۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'نام ها' به 'نامها') |
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
'''ابن نفيس، ابوالحسن (ابوالعلاء) | '''ابن نفيس، ابوالحسن (ابوالعلاء) علاءالدين على بن ابىالحزم'''، ابن نفيس قرشى، پزشك مشهور دمشقى و كاشف گردش ريوى خون است كه در ادب، منطق، فلسفه و علوم دينى نيز دستى قوى داشت. | ||
در منابع، به تاريخ تولد ابن نفيس اشاره نشده است، اما با توجه به تاريخ درگذشت او در سال 687ق، مىتوان گفت در حدود سال 607ق، زاده شده باشد. بههرحال، ابن نفيس در دمشق رشد يافت و نزد كسانى چون ابن نحاس به تحصيل نحو و در بيمارستان نورى نزد عمران اسرائيلى به تحصيل طب پرداخت، اما برجستهترين استاد او در طب | در منابع، به تاريخ تولد ابن نفيس اشاره نشده است، اما با توجه به تاريخ درگذشت او در سال 687ق، مىتوان گفت در حدود سال 607ق، زاده شده باشد. بههرحال، ابن نفيس در دمشق رشد يافت و نزد كسانى چون ابن نحاس به تحصيل نحو و در بيمارستان نورى نزد عمران اسرائيلى به تحصيل طب پرداخت، اما برجستهترين استاد او در طب مهذبالدين دخوار است كه [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] نيز خود نزد وى شاگردى كرده است. با توجه به تاريخ تولد و درگذشت [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] كه همعصرى و تقريباً همسالى او را با ابن نفيس نشان مىدهد، دور نيست كه وى با ابن نفيس در مجلس اين استاد مشهور همدرس بوده باشد. | ||
ابن نفيس پس از تحصيل طب در دمشق، به قاهره رفت و به گفته [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] در بيمارستان منصورى به تدريس پرداخت. غليونجى حدس زده كه او احتمالاً در فاصله سالهاى 633 و 636ق، همراه با [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] به مصر رفته است، اما اگر اين همراهى درست باشد، با توجه به آنكه [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] در ربيعالاول 634، به صرخد رفته و در آنجا مقام گزيده است، مىبايست آن دو پيش از آن تاريخ، به مصر رفته باشند. از سوى ديگر، از آنجا كه بيمارستان منصورى قاهره در 684ق، به دست المنصور | ابن نفيس پس از تحصيل طب در دمشق، به قاهره رفت و به گفته [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] در بيمارستان منصورى به تدريس پرداخت. غليونجى حدس زده كه او احتمالاً در فاصله سالهاى 633 و 636ق، همراه با [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] به مصر رفته است، اما اگر اين همراهى درست باشد، با توجه به آنكه [[ابن ابیاصیبعه، احمد بن قاسم|ابن ابىاصيبعه]] در ربيعالاول 634، به صرخد رفته و در آنجا مقام گزيده است، مىبايست آن دو پيش از آن تاريخ، به مصر رفته باشند. از سوى ديگر، از آنجا كه بيمارستان منصورى قاهره در 684ق، به دست المنصور سيفالدين قلاوون تأسيس شد، برخلاف آنچه از روايت [[اسنوی، عبدالرحیم بن حسن|اسنوى]] مستفاد مىشود، وقتى ابن نفيس بدانجا رسيد، هنوز بيمارستان مذكور ساخته نشده بود كه وى در آنجا مقام گزيند. در آن روزگار، سلطان بيبرس بند قدارى بر مصر فرمان مىراند و ابن نفيس مىبايست در بيمارستان ناصرى به تدريس پرداخته باشد. | ||
ابن نفيس همچنين در مدرسه مسروريه قاهره به تدريس فقه پرداخت. گفتهاند كه وى چندان به تدريس علاقه داشت كه شب و روز نمىشناخت و افزون بر مدرسه و بيمارستان، در خانه نيز مجالس درس تشكيل مىداد و برخى از علماى عصر به محضرش مىشتافتند. از جمله شاگردان او بايد از صفى ابوالفتح مسيحى، سديد دمياطى، ابوالفرج اسكندرى، ابوالفرج ابن قف و ابن ابىحليقه رئيس الاطباء نام برد. | ابن نفيس همچنين در مدرسه مسروريه قاهره به تدريس فقه پرداخت. گفتهاند كه وى چندان به تدريس علاقه داشت كه شب و روز نمىشناخت و افزون بر مدرسه و بيمارستان، در خانه نيز مجالس درس تشكيل مىداد و برخى از علماى عصر به محضرش مىشتافتند. از جمله شاگردان او بايد از صفى ابوالفتح مسيحى، سديد دمياطى، ابوالفرج اسكندرى، ابوالفرج ابن قف و ابن ابىحليقه رئيس الاطباء نام برد. |
ویرایش