پرش به محتوا

رساله‌هاى خطى فقهى: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'سید حسن' به 'سیدحسن'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'سید حسن' به 'سیدحسن')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵۹: خط ۵۹:
'''رساله‌‏هاى خطى فقهى'''، مجموعه‌ای از آثار خطی فقهی به زبان عربی و فارسی است که نویسندگان و فقیهان متعددی (مانند [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب راوندی]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، ملا عبدالله شوشتری، [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی]] پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] و...) آنها را در موضوعات گوناگون مانند نماز، روزه، زکات، ارث، بیع، احکام جهاد دفاعی و دعوتی و... نوشته‌اند.
'''رساله‌‏هاى خطى فقهى'''، مجموعه‌ای از آثار خطی فقهی به زبان عربی و فارسی است که نویسندگان و فقیهان متعددی (مانند [[قطب راوندی، سعید بن هبةالله|قطب راوندی]]، [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]]، ملا عبدالله شوشتری، [[عاملی، حسین بن عبدالصمد|شیخ حسین بن عبدالصمد عاملی]] پدر [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شیخ بهایی]] و...) آنها را در موضوعات گوناگون مانند نماز، روزه، زکات، ارث، بیع، احکام جهاد دفاعی و دعوتی و... نوشته‌اند.


آقای تقوی در مقدمه‌اش – که تاریخ و مکان نگارشش را مشخص نکرده - ‌تأکید کرده است: «این کتاب مجموعه رساله‌های خطی فقهی است که در طول سالیان گذشته در شماره‌های مختلف فصلنامه فقه اهل‌بیت(ع) منتشر شده است... هرکدام از این رساله‌ها از جهتی و برخی نیز از جهات متعددی دارای اهمیت و شایسته نشر است: برخی از آنها حاوی نکات بدیع و تحلیل دقیق در یک فرع فقهی است که در کتب تفصیلی فقه دیده نمی‌شود، برخی دیگر از این رساله‌ها نوشته شخصیت‌های طراز اول علمی و فلسفی است که وجهه فقهی آنان ناشناخته مانده یا دست‌کم تحت الشعاع شهرت فلسفی ایشان بوده است؛ مانند [[جواهر الفرائض|رساله جواهر الفرائض]] از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] در باب ارث و رساله شارع النجاة از [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] که رساله عملیه وی به فارسی بوده و مانند بسیاری از آثار این فقیه و فیلسوف نامدار، ناتمام مانده است و... تحقیق و تصحیح نسخ خطی این رساله‌ها با همت فضلای گرامی حجج اسلام آقایان: [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجائی]]، [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد جلالی]]، [[غفوری، خالد|شیخ خالد غفوری]]، سید حسن فاطمی، سید مهدی طباطبایی و خانم زهرا رجایی انجام گرفته است» <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-9</ref>.
آقای تقوی در مقدمه‌اش – که تاریخ و مکان نگارشش را مشخص نکرده - ‌تأکید کرده است: «این کتاب مجموعه رساله‌های خطی فقهی است که در طول سالیان گذشته در شماره‌های مختلف فصلنامه فقه اهل‌بیت(ع) منتشر شده است... هرکدام از این رساله‌ها از جهتی و برخی نیز از جهات متعددی دارای اهمیت و شایسته نشر است: برخی از آنها حاوی نکات بدیع و تحلیل دقیق در یک فرع فقهی است که در کتب تفصیلی فقه دیده نمی‌شود، برخی دیگر از این رساله‌ها نوشته شخصیت‌های طراز اول علمی و فلسفی است که وجهه فقهی آنان ناشناخته مانده یا دست‌کم تحت الشعاع شهرت فلسفی ایشان بوده است؛ مانند [[جواهر الفرائض|رساله جواهر الفرائض]] از [[نصیرالدین طوسی، محمد بن محمد|خواجه نصیرالدین طوسی]] در باب ارث و رساله شارع النجاة از [[میرداماد، محمدباقر بن محمد|میرداماد]] که رساله عملیه وی به فارسی بوده و مانند بسیاری از آثار این فقیه و فیلسوف نامدار، ناتمام مانده است و... تحقیق و تصحیح نسخ خطی این رساله‌ها با همت فضلای گرامی حجج اسلام آقایان: [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجائی]]، [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد جلالی]]، [[غفوری، خالد|شیخ خالد غفوری]]، سیدحسن فاطمی، سید مهدی طباطبایی و خانم زهرا رجایی انجام گرفته است» <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص7-9</ref>.
   
   
==ساختار==
==ساختار==
خط ۸۲: خط ۸۲:
# «رساله أجوبة مسائل میرزا محمدحفیظ»، نوشته [[خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین|محمداسماعیل مازندرانی خواجویی]] با تحقیق [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] است. او چنین نوشته است: استغفار بعد از تسبیحات و کذلک قرائت سوره بعد از حمد و تسلیم آخر نماز واجب نیست، ولیکن احتیاط در قرائت سوره کامله و تسلیم است<ref>ر.ک: همان، ص475</ref>.
# «رساله أجوبة مسائل میرزا محمدحفیظ»، نوشته [[خواجویی، اسماعیل بن محمدحسین|محمداسماعیل مازندرانی خواجویی]] با تحقیق [[رجایی، مهدی|سید مهدی رجایی]] است. او چنین نوشته است: استغفار بعد از تسبیحات و کذلک قرائت سوره بعد از حمد و تسلیم آخر نماز واجب نیست، ولیکن احتیاط در قرائت سوره کامله و تسلیم است<ref>ر.ک: همان، ص475</ref>.
# «البرهان المؤسّس لتحقيق أنّ المتنجس لا ينجس»، نوشته سید عبدالکریم موسوی جزایری، به زبان عربی با تحقیق حمید رسولیان و همراه با ترجمه فارسی است. نویسنده با بیان اینکه نجاست از متنجس سرایت نمی‌کند،‏ تأکید کرده است: دلایل ما عبارت است از: الف)- أصالة الطهارة در ملاقات‌کننده با متنجس، به دلیل «كل شي‏ء طاهر حتى تعلم أنه قذر». علاوه بر اینکه ما براى اثبات ادعاى خود نیازى به دلیل نداریم؛ زیرا دلیلى بر وجوب تطهیر نداریم و این دلالت بر عدم وجوب مى‏‌نماید؛ ب)- اخبار... <ref>ر.ک: همان، ص499</ref>.
# «البرهان المؤسّس لتحقيق أنّ المتنجس لا ينجس»، نوشته سید عبدالکریم موسوی جزایری، به زبان عربی با تحقیق حمید رسولیان و همراه با ترجمه فارسی است. نویسنده با بیان اینکه نجاست از متنجس سرایت نمی‌کند،‏ تأکید کرده است: دلایل ما عبارت است از: الف)- أصالة الطهارة در ملاقات‌کننده با متنجس، به دلیل «كل شي‏ء طاهر حتى تعلم أنه قذر». علاوه بر اینکه ما براى اثبات ادعاى خود نیازى به دلیل نداریم؛ زیرا دلیلى بر وجوب تطهیر نداریم و این دلالت بر عدم وجوب مى‏‌نماید؛ ب)- اخبار... <ref>ر.ک: همان، ص499</ref>.
# «رسالة في حکم شیربها»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سید حسن فاطمی است. یکى از رسم‌هاى ایرانیان، قراردادن چیزى براى خانواده دختر هنگام ازدواج است که به آن «شیربها» گفته مى‏‌شود... نویسنده در این رساله فرض‌هاى قابل تصوّر را مورد بررسى دقیق قرار داده و گرفتن شیربها را در مواردى حلال و در مواردى حرام شمرده و در موارد جایز، گاه پرداخت آن را لازم و گاه غیر لازم دانسته است <ref>ر.ک: همان، ص503-504</ref>.
# «رسالة في حکم شیربها»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سیدحسن فاطمی است. یکى از رسم‌هاى ایرانیان، قراردادن چیزى براى خانواده دختر هنگام ازدواج است که به آن «شیربها» گفته مى‏‌شود... نویسنده در این رساله فرض‌هاى قابل تصوّر را مورد بررسى دقیق قرار داده و گرفتن شیربها را در مواردى حلال و در مواردى حرام شمرده و در موارد جایز، گاه پرداخت آن را لازم و گاه غیر لازم دانسته است <ref>ر.ک: همان، ص503-504</ref>.
# «حکم متاع البيت في صورة التنازع»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سید حسن فاطمی است. این رساله درباره حکم فقهی این مسئله فرعی است که اگر زن و شوهر یا وارثان آنها یا یکی از زن یا شوهر با وارثان همسر خود در ملکیت اشیای موجود در خانه اختلاف کنند و هیچ‌کدام بینه نداشته باشند، حکمش چیست؟ نویسنده، روایات را نقل کرده و بعد به بررسی اقوال پرداخته و نظرش را بیان کرده و در پایان افزوده است که این مسئله از مشکلات است، پس احتیاط ترک نشود <ref>ر.ک: همان، ص511-529</ref>.
# «حکم متاع البيت في صورة التنازع»، نوشته [[میرزای قمی، ابوالقاسم بن محمدحسن|میرزا ابوالقاسم قمی]] (صاحب [[قوانين الأصول (طبع قديم)|قوانین]])، به زبان عربی و با تحقیق سیدحسن فاطمی است. این رساله درباره حکم فقهی این مسئله فرعی است که اگر زن و شوهر یا وارثان آنها یا یکی از زن یا شوهر با وارثان همسر خود در ملکیت اشیای موجود در خانه اختلاف کنند و هیچ‌کدام بینه نداشته باشند، حکمش چیست؟ نویسنده، روایات را نقل کرده و بعد به بررسی اقوال پرداخته و نظرش را بیان کرده و در پایان افزوده است که این مسئله از مشکلات است، پس احتیاط ترک نشود <ref>ر.ک: همان، ص511-529</ref>.
# «رساله جهادیه»، نوشته [[قائم‌مقام، ابوالقاسم بن عیسی|میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی]] – وزیر ادیب اوایل قاجاریه – با ‌تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. البته قائم‌مقام فراهانی فقیه نبوده، ولی با فقه آشنایی داشته و توانسته به‌خوبی مباحث مربوط به جهاد دفاعی در زمان غیبت و جهاد دعوتی که مشروط به حضور امام معصوم(ع) یا نایب خاص اوست را از کلمات فقیهان جمع کند <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref>.  
# «رساله جهادیه»، نوشته [[قائم‌مقام، ابوالقاسم بن عیسی|میرزا ابوالقاسم قائم‌مقام فراهانی]] – وزیر ادیب اوایل قاجاریه – با ‌تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. البته قائم‌مقام فراهانی فقیه نبوده، ولی با فقه آشنایی داشته و توانسته به‌خوبی مباحث مربوط به جهاد دفاعی در زمان غیبت و جهاد دعوتی که مشروط به حضور امام معصوم(ع) یا نایب خاص اوست را از کلمات فقیهان جمع کند <ref>ر.ک: مقدمه کتاب، ص8</ref>.  
#: گفتنی است که رساله جهادیه به‌واسطه جنگ ایران و روس و نیاز حکومت قاجار به آن در سال 1242ق، نوشته شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص531</ref>.  
#: گفتنی است که رساله جهادیه به‌واسطه جنگ ایران و روس و نیاز حکومت قاجار به آن در سال 1242ق، نوشته شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص531</ref>.  
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش