكند. در این زمان شیخ علیاصغر بخشی از مكاسب [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شیخ انصاری]] را خدمت ایشان فرا گرفت. آنگاه با اجازه ایشان به حوزه علمیه مشهد باز گشت. وی پس از بازگشت به ایران به ادامه فعالیت های فرهنگی، علمی و سیاسی و همچنین سازمان دهی فعالیت های طرفداران [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] پرداخت. پایگاه فعالیت او درآن زمان یا منزل آیتالله حسین قمی یا مجلس درس آیتاللّه میلانی بود. | ||
ایشان در طول مبارزه چندین بار دستگیر شد، ولی دست از فعالیت بر نداشت. تا این كه سرانجام زندانی و پس از اندك زمانی به سمیرم اصفهان تبعید شد. در آنجا عشایر از وی استقبال كردند؛ شیخ علیاصغر نیز برای آنان نوارهای سخنرانی و | ایشان در طول مبارزه چندین بار دستگیر شد، ولی دست از فعالیت بر نداشت. تا این كه سرانجام زندانی و پس از اندك زمانی به سمیرم اصفهان تبعید شد. در آنجا عشایر از وی استقبال كردند؛ شیخ علیاصغر نیز برای آنان نوارهای سخنرانی و اعلامیههای [[خمینی، سید روحالله|امام]] را تهیه میكرد. رژیم با آگاهی از این موضوع و حضور طلبههای مشهد و مردم علی آباد گرگان در آنجا برای ملاقات با آیتالله معصومی تصمیم گرفت وی را به جای دیگری تبعید كند تا درمنطقه سمیرم كه عشایرنشین و مسلّح هستند، شورش نشود. از این رو، ایشان را به شهرضا بردند و پس از یك هفته به بندر لنگه تبعید شد. پس از بالا گرفتن انقلاب اسلامی در سال 1356 رژیم برای فرونشاندن موج انقلاب، زندانیان سیاسی را آزاد كرد، ولی این مطلب با استقبالی كه از زندانیان سیاسی درسراسركشور صورت گرفت، نتیجه معكوس داد. آیتالله معصومی نیز كه از زندان آزاد شد بلافاصله به تحریك مردم علیه رژیم پرداخت. | ||
==پس از پیروزی انقلاب اسلامی== | ==پس از پیروزی انقلاب اسلامی== |
ویرایش