۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محمد تقى' به 'محمدتقى') |
جز (جایگزینی متن - 'در باره' به 'درباره') |
||
خط ۴۷: | خط ۴۷: | ||
روش ترجمه، همانطور كه مترجم خودش در مقدمهاش نوشته،[2] روشى ميانه، بين ترجمه تحت اللفظى و ترجمه آزاد و وفادار به متن است و لذا مىتوان آن را ترجمهاى امروزين و متناسب با زبان و فرهنگ نسل حاضر دانست. با مطالعه اين ترجمه و مقايسه آن با متن اصلى آشكار مىشود كه مترجم، در كوشش علمىاش موفق بوده؛ يعنى توانسته بدون تعصب بىجا بر ألفاظ و قالبها، معانى و پيامهاى مؤلف را با دقت و امانت منتقل كند و ترجمهاى رسا و شيوا بيافريند. | روش ترجمه، همانطور كه مترجم خودش در مقدمهاش نوشته،[2] روشى ميانه، بين ترجمه تحت اللفظى و ترجمه آزاد و وفادار به متن است و لذا مىتوان آن را ترجمهاى امروزين و متناسب با زبان و فرهنگ نسل حاضر دانست. با مطالعه اين ترجمه و مقايسه آن با متن اصلى آشكار مىشود كه مترجم، در كوشش علمىاش موفق بوده؛ يعنى توانسته بدون تعصب بىجا بر ألفاظ و قالبها، معانى و پيامهاى مؤلف را با دقت و امانت منتقل كند و ترجمهاى رسا و شيوا بيافريند. | ||
درباره اين ترجمه، چند نكته گفتنى است: | |||
1. مترجم، ترجمه را با مقدمهاى عالمانه آغاز كرده و در آن، زمينه پيدايش و نگارش متن اصلى را شرح داده و آثار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين شيرازى]] را فهرست كرده و بعد گزارش مختصرى از محتواى كتاب عرضه داشته[3] و سپس مقاله آیتالله سيد ابوالحسن رفيعى قزوينى را | 1. مترجم، ترجمه را با مقدمهاى عالمانه آغاز كرده و در آن، زمينه پيدايش و نگارش متن اصلى را شرح داده و آثار [[صدرالدین شیرازی، محمد بن ابراهیم|صدرالمتألهين شيرازى]] را فهرست كرده و بعد گزارش مختصرى از محتواى كتاب عرضه داشته[3] و سپس مقاله آیتالله سيد ابوالحسن رفيعى قزوينى را درباره شرح حال، منزلت علمى - أخلاقى و نوآورىهاى فلسفى مؤلف، بهطور كامل نقل كرده است.[4] | ||
2. به نظر مترجم، روش مؤلف در اين كتاب، بيشتر بر خطابه بنا شده است تا برهان و به همين جهت از تمثيل استفاده مىكند، زيرا مخاطبان اين اثر، غير متخصصان هستند، ولى البته هر يك از مطالب كتاب، برهانى دارد كه مصنف آن را در جاى خود در آثار ديگرش بيان كرده است. | 2. به نظر مترجم، روش مؤلف در اين كتاب، بيشتر بر خطابه بنا شده است تا برهان و به همين جهت از تمثيل استفاده مىكند، زيرا مخاطبان اين اثر، غير متخصصان هستند، ولى البته هر يك از مطالب كتاب، برهانى دارد كه مصنف آن را در جاى خود در آثار ديگرش بيان كرده است. | ||
خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
3. بيشتر پاورقىهاى مترجم، إرجاعى[5] و در مواردى، توضيحى[6] و به ندرت، انتقادى[7] است. | 3. بيشتر پاورقىهاى مترجم، إرجاعى[5] و در مواردى، توضيحى[6] و به ندرت، انتقادى[7] است. | ||
4. توضيح مترجم | 4. توضيح مترجم درباره ترجمه «قرّة أعين» به «روشنى چشمها» در آيه «فلا تعلم نفس ما أخفى لهم من قرّة أعين جزاء بما كانوا يعملون»،[8] از نظر أدبى و تفسيرى جالب است.[9] همچنين مترجم تصريح كرده كه ترجمه جمله «قضم الدنيا قضماً»، به «اندك نيازى از دنيا برگرفت»، مفهومى(نه لفظى)، است.[10] | ||
5. برخى از توضيحات مترجم، از نظر تاريخ فلسفه و كتابشناسى صدر المتألهين سودمند است.[11] | 5. برخى از توضيحات مترجم، از نظر تاريخ فلسفه و كتابشناسى صدر المتألهين سودمند است.[11] | ||
خط ۷۳: | خط ۷۳: | ||
12. مترجم، پاسخ مسئله «تضعيف مكعب» را كه در متن مطرح شده، به كتاب كشكول [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] إرجاع داده است.[18] | 12. مترجم، پاسخ مسئله «تضعيف مكعب» را كه در متن مطرح شده، به كتاب كشكول [[شیخ بهایی، محمد بن حسین|شيخ بهائى]] إرجاع داده است.[18] | ||
درباره آقاى [[بیدارفر، محسن|محسن بيدارفر]]، قابل ذكر است كه او يك مترجم ساده نيست، بلكه افزون بر آن، در زمينه فلسفه و عرفان، استاد و صاحبنظر نيز هست و آثار علمى متعددى را تصحيح و با مقدمههاى عالمانه و تعليقات لازم منتشر كرده است. آثار منتشر شده از سوى جناب بيدارفر؛ بهويژه مقالههای «پاسخ به شبهاتى در باب تأويل و تفسير»[19] و «پاسخى كوتاه به تأملى ديگر»،[20] بيانگر روش انديشه و پژوهش ايشان است و عقلگرايى و باور عميق او به شريعت و حكمت متعاليه را مىرساند و چگونگى تقابل و مواجهه صحيح با جمود و ظاهرگرايى را مىآموزد. | |||
== منابع == | == منابع == |
ویرایش