پرش به محتوا

قاضی سعید قمی، محمدسعید بن محمدمفید: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱۳: خط ۳۱۳:
(3).الميرزا عبد الله الافندى الاصفهانى،رياض العلماء و حياض الفضلاء،
(3).الميرزا عبد الله الافندى الاصفهانى،رياض العلماء و حياض الفضلاء،


تحقيق السيد احمد الحسينى،قم 1401،ج 2،ص 284«و قد قرأ فى اوائل
تحقيق السيد احمد الحسينى،قم 1401،ج 2،ص 284«و قد قرأ فى اوائل امره الحكميات فى قم على المولى عبد الرزاق اللاهيجى».


امره الحكميات فى قم على المولى عبد الرزاق اللاهيجى».
(4).كربن،هانرى،تاريخ فلسفۀ اسلامى،ترجمه جواد طباطبايى،ج 2، ص 165.
 
(4).كربن،هانرى،تاريخ فلسفۀ اسلامى،ترجمه جواد طباطبايى،ج 2،
 
ص 165.


(5).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،ج 2،تهيه و مقدمه و تعليق از سيد
(5).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،ج 2،تهيه و مقدمه و تعليق از سيد
خط ۳۲۵: خط ۳۲۱:
جلال الدين آشتيانى،بخشى از المعارف الاهيه،ص 448-449.
جلال الدين آشتيانى،بخشى از المعارف الاهيه،ص 448-449.


(6).ملا رجبعلى تبريزى،رسالۀ اثبات واجب،در جلد اوّل منتخباتى از آثار
(6).ملا رجبعلى تبريزى،رسالۀ اثبات واجب،در جلد اوّل منتخباتى از آثار حكماى ايران،ص 220-243.
 
حكماى ايران،ص 220-243.


(7).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،ج 1،گزيده‌اى از رساله آصفيه
(7).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،ج 1،گزيده‌اى از رساله آصفيه(الاصل الاصيل)ص 244-271.


(الاصل الاصيل)ص 244-271.
(8).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،رسالۀ اثبات واجب،ج 1، ص 222.
 
(8).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،رسالۀ اثبات واجب،ج 1،
 
ص 222.


(9).همان،ص 231.
(9).همان،ص 231.
خط ۳۴۵: خط ۳۳۵:
(12).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،ج 2،المعارف الالهيه،پيرزاده.
(12).منتخباتى از آثار حكماى الهى ايران،ج 2،المعارف الالهيه،پيرزاده.


(تقريرات درس مولى رجبعلى تبريزى)،ص 486 و ج 1،ص 259 از
(تقريرات درس مولى رجبعلى تبريزى)،ص 486 و ج 1،ص 259 از رسالۀ آصفيه.
 
رسالۀ آصفيه.


(13).همان،ج 1،ص 262.
(13).همان،ج 1،ص 262.
خط ۴۵۷: خط ۴۴۵:
ص 17 و 18 نوشته است:
ص 17 و 18 نوشته است:


«قاضى سعيد در مشرب فلسفه و عرفان تابع استاد عظيم خود علاّمه كاشانى
«قاضى سعيد در مشرب فلسفه و عرفان تابع استاد عظيم خود علاّمه كاشانى ملا محسن فيض و او تلميذ محض و مقرّر بدون چون و چراى ملاصدرااست.چون قاضى از حوزۀ تدريس ملا عبد الرزاق و معاصر وى ملا رجبعلى بهره برده است گاهى بر مبانى ملا صدرا مناقشه مى‌نمايد كه برطبق مبانى و قواعدى(كه از باب تأثر زياد از استاد خود فيض)پذيرفته است و در واقع همۀ مطالب او بر آن قواعد استوار است،اين اشكالات بى‌اصل و غير وارد است.
 
ملا محسن فيض و او تلميذ محض و مقرّر بدون چون و چراى ملاصدرا
 
است.چون قاضى از حوزۀ تدريس ملا عبد الرزاق و معاصر وى ملا رجبعلى
 
بهره برده است گاهى بر مبانى ملا صدرا مناقشه مى‌نمايد كه برطبق مبانى و
 
قواعدى(كه از باب تأثر زياد از استاد خود فيض)پذيرفته است و در واقع همۀ
 
مطالب او بر آن قواعد استوار است،اين اشكالات بى‌اصل و غير وارد است.
 
از اين جهت بعضى از اساتيد چندان توجّهى به او ننموده‌اند و او را غير متضلّع
 
در حكمت نظرى دانسته‌اند.به عقيدۀ حقير حق آن است كه او در حكمت
 
متعاليه تضلّع و تخصّص تام نظير آخوند نورى و تلاميذ او ندارد؛ولى از باب


اينكه مدّتها به درس فيض حاضر نشده است،قهرا كثيرى از مبانى اين حكمت
از اين جهت بعضى از اساتيد چندان توجّهى به او ننموده‌اند و او را غير متضلّع در حكمت نظرى دانسته‌اند.به عقيدۀ حقير حق آن است كه او در حكمت


را پذيرفته است...قاضى سعيد در تصوف بيشتر از فلسفۀ نظرى خبرگى
متعاليه تضلّع و تخصّص تام نظير آخوند نورى و تلاميذ او ندارد؛ولى از باب اينكه مدّتها به درس فيض حاضر نشده است،قهرا كثيرى از مبانى اين حكمت


دارد...».
را پذيرفته است...قاضى سعيد در تصوف بيشتر از فلسفۀ نظرى خبرگى دارد...».


(48).ر.ك:مقدمه استاد آشتيانى بر تعليقۀ قاضى سعيد بر اثولوجيا،ص 50.
(48).ر.ك:مقدمه استاد آشتيانى بر تعليقۀ قاضى سعيد بر اثولوجيا،ص 50.
۸۵

ویرایش