پرش به محتوا

شاه اسماعیل نامه: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها'
جز (جایگزینی متن - '== منابع==' به '==منابع مقاله==')
جز (جایگزینی متن - 'ه ها' به 'ه‌ها')
خط ۹۱: خط ۹۱:
نويسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيل‌نامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است.
نويسنده در اين بخش بدون اينكه مستقيما نامى از شاه طهماسب ببرد، به مدح او پرداخته و از شاه به عنوان مشوق خود در سرودن اين اثر نام برده است و به اشاره، قصد خود را، پس از اتمام سرودن شاه اسماعيل‌نامه، به سرودن اثرى در وصف شاه طهماسب و اين كه نام او را بر صفحه روزگار جاودان سازد، بيان كرده است.


وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبدالله هاتفى(م927ق) از مثنوى‌گويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مى‌كند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مى‌گويد.
وى پس از وصف شاه طهماسب با اشاره به نظامى و اين كه راه او را در مثنوى پيموده است، به مولانا عبدالله‌هاتفى(م927ق) از مثنوى‌گويان اواخر عهد تيمورى و آغاز عصر صفوى كه فتوحات شاهى را به امر شاه اسماعيل به نظم درآورد اما كار وى ناتمام ماند، اشاره مى‌كند و از تشويق شاه طهماسب نسبت به خود در جهت اتمام كار هاتفى سخن مى‌گويد.


در فصل هفتم، مصحح بحثى را تحت عنوان حاصل سخن مطرح كرده كه در آن به شرايطى كه شاعر را به سرودن اين مثنوى واداشته اشاره و از جنبه‌هاى ادبى آن ياد مى‌كند. پس از آن، بخشى تحت عنوان واژه‌نامه در اين فصل گنجانده شده كه به توضيح واژگان موجود در مثنوى مى‌پردازد.
در فصل هفتم، مصحح بحثى را تحت عنوان حاصل سخن مطرح كرده كه در آن به شرايطى كه شاعر را به سرودن اين مثنوى واداشته اشاره و از جنبه‌هاى ادبى آن ياد مى‌كند. پس از آن، بخشى تحت عنوان واژه‌نامه در اين فصل گنجانده شده كه به توضيح واژگان موجود در مثنوى مى‌پردازد.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش