أفلاطون في الإسلام: تفاوت میان نسخه‌ها

او این کتاب را در دو قسمت مطرح کرده است: بخش اول، شامل متون صحیح افلاطون است که وی به نسخه‎های خطی آن دست یافته است (یا تمام آن را دیده یا تلخیصی از آن یا گزارشی از آن را). او این بخش را از روی محاورات «تیمائوس»، «سیاست» که اشتباها به «جمهوری» معروف شده، «قوانین»، «فایدون» و «کریتون» نوشته. وی در هر جایی که ممکن بوده به صفحات متناظر متن در محاورات افلاطون به زبان یونانی اشاره کرده است. البته به‎خاطر اینکه گاهی مترجم آثار به عربی، دقیقا به نص افلاطون پایبند نبوده، ارجاعات به متن متناظر محاورات افلاطون در زبان یونانی در این موارد تقریبی و به مضمون است و در سایر موارد به نص او ارجاع شده است<ref>ر.ک: همان</ref>.

عبدالرحمن بدوی، در بخش دوم، مطالب منتخبی از برخی متونی که به افلاطون نسبت داده شده را ارائه کرده است. بیشتر این عبارات در باب «آداب»، یعنی حکمت‎ها و جملات قصار هستند<ref>ر.ک: مقدمه کتاب، صفحه‎ اول</ref>. در این بخش، نسخه دیگری از نوامیس [به فارسی: قوانین] افلاطون، رساله افلاطون در حقیقت نفی نگرانی و اثبات رؤیا در پاسخ به سؤال فرفریوس، وصیت افلاطون حکیم، کلمات افلاطون، تصویر گمراه‎کننده از افلاطون الهی، بخشی از کتاب‎های «نوادر ألفاظ الفلاسفة القدماء» حنین بن اسحاق، «منتخب [[صوان الحكمة و ثلاث رسائل في الأجرام و المحرك الأول و الكمال|صوان الحكمة]]» [[ابوسلیمان سجستانی، محمد بن طاهر|ابوسلیمان سجستانی]]، «آراء الحكماء اليونانيين»، «المسائل الثلاث» ابن مسکویه، رساله‎ای از افلاطون در رد بر قائلین به متلاشی شدن انسان، رساله منسوب به افلاطون در کیمیا و ثمره لطیفی از معیارهای افلاطون در عدم فساد نفس، ذکر شده است<ref>ر.ک: متن کتاب، ص172-345</ref>.