۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'هاند' به 'هاند') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
جز (جایگزینی متن - 'مىک' به 'میک') |
||
خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
# «رسالة في جواز بيع الوقف»، نوشته شیخ محمدعلی بن ملا مهدی آرانی کاشانی، به زبان فارسی و با تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. نویسنده، در این رساله مسئله مشروعیت یا عدم مشروعیت فروش عین موقوفه را بهصورت پرسش و پاسخ بررسی کرده است. گفتنی است که مسئله فروش وقف، از مسائل دشوار فقه است و نویسنده در این اثر به هفت مسئله در این موضوع بهصورت مبسوط پاسخ داده است <ref>ر.ک: همان، ص589-594</ref>. | # «رسالة في جواز بيع الوقف»، نوشته شیخ محمدعلی بن ملا مهدی آرانی کاشانی، به زبان فارسی و با تحقیق [[حسینی جلالی، محمدجواد|سید محمدجواد حسینی جلالی]] است. نویسنده، در این رساله مسئله مشروعیت یا عدم مشروعیت فروش عین موقوفه را بهصورت پرسش و پاسخ بررسی کرده است. گفتنی است که مسئله فروش وقف، از مسائل دشوار فقه است و نویسنده در این اثر به هفت مسئله در این موضوع بهصورت مبسوط پاسخ داده است <ref>ر.ک: همان، ص589-594</ref>. | ||
# «عدم تنجيس المتنجس الجامد مع تعدد الواسطة»، نوشته [[ابوالمجد، محمدرضا|شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی]] (صاحب [[وقاية الأذهان]])، به زبان عربی و با تحقیق و ترجمه رحیم قاسمی است. متن عربی و ترجمه فارسی با هم آمده است. یکى از احکامى که فقیهان متأخر آن را در کتاب طهارت مورد بحث و بررسى قرار دادهاند، مسئله تنجیس متنجّس و سرایت نجاست از ملاقى عین نجس به ملاقىهاى بعدى است. بیشتر فقیهان، معتقد به سرایت نجاست مىباشند، اما برخى از آنها سرایت متنجس را نمىپذیرند. نویسنده این رساله که از مفاخر علمى شیعه در قرن اخیر است همچون استادانش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملامحمد کاظم خراسانى]] و حاج آقارضا همدانى معتقد به عدم تنجیس متنجّس است <ref>ر.ک: همان، ص667-668</ref>. | # «عدم تنجيس المتنجس الجامد مع تعدد الواسطة»، نوشته [[ابوالمجد، محمدرضا|شیخ محمدرضا نجفی اصفهانی]] (صاحب [[وقاية الأذهان]])، به زبان عربی و با تحقیق و ترجمه رحیم قاسمی است. متن عربی و ترجمه فارسی با هم آمده است. یکى از احکامى که فقیهان متأخر آن را در کتاب طهارت مورد بحث و بررسى قرار دادهاند، مسئله تنجیس متنجّس و سرایت نجاست از ملاقى عین نجس به ملاقىهاى بعدى است. بیشتر فقیهان، معتقد به سرایت نجاست مىباشند، اما برخى از آنها سرایت متنجس را نمىپذیرند. نویسنده این رساله که از مفاخر علمى شیعه در قرن اخیر است همچون استادانش [[آخوند خراسانی، محمدکاظم بن حسین|آخوند ملامحمد کاظم خراسانى]] و حاج آقارضا همدانى معتقد به عدم تنجیس متنجّس است <ref>ر.ک: همان، ص667-668</ref>. | ||
جالب است که نویسنده بعد از پایان بحث و بررسی چنین افزوده است: آنچه ذکر شد تنها در مقام بحث و نظر بود، ولى در مقام فتوا و عمل، من نیز همان عقیده مؤلف کتاب نجاة العباد در مسئله «غساله» را دارم و در عمل از مطلق متنجّس اجتناب | جالب است که نویسنده بعد از پایان بحث و بررسی چنین افزوده است: آنچه ذکر شد تنها در مقام بحث و نظر بود، ولى در مقام فتوا و عمل، من نیز همان عقیده مؤلف کتاب نجاة العباد در مسئله «غساله» را دارم و در عمل از مطلق متنجّس اجتناب میکنم <ref>ر.ک: همان، ص680 و 696</ref>. | ||
==وضعیت کتاب== | ==وضعیت کتاب== |
ویرایش