بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض: تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> پرونده:NUR36404J1.jpg|بندانگشتی|بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح ا...» ایجاد کرد)
 
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR36404J1.jpg|بندانگشتی|بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض]]
[[پرونده:NUR36404J1.jpg|بندانگشتی|بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+  
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض
! نام کتاب!! data-type="bookName" |بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
|data-type='otherBookNames'|
| data-type="otherBookNames" |
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|[[عبدالجليل قزويني، عبدالجليل بن ابو الحسين]] (نويسنده)
| data-type="authors" |[[قزوینی رازی، عبدالجلیل]](نويسنده)
   
   
[[محدث، جلال‎الدين]] (مصحح)
[[محدث، جلال‌الدین]](مصحح)


[[درايتي، محمدحسين]] (به کوشش)
[[درایتی، محمدحسین]](به کوشش)


|-
|-
|زبان  
|زبان  
|data-type='language'|عربي
| data-type="language" |عربي
|-
|-
|کد کنگره  
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |
|-
|-
|موضوع  
|موضوع  
|data-type='subject'|شيعه - دفاعيه‎ها و رديه‎ها  
| data-type="subject" |شيعه - دفاعيه‎ها و رديه‎ها  


احاديث اهل سنت - دفاعيه‏ها و رديه‏ها  
احاديث اهل سنت - دفاعيه‏ها و رديه‏ها  
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
|data-type='publisher'|موسسه علمي فرهنگي دار الحديث، سازمان چاپ و نشر  
| data-type="publisher" |موسسه علمي فرهنگي دار الحديث، سازمان چاپ و نشر  
|-
|-
|مکان نشر  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'| ايران - قم
| data-type="publishPlace" | ايران - قم
|-
|-
||سال نشر  
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 1391ش ,
| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1391ش ,
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"


|کد اتوماسیون  
|کد اتوماسیون  
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE36404AUTOMATIONCODE
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE36404AUTOMATIONCODE
|}
|}
</div>
</div>
'''بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض'''، تألیف نصیرالدین ابوالرشید عبدالجلیل رازی قزوینی، از آثار کلامی شیعه از نوع ردیه‎نویسی، است. این کتاب در قرن ششم قمری در شهر ری و در پاسخ به کتاب «بعض فضائح الروافض» نگاشته شده که با تهمت و سخنان ناشایست، در صدد ایجاد تفرقه میان شیعیان و سنیان بوده است.
'''بعض مثالب النواصب في نقض «بعض فضائح الروافض»، معروف به نقض'''، تألیف [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|نصیرالدین ابوالرشید عبدالجلیل رازی قزوینی]]، از آثار کلامی شیعه از نوع ردیه‎نویسی، است. این کتاب در قرن ششم قمری در شهر ری و در پاسخ به کتاب «بعض فضائح الروافض» نگاشته شده که با تهمت و سخنان ناشایست، در صدد ایجاد تفرقه میان شیعیان و سنیان بوده است.


آغاز نگارش کتاب، بنا بر تصریح نویسنده‎ آن در زمان سلطنت محمد بن محمود سلجوقی بوده که در اواخر سال 547ق، بر تخت نشست و در ذی‎القعده 554 از دنیا رفت. زمان اتمام آن نیز طبق بیان خود نویسنده در محرم سال 555 بود و در سال 556 هم منتشر شد.
آغاز نگارش کتاب، بنا بر تصریح نویسنده‎ آن در زمان سلطنت محمد بن محمود سلجوقی بوده که در اواخر سال 547ق، بر تخت نشست و در ذی‎القعده 554 از دنیا رفت. زمان اتمام آن نیز طبق بیان خود نویسنده در محرم سال 555 بود و در سال 556 هم منتشر شد.


مرحوم عباس اقبال آشتیانی، نویسنده، ادیب و دانشمند فارسی، از این کتاب به گوهر گران‎بها و دُرّ نایاب تعبیر کرده، درباره‎ آن می‎گوید:
مرحوم عباس اقبال آشتیانی، نویسنده، ادیب و دانشمند فارسی، از این کتاب به گوهر گران‎بها و دُرّ نایاب تعبیر کرده، درباره‎ آن می‎گوید:
این کتاب، اگرچه مذهبی و در نقض کتاب یکی از علمای سنت است که بر شیعه تاخته بوده، لیکن از آن لحاظ که یکی از متون قدیم فارسی است و مشتمل بر بسیاری از مطالب مهم تاریخی و ادبی است، نسخه‎ای بسیار نفیس و گران‎بهاست<ref>ر.ک: حسینی شاه‎ترابی، سید مرتضی</ref>.
این کتاب، اگرچه مذهبی و در نقض کتاب یکی از علمای سنت است که بر شیعه تاخته بوده، لیکن از آن لحاظ که یکی از متون قدیم فارسی است و مشتمل بر بسیاری از مطالب مهم تاریخی و ادبی است، نسخه‎ای بسیار نفیس و گران‎بهاست<ref>ر.ک: حسینی شاه‎ترابی، سید مرتضی</ref>.


خط ۵۴: خط ۵۵:
==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
معنای عنوان کتاب این است: برخی از معایب ناصبیان، در ردّ کتاب برخی از رسوایی‎های رافضیان.
معنای عنوان کتاب این است: برخی از معایب ناصبیان، در ردّ کتاب برخی از رسوایی‎های رافضیان.
این تألیف در وهله‎ نخست، اثری کلامی از نوع ردیه‎نویسی است، اما به سبب گزارش‎ها و اخباری که از اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نگارش خود می‎دهد و آداب و رسوم و موارد مختلفی از جنبه‎های زندگانی مردم و جامعه‎ انسانی دیار ری را منعکس می‎کند، اهمیت تاریخی دارد. به همین دلیل، در زمره‎ آثار مهم و کلیدی تاریخ کهن ری، به‎ویژه سده‎های پنجم و ششم قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان</ref>.
این تألیف در وهله‎ نخست، اثری کلامی از نوع ردیه‎نویسی است، اما به سبب گزارش‎ها و اخباری که از اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نگارش خود می‎دهد و آداب و رسوم و موارد مختلفی از جنبه‎های زندگانی مردم و جامعه‎ انسانی دیار ری را منعکس می‎کند، اهمیت تاریخی دارد. به همین دلیل، در زمره‎ آثار مهم و کلیدی تاریخ کهن ری، به‎ویژه سده‎های پنجم و ششم قرار گرفته است<ref>ر.ک: همان</ref>.


نویسنده، ضمن پاسخ به تهمت‎ها و ردّ اکاذیبِ «بعض فضائح الروافض»، نام شهرها و محله‎های متعدد شیعی‎نشین جغرافیای امروزین ایران را در سده‎های نخستین قمری ذکر می‎کند، به اسامی محله‎های شیعی‎نشین و سنی‎نشین، اسامی مدارس، مساجد و کتابخانه‎های ری و نیز نام بسیاری از بقاع متبرکه و زیارتگاه‎های مربوط به اخلاف و اعقاب معصومان(ع) در نقاط مختلف که در سده‎ ششم دایر بوده است، اشاره می‎کند. همچنین نام علما، بزرگان، خیران، دانشمندان، نویسندگان، شاعران، وزیران و دولت‎مردان شیعی و غیر ‎شیعی را بیان می‎نماید؛ بدین ترتیب، مجموعه‎ای رجالی، تاریخی، کلامی، جغرافیایی و ادبی در اختیار ما قرار می‎دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.
نویسنده، ضمن پاسخ به تهمت‎ها و ردّ اکاذیبِ «بعض فضائح الروافض»، نام شهرها و محله‎های متعدد شیعی‎نشین جغرافیای امروزین ایران را در سده‎های نخستین قمری ذکر می‎کند، به اسامی محله‎های شیعی‎نشین و سنی‎نشین، اسامی مدارس، مساجد و کتابخانه‎های ری و نیز نام بسیاری از بقاع متبرکه و زیارتگاه‎های مربوط به اخلاف و اعقاب معصومان(ع) در نقاط مختلف که در سده‎ ششم دایر بوده است، اشاره می‎کند. همچنین نام علما، بزرگان، خیران، دانشمندان، نویسندگان، شاعران، وزیران و دولت‎مردان شیعی و غیر ‎شیعی را بیان می‎نماید؛ بدین ترتیب، مجموعه‎ای رجالی، تاریخی، کلامی، جغرافیایی و ادبی در اختیار ما قرار می‎دهد<ref>ر.ک: همان</ref>.


شیخ عبدالجلیل همچنین در لابه‎لای نوشتار خویش، حوادث و رویدادهای مهمی از صدر اسلام را بازگو می‎کند که این امر نیز بر ارزش و اهمیت کتاب می‎افزاید. صرف نظر از همه‎ این توصیفات، این اثر، از مهم‎ترین آثار در زمینه‎ ادبیات منثور شیعه بشمار می‎آید و به سبب نثر شیوا و دلنشین، ادیبان و هنردوستان به آن عنایت دارند<ref>ر.ک: همان</ref>.
[[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] همچنین در لابه‎لای نوشتار خویش، حوادث و رویدادهای مهمی از صدر اسلام را بازگو می‎کند که این امر نیز بر ارزش و اهمیت کتاب می‎افزاید. صرف نظر از همه‎ این توصیفات، این اثر، از مهم‎ترین آثار در زمینه‎ ادبیات منثور شیعه بشمار می‎آید و به سبب نثر شیوا و دلنشین، ادیبان و هنردوستان به آن عنایت دارند<ref>ر.ک: همان</ref>.


در مورد سبک و شیوه‎ نگارش باید گفت که نویسنده «بعض فضائح الروافض»، کتابش را به قصد تحریک احساسات و اغوای مردم عوام نگاشت و نسخه‎ای از آن را به قزوین فرستاد که غالب جمعیت آن سنی‎مذهب بودند و نسخه‎ دیگری را برای خود نگه داشت و به‎صورت پنهانی برای مردم عوام می‎خواند تا آنها را علیه شیعیان برانگیزاند. عبدالجلیل درمقابل، کتاب «بعض مثالب النواصب في نقض بعض فضائح الروافض» را به زبانی ساده و به‎دور از تکلفات علمی و ادبی، اما بر پایه‎ استدلالات محکم نگاشت تا فتنه‎ وی را پاسخ داده باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.
در مورد سبک و شیوه‎ نگارش باید گفت که نویسنده «بعض فضائح الروافض»، کتابش را به قصد تحریک احساسات و اغوای مردم عوام نگاشت و نسخه‎ای از آن را به قزوین فرستاد که غالب جمعیت آن سنی‎مذهب بودند و نسخه‎ دیگری را برای خود نگه داشت و به‎صورت پنهانی برای مردم عوام می‎خواند تا آنها را علیه شیعیان برانگیزاند. [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|عبدالجلیل]] درمقابل، کتاب «بعض مثالب النواصب في نقض بعض فضائح الروافض» را به زبانی ساده و به‎دور از تکلفات علمی و ادبی، اما بر پایه‎ استدلالات محکم نگاشت تا فتنه‎ وی را پاسخ داده باشد<ref>ر.ک: همان</ref>.


او کتاب را با خطبه‎ای فارسی، مشتمل بر حمد و سپاس خدا، آغاز می‎کند و در ادامه، به سبب نگارش آن اشاره می‎نماید و سپس به ارائه‎ پاسخ به ادعاهای «بعض فضائح الروافض» می‎پردازد. بدین شیوه، جملات کتاب مذکور را از «بسم الله» آغازین تا عبارت پایانی آن مجموعه که دربرگیرنده‎ تاریخ پایان نگارش آن است، ذکر و اشاره می‎کند و به نقد آن می‎پردازد<ref>ر.ک: همان</ref>.
او کتاب را با خطبه‎ای فارسی، مشتمل بر حمد و سپاس خدا، آغاز می‎کند و در ادامه، به سبب نگارش آن اشاره می‎نماید و سپس به ارائه‎ پاسخ به ادعاهای «بعض فضائح الروافض» می‎پردازد. بدین شیوه، جملات کتاب مذکور را از «بسم الله» آغازین تا عبارت پایانی آن مجموعه که دربرگیرنده‎ تاریخ پایان نگارش آن است، ذکر و اشاره می‎کند و به نقد آن می‎پردازد<ref>ر.ک: همان</ref>.


او تمام سطرهای کتاب مورد نظر خود را نقل می‎کند و برایش چندین سطر پاسخ می‎نویسد؛ عقاید خویش را عقاید اصولیه‎ امامیه می‎شمارد و مطالب «بعض فضائح الروافض» را برخی لعن و شتم، برخی را بهتان و بی‎پایه، برخی را آرای اخباری‎های امامی و برخی را ساخته نویسنده می‎داند و می‎گوید:
او تمام سطرهای کتاب مورد نظر خود را نقل می‎کند و برایش چندین سطر پاسخ می‎نویسد؛ عقاید خویش را عقاید اصولیه‎ امامیه می‎شمارد و مطالب «بعض فضائح الروافض» را برخی لعن و شتم، برخی را بهتان و بی‎پایه، برخی را آرای اخباری‎های امامی و برخی را ساخته نویسنده می‎داند و می‎گوید:
گروهی از علمای هر طایفه، به استقصای تمام، تفحص اوراق آن کتاب نموده‎اند و بر کلمات نیک و بدش وقوفی یافته‎اند و استبعاد و تعجب نموده که اصول و فروع مذاهب، بر علما و فضلا پوشیده نباشد و شتم و لعن و زور و بهتان در کتب، معتاد و معهود نبوده است بی‎دلیل و الزام و در اثنای آن مؤلف حوالاتی و اشاراتی به متقدمان امامیه‎ اصولیه کرده که پُری از آن مذهب غلات و اخباریه و حشویه است علی اختلاف آرائهم و نفی و تبرّا از آن و از ایشان در کتب اصولیان اثناعشریه ظاهر است و بعضی خود وضع و تمویل کرده که مذهب کسی نبوده است<ref>ر.ک: همان</ref>.
گروهی از علمای هر طایفه، به استقصای تمام، تفحص اوراق آن کتاب نموده‎اند و بر کلمات نیک و بدش وقوفی یافته‎اند و استبعاد و تعجب نموده که اصول و فروع مذاهب، بر علما و فضلا پوشیده نباشد و شتم و لعن و زور و بهتان در کتب، معتاد و معهود نبوده است بی‎دلیل و الزام و در اثنای آن مؤلف حوالاتی و اشاراتی به متقدمان امامیه‎ اصولیه کرده که پُری از آن مذهب غلات و اخباریه و حشویه است علی اختلاف آرائهم و نفی و تبرّا از آن و از ایشان در کتب اصولیان اثناعشریه ظاهر است و بعضی خود وضع و تمویل کرده که مذهب کسی نبوده است<ref>ر.ک: همان</ref>.


خط ۷۰: خط ۷۳:


عمده اطلاعاتی که کتاب، درباره تاریخ به خوانندگان خود عرضه می‎کند در سه محور خلاصه می‎شود:
عمده اطلاعاتی که کتاب، درباره تاریخ به خوانندگان خود عرضه می‎کند در سه محور خلاصه می‎شود:
# اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نویسنده: وی در این زمینه، به اسامی شهرها، مناطق مهم اهل سنت (اصفهان، همدان، ساوه، قزوین و آذربایجان) و در مقابل، شیعیان آن روز (قم، کاشان، آبه، مازندران و سبزوار) اشاره می‎کند. اوضاع سیاسی نامناسب گذشته‎ شیعیان را یادآور می‎شود. از اوضاع نسبتاً مطلوب عصر خویش سخن می‎گوید. قدرت و توانایی سیاسی - اقتصادی شیعیان ری، عالمان و بزرگان آنان، رویارویی مردم و حکومت با فتنه‎ اسماعیلیان الموت، فرق و مذاهب اسلامی موجود در ری، محله‎ها‎ی شیعه‎نشین و سنی‎نشین ری، مساجد، کتابخانه‎های ری، مانند: کتابخانه صاحبی و دیگر شهرها، مانند: کتابخانه‎ بزرگ اصفهان، کتابخانه‎ بوطاهر خاتونی ساوه و مدارس معروف شیعی (مدرسه‎ بزرگ سید تاج‎الدین ‎محمد، مدرسه‎ شمس‎الاسلام، مدرسه‎ خانقاه زنان، مدرسه‎ بُلفتوح، مدرسه‎ فقیه علی جاسبی در کوی اصفهانیان، مدرسه‎ خواجه عبدالجبار مفید، مدرسه‎ کوی فیروز، مدرسه‎ خواجه امام رشید رازی در دروازه‎ی جاروب‎بندان، مدرسه‎ شیخ حیدر مکی در مصلح‎گاه)، کتاب‎های فقهی متداول آن زمان (مُقنعه، عویص، فرائض، مصباح، شرایع، من‎لايحضره الفقيه، علل الشرائع، المبسوط و...)، آداب و رسوم مردم و امثال آن را برمی‎شمارد؛ بدین ترتیب، آگاهی‎های بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار می‎دهد؛ برای مثال، از سنتی به نام «منقبت‎خوانی» در میان شیعیان یاد می‎کند که عده‎ای با عنوان «منقبت‎خوان»، در کوچه و بازار و مناطق پرعبور و مرور حاضر می‎شدند، مناقب و فضایل امیرالمؤمنین(ع) را می‎خواندند و با استقبال و تکریم بزرگان و متمولان شیعی مواجه می‎شدند. در مقابل، جمعی از اهل سنت با عنوان «فضایل‎خوان»، در کوی و برزن به‎ راه می‎افتادند و به فضیلت‎خوانی خلفای سه‎گانه و لعن و شتم دیگران می‎پرداختند.
# اوضاع سیاسی - ‎اجتماعی عصر نویسنده: وی در این زمینه، به اسامی شهرها، مناطق مهم اهل سنت (اصفهان، همدان، ساوه، قزوین و آذربایجان) و در مقابل، شیعیان آن روز (قم، کاشان، آبه، مازندران و سبزوار) اشاره می‎کند. اوضاع سیاسی نامناسب گذشته‎ شیعیان را یادآور می‎شود. از اوضاع نسبتاً مطلوب عصر خویش سخن می‎گوید. قدرت و توانایی سیاسی - اقتصادی شیعیان ری، عالمان و بزرگان آنان، رویارویی مردم و حکومت با فتنه‎ اسماعیلیان الموت، فرق و مذاهب اسلامی موجود در ری، محله‎ها‎ی شیعه‎نشین و سنی‎نشین ری، مساجد، کتابخانه‎های ری، مانند: کتابخانه صاحبی و دیگر شهرها، مانند: کتابخانه‎ بزرگ اصفهان، کتابخانه‎ بوطاهر خاتونی ساوه و مدارس معروف شیعی (مدرسه‎ بزرگ سید تاج‎الدین ‎محمد، مدرسه‎ شمس‎الاسلام، مدرسه‎ خانقاه زنان، مدرسه‎ بُلفتوح، مدرسه‎ فقیه علی جاسبی در کوی اصفهانیان، مدرسه‎ خواجه عبدالجبار مفید، مدرسه‎ کوی فیروز، مدرسه‎ خواجه امام رشید رازی در دروازه‎ی جاروب‎بندان، مدرسه‎ شیخ حیدر مکی در مصلح‎گاه)، کتاب‎های فقهی متداول آن زمان ([[المقنعة|مُقنعه]]، عویص، فرائض، مصباح، [[شرائع الإسلام في مسائل الحلال و الحرام (تحقیق بقال)|شرایع]]، [[من‌ لا‌يحضره‌ الفقيه|من‎لايحضره الفقيه]]، [[علل الشرایع|علل الشرائع]]، [[المبسوط في فقه الإمامية|المبسوط]] و...)، آداب و رسوم مردم و امثال آن را برمی‎شمارد؛ بدین ترتیب، آگاهی‎های بسیار ارزشمندی در اختیار ما قرار می‎دهد؛ برای مثال، از سنتی به نام «منقبت‎خوانی» در میان شیعیان یاد می‎کند که عده‎ای با عنوان «منقبت‎خوان»، در کوچه و بازار و مناطق پرعبور و مرور حاضر می‎شدند، مناقب و فضایل امیرالمؤمنین(ع) را می‎خواندند و با استقبال و تکریم بزرگان و متمولان شیعی مواجه می‎شدند. در مقابل، جمعی از اهل سنت با عنوان «فضایل‎خوان»، در کوی و برزن به‎ راه می‎افتادند و به فضیلت‎خوانی خلفای سه‎گانه و لعن و شتم دیگران می‎پرداختند.
# حوادث صدر اسلام: شیخ عبدالجلیل به‎مناسبت‎های مختلف، موارد متعددی از رویدادهای صدر اسلام را نقل می‎کند که برخی از آنها عبارتند از: غزوه‎ خیبر، ماجرای سقیفه، واقعه رد الشمس، تشییع جنازه‎ امام حسن(ع).
# حوادث صدر اسلام: [[قزوینی رازی، عبدالجلیل|شیخ عبدالجلیل]] به‎مناسبت‎های مختلف، موارد متعددی از رویدادهای صدر اسلام را نقل می‎کند که برخی از آنها عبارتند از: غزوه‎ خیبر، ماجرای سقیفه، واقعه رد الشمس، تشییع جنازه‎ امام حسن(ع).
# تاریخ تشیع: تاریخ تشیع را نمی‎توان جدای از آن دو محور پیشین دانست، اما از آنجایی که برخی از موارد، رویدادهای تاریخی بین دو مقطع تاریخی ذکرشده را شامل می‎شود، می‎توان آن را عنوانی جدا و قسیم دو عنوان مذکور قرار داد؛ به‎ویژه که نویسنده‎، مطالبی را درباره تاریخ پیدایش شیعه و امثال آن ذکر می‎کند؛ برای مثال، به نام برخی از راویان ثقه‎ ائمه (ابوبصیر، زید شحام، علی بن یقطین، سدیر الصراف، معلی بن خنیس، معاویة بن عمار، جابر جعفی، عمار الدهنی، محمد بن الصلت و امثالهم) و دانشمندان و عالمان شیعی اشاره می‎نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.
# تاریخ تشیع: تاریخ تشیع را نمی‎توان جدای از آن دو محور پیشین دانست، اما از آنجایی که برخی از موارد، رویدادهای تاریخی بین دو مقطع تاریخی ذکرشده را شامل می‎شود، می‎توان آن را عنوانی جدا و قسیم دو عنوان مذکور قرار داد؛ به‎ویژه که نویسنده‎، مطالبی را درباره تاریخ پیدایش شیعه و امثال آن ذکر می‎کند؛ برای مثال، به نام برخی از راویان ثقه‎ ائمه (ابوبصیر، زید شحام، علی بن یقطین، سدیر الصراف، معلی بن خنیس، معاویة بن عمار، جابر جعفی، عمار الدهنی، محمد بن الصلت و امثالهم) و دانشمندان و عالمان شیعی اشاره می‎نماید<ref>ر.ک: همان</ref>.


۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش