رسالة أصوات أجنحة جبريل للسهروردي مع شرح لها: تفاوت میان نسخه‌ها

رسالة أصوات أجنحة جبريل للسهروردي مع شرح لها (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۶ دسامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۷:۵۹

۶ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۶ دسامبر ۲۰۱۷

جز

جایگزینی متن - 'مى‏ک' به 'می‌‏ک'

Hbaghizadeh@noornet.net

۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش

@@ خط ۵۵: / خط ۵۵: @@
 نام‌ این‌ رساله، آواز پر جبرئیل، خود نشان‌دهنده رمزی بودن آن است و از نامش نفحات روحانی به‌ مشام‌ می‌رسد. بسیاری از اصطلاحات آن، معماگونه و رمزی است و در اغلب موارد، تشبیهات‌ و استعاراتی‌ به کار برده که مـشبه‌به آن پیچیده و مبهم است و همین امر موجب‌ دشواری‌ فهم آن گردیده است. اگرچه بخشی از مطالب رساله و به‌خصوص «کلمه»، خالی از‌ بیان‌ مستقیم‌ نیست، ولی رساله از رسائل تمثیلی و غیر ‌مستقیم شیخ محسوب می‌شود. رموزات این رساله از نمادهای‌ سـنّتی‌ عـرفان‌ و تعدادی هم از نمادهای مخصوص به خود اوست که نمی‌توانیم آنها‌ را‌ در ادبیات صوفیانه قدیم بیابیم<ref>مهربان، صدیقه، ص15-14</ref>
-سهروردی انگیزه نگارش اثر را خود در ابتدای رساله، پاسخگویی به منکرین عرفان و عرفا دانسته، چنین می‌نویسد: «در این یک دو روز، از کسانى که رمد تعصب، نقص‏ بصر و بصیرت ایشان شده است، یکى از براى کبر منصب سادات‏ و ائمه طریقت، از سر قصور در مشایخ سوالف بیهده‏اى مى‏گفت و در اثنای آن از بهر تقریر تشدید انکارى‏ را بر مصطلحات متأخران استهزا مى‏کرد، تا تمادى او در آن‏ به‌جایى رسید که حکایت‏ ایراد کرد از خواجه ابوعلى فارمدى(رحمة‌اللّه‌عليه) که او را پرسیدند که چون است‏ که کبودپوشان، بعضى اصوات را آواز پر جبرئیل مى‏خواندند؟ گفت: بدان که بیشتر چیزها که حواس تو مشاهده آن مى‌‏کند همه از آواز پر جبرئیل است و سائل را گفت: از جمله آوازهاى پر جبرئیل یکى‏ تویى.
+سهروردی انگیزه نگارش اثر را خود در ابتدای رساله، پاسخگویی به منکرین عرفان و عرفا دانسته، چنین می‌نویسد: «در این یک دو روز، از کسانى که رمد تعصب، نقص‏ بصر و بصیرت ایشان شده است، یکى از براى کبر منصب سادات‏ و ائمه طریقت، از سر قصور در مشایخ سوالف بیهده‏اى مى‏گفت و در اثنای آن از بهر تقریر تشدید انکارى‏ را بر مصطلحات متأخران استهزا می‌‏کرد، تا تمادى او در آن‏ به‌جایى رسید که حکایت‏ ایراد کرد از خواجه ابوعلى فارمدى(رحمة‌اللّه‌عليه) که او را پرسیدند که چون است‏ که کبودپوشان، بعضى اصوات را آواز پر جبرئیل مى‏خواندند؟ گفت: بدان که بیشتر چیزها که حواس تو مشاهده آن مى‌‏کند همه از آواز پر جبرئیل است و سائل را گفت: از جمله آوازهاى پر جبرئیل یکى‏ تویى.
-این‏ منکر مدعى، تعصب بى‏فایده مى‏کرد که چه معنى این کلمه را فرض توان کرد الا هذیانات مزخرف؟ چون تجاسر او بدین‌جا رسید راستى را من نیز از سر حدت، زجر او را متشمر گشتم‏ و دامن مبادلات با دوش انداختم و آستین تحمل‏ باز نوردیدم و بر سر زانوى فطنت بنشستم‏ و از طریق شتم‏ کردن و عامى خواندن درآمدم و گفتم: اینک من در شرح آواز پر جبرئیل به ‌عزمى درست و رأیى صائب شروع کردم، تو اگر مردى و هنر مردان دارى فهم کن و این جزو را «آواز پر جبرئیل» نام کردم»‏<ref>سهروردی، یحیی بن حبش، جلد 3، ص208</ref>
+این‏ منکر مدعى، تعصب بى‏فایده می‌‏کرد که چه معنى این کلمه را فرض توان کرد الا هذیانات مزخرف؟ چون تجاسر او بدین‌جا رسید راستى را من نیز از سر حدت، زجر او را متشمر گشتم‏ و دامن مبادلات با دوش انداختم و آستین تحمل‏ باز نوردیدم و بر سر زانوى فطنت بنشستم‏ و از طریق شتم‏ کردن و عامى خواندن درآمدم و گفتم: اینک من در شرح آواز پر جبرئیل به ‌عزمى درست و رأیى صائب شروع کردم، تو اگر مردى و هنر مردان دارى فهم کن و این جزو را «آواز پر جبرئیل» نام کردم»‏<ref>سهروردی، یحیی بن حبش، جلد 3، ص208</ref>
 متن رساله پس از مقدمه‌ای کوتاه به‌صورت حکایت از زبان اول شخص نقل می‌شود. حکایت به دو بخش تقسیم شده‌ است: بخش‌ اول‌ دربـاره‌ طـالب‌ حـقیقتی (شیخ‌ اشراق) است که به خانقاهی می‌رود که دارای دو در است: یکی از درها به شهر و دیـگری بـه صحرا. طالب حقیقت به صحرا می‌رود؛ در بین راه به ده تن‌ مردان کارآزموده برمی‌خورد که هیبت و ابهت آنها وی را مـرعوب مـی‌کند. قهرمان داسـتان از حکیمی که پیامبر دورن او فرشته راهنمای او در راه رسیدن به حقیقت است، می‌پرسد که منزل‌ او‌ کـجاست و بـه پرسـیدن از وی در باب معمای خلقت، مقامات طریقت، ساختمان افلاک، عالم مجردات و خطرات آن می‌پردازد. گفتگویی که به دنبال آن پرسش‌ها مـی‌آید، عناصر اسـاسی تـعالیم اشراقی و آداب‌ ورود‌ به طریقت را که برای درک اسرار قرآنی لازم است، روشن می‌کند.