۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نهج البلاغه' به 'نهجالبلاغه') |
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقی' به 'محمدتقی') |
||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
|data-type='authors'|[[جزایری، علیمحمد]] (مترجم) | |data-type='authors'|[[جزایری، علیمحمد]] (مترجم) | ||
[[شوشتری، | [[شوشتری، محمدتقی]] (نويسنده) | ||
|- | |- | ||
|زبان | |زبان | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
از جمله ويژگىها و شايستگىهاى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، گفتار وحىگونه اوست كه بخش اعظم آن در كتاب گرانقدر «نهجالبلاغة» گردآورى شده است؛ كتابى كه پس از قرآن، بالاترين سند حقانيت اسلام و تشيع و دريايى بىكران از معارف، علوم و حقايق حياتبخش بشرى است؛ كتابى كه بىشك فراتر از كلام مخلوق و پايينتر از كلام خالق است.<ref>مقدمه، ص 16</ref> | از جمله ويژگىها و شايستگىهاى [[امام على(ع)|اميرالمؤمنين(ع)]]، گفتار وحىگونه اوست كه بخش اعظم آن در كتاب گرانقدر «نهجالبلاغة» گردآورى شده است؛ كتابى كه پس از قرآن، بالاترين سند حقانيت اسلام و تشيع و دريايى بىكران از معارف، علوم و حقايق حياتبخش بشرى است؛ كتابى كه بىشك فراتر از كلام مخلوق و پايينتر از كلام خالق است.<ref>مقدمه، ص 16</ref> | ||
تاكنون شرحهاى زيادى در تفسير و تبيين اين كتاب ارزشمند از دانشمندان اسلام، چه شيعه و چه سنى، نوشته شده است كه هركدام بهنوبه خود، سودمند و منشأ استفادهاند. از جمله اين شرحها كتاب «[[بهج الصباغة في شرح نهجالبلاغة]]»، تأليف علامه [[شوشتری، | تاكنون شرحهاى زيادى در تفسير و تبيين اين كتاب ارزشمند از دانشمندان اسلام، چه شيعه و چه سنى، نوشته شده است كه هركدام بهنوبه خود، سودمند و منشأ استفادهاند. از جمله اين شرحها كتاب «[[بهج الصباغة في شرح نهجالبلاغة]]»، تأليف علامه [[شوشتری، محمدتقی|حاج شيخ محمدتقى شيخ شوشترى]] است كه در چهارده جلد و به شكل موضوعى تدوين شده است. اين شرح، به علت ويژگىها و ابتكاراتى كه در آن به كار رفته، از جامعترين و ارزشمندترين شرحهاست.<ref>همان، ص 15 - 16</ref> | ||
كتاب حاضر، ترجمه دو فصل از آن كتاب مىباشد: يكى فصل «38» كه درباره «قيامت، دوزخ و بهشت» است و ديگرى فصل «39» كه «وظايف بندگان در برابر پروردگار» را آورده كه در جلد دوازدهم قرار دارند.<ref>همان، ص 16</ref> | كتاب حاضر، ترجمه دو فصل از آن كتاب مىباشد: يكى فصل «38» كه درباره «قيامت، دوزخ و بهشت» است و ديگرى فصل «39» كه «وظايف بندگان در برابر پروردگار» را آورده كه در جلد دوازدهم قرار دارند.<ref>همان، ص 16</ref> |
ویرایش