آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي): تفاوت میان نسخه‌ها

آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي) (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۸:۳۵

۳ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ دسامبر ۲۰۱۷

جز

جایگزینی متن - 'ه‏اند' به 'ه‏‌اند'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="wikiInfo">
-[[پرونده:NUR10216J1.jpg|بندانگشتی|آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)]]
+{{جعبه اطلاعات کتاب
-{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
+| تصویر =NUR10216J1.jpg
-|+
+| عنوان =آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)
-|-
+| عنوان‌های دیگر =تبصره المبتدي و تذکره المنتهي
-! نام کتاب!! data-type="bookName" |آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)
+| پدیدآوران =
-|-
+[[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق]] (نويسنده)
-|نام‌های دیگر کتاب
-| data-type="otherBookNames" |تبصره المبتدي و تذکره المنتهي
-|-
-|پدیدآورندگان
-| data-type="authors" |[[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق]] (نويسنده)
 [[حبیبی، نجفقلی]] (مصحح)
-|-
+| زبان = فارسی
-|زبان
+| کد کنگره =‏BP‎‏ ‎‏283‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏4‎‏ت‎‏2
-| data-type="language" | فارسی
+| موضوع =
-|-
+خدا شناسی
-|کد کنگره
+| ناشر =
-| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |‏BP‎‏ ‎‏283‎‏ ‎‏/‎‏ص‎‏4‎‏ت‎‏2
+بخشايش
-|-
+| مکان نشر = ايران - قم
-|موضوع
+| سال نشر = |مجلد1: 1381ش ,
-| data-type="subject" |خدا شناسی
-|-
-|ناشر
-| data-type="publisher" |بخشايش
-|-
-|مکان نشر
-| data-type="publishPlace" | ايران - قم
-|-
-||سال نشر
-| ata-type="publishYear" |مجلد1: 1381ش ,
-|- class="articleCode"
-|کد اتوماسیون
+| کد اتوماسیون =AUTOMATIONCODE10216AUTOMATIONCODE
-| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE10216AUTOMATIONCODE
+| چاپ =1
-|}
+| شابک =964-7090-59-5
-</div>
+ | تعداد جلد =1
+| کد پدیدآور =
+| پس از =
+| پیش از =
+}}
 '''آفاق معرفت (تبصرة المبتدي و تذكرة المنتهي)'''، اثر [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|ابوالمعالى محمد بن اسحاق قونوى]]، معروف به [[صدرالدین قونوی، محمد بن اسحاق|صدرالدین قونوى (قونیوی)]] - درگذشته بین 671 تا 673ق - ‌به زبان فارسى است که با بیان عرفانى با استفاده از آیات و روایات و اشعار فارسى و عربى و گفته‏‌ها و ذوقیات عارفان بزرگ درباره عرفان نظری و مباحث مهمی چون معرفت آفریدگار و نبوت و ولایت و معاد نوشته شده است<ref>ر.ک: مقدمه چاپ اول (مقدمه مصحح)، ص8</ref>.
@@ خط ۷۵: / خط ۶۲: @@
 که تو طفلى و خانه رنگین است»<ref>ر.ک: همان، ص93-98</ref>.
-در دومین لامع از مصباح سوم، نویسنده به احوال آخرت و بقاى روح انسانى پرداخته است. همگی پیامبران و اولیا و حکما و علما بر این متفقند و همه کتب آسمانی این مطلب را بیان کرده‌اند که حقیقت آدمى که آن را «روح الهى» و «لطیفه ربانى» و «نفس ناطقه» خوانند، با عارض شدن مرگ طبیعى، معدوم نمی‌شود؛ زیرا او را براى بقاى ابد آفریده‏اند و عاقبت او، یا سعادت ابد خواهد بود و یا شقاوت سرمد... و چون معلوم گردید که روح، یکى است و نشآت و مظاهر او بسیار، باید دانست که ارواح انسانى را بعد از موطن «ألست» نشآت و مواطن بسیار است؛ بعضى از آن به ارواح سعدا مخصوص است و بعضى سعدا و اشقیا در آن مشترکند. اوّل نشأت حسى است که آن را «دنیا» مى‌خوانند - ‌و هي التي نحن فيه الآن - ‌و حکم این نشأت از زمان ولادت بود تا وقت مرگ. دوم نشأت برزخ است و حکم آن نشأت از زمان مفارقت بود تا وقت حشر... و سوم، نشأت حشر است و این نشأت، نشأتى است عنصرى شبیه به نشأت دنیا<ref>ر.ک: همان، ص101-105</ref>.
+در دومین لامع از مصباح سوم، نویسنده به احوال آخرت و بقاى روح انسانى پرداخته است. همگی پیامبران و اولیا و حکما و علما بر این متفقند و همه کتب آسمانی این مطلب را بیان کرده‌اند که حقیقت آدمى که آن را «روح الهى» و «لطیفه ربانى» و «نفس ناطقه» خوانند، با عارض شدن مرگ طبیعى، معدوم نمی‌شود؛ زیرا او را براى بقاى ابد آفریده‏‌اند و عاقبت او، یا سعادت ابد خواهد بود و یا شقاوت سرمد... و چون معلوم گردید که روح، یکى است و نشآت و مظاهر او بسیار، باید دانست که ارواح انسانى را بعد از موطن «ألست» نشآت و مواطن بسیار است؛ بعضى از آن به ارواح سعدا مخصوص است و بعضى سعدا و اشقیا در آن مشترکند. اوّل نشأت حسى است که آن را «دنیا» مى‌خوانند - ‌و هي التي نحن فيه الآن - ‌و حکم این نشأت از زمان ولادت بود تا وقت مرگ. دوم نشأت برزخ است و حکم آن نشأت از زمان مفارقت بود تا وقت حشر... و سوم، نشأت حشر است و این نشأت، نشأتى است عنصرى شبیه به نشأت دنیا<ref>ر.ک: همان، ص101-105</ref>.
 در خاتمه کتاب، بر این نکته تأکید شده است که خدای تعالی انسان را براى هدفى بزرگ آفریده و پیروی از هوا و هوس برخلاف این غایت متعالی است و فقط با صفت عدالت می‌توان به این چنین هدفی رسید و خُلق عدالت عبارت است از مجموع «عفت» و «شجاعت» و «حکمت» و صفت عدالت آنگاه حاصل می‌شود که انسان محبت دنیا و متعلقات آن را از دل بیرون کند<ref>ر.ک: همان، ص115</ref>.
@@ خط ۹۴: / خط ۸۱: @@
 [[أشعة اللمعات (شرح لمعات)]]
-==پیوندها==
 [[رده:کتاب‌شناسی]]