۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
(غنی سازی متن) |
(غنی سازی متن) |
||
خط ۳۳: | خط ۳۳: | ||
'''على دوانى'''(متولد ۵ مهر ۱۳۰۸، روستای دوان کازرون در استان فارس - وفات در ۱۸ دی ۱۳۸۵، قم) | '''على دوانى'''(متولد ۵ مهر ۱۳۰۸، روستای دوان کازرون در استان فارس - وفات در ۱۸ دی ۱۳۸۵، قم) نویسنده و محقق، مورخ، مدرس معاصر که آثار متعددی در رابطه با اسلام و تاریخ اسلام نگاشتهاست. | ||
در ۲۳ ربیعالثانی ۱۳۴۸ قمری برابر با 5 مهر ماه 1308 شمسى در روستاى كوچك «دوان» در 12 كيلومترى شمال «شرقى» كازرون | در ۲۳ ربیعالثانی ۱۳۴۸ قمری برابر با 5 مهر ماه 1308 شمسى در روستاى كوچك «دوان» در 12 كيلومترى شمال «شرقى» كازرون | ||
خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
== تحصیلات حوزوی == | == تحصیلات حوزوی == | ||
حدود سال 1322ش در سن 14 سالگی براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيتالله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيتالله محمدرضا طبسى» و «آيتالله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيتالله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيتالله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد.اين عالم فرزانه كار خود را در دو شيوه متمركز كرده بود؛ يكى منبر و سخنرانى دينى و ديگرى، تأليف و تصنيف كتب مذهبى. بر اين اساس، سالها در داخل كشور و همچنين چندين سال در كشور كويت در ماههاى مبارك رمضان، محرم و صفر سخنرانى مىكرد. وى در قم با جمعى از فضلاى حوزه علميه، مجله دينى «درسهايى از مكتب اسلام» را منتشر كرد. در سال 1350 به تهران آمد و در اين شهر سكونت كرد و در هر دو مقوله، فعاليت خود را ادامه داد | حدود سال 1322ش در سن 14 سالگی براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيتالله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيتالله محمدرضا طبسى» و «آيتالله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيتالله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيتالله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد. | ||
== فعالیتها == | |||
اين عالم فرزانه كار خود را در دو شيوه متمركز كرده بود؛ يكى منبر و سخنرانى دينى و ديگرى، تأليف و تصنيف كتب مذهبى. بر اين اساس، سالها در داخل كشور و همچنين چندين سال در كشور كويت در ماههاى مبارك رمضان، محرم و صفر سخنرانى مىكرد. وى در قم با جمعى از فضلاى حوزه علميه، مجله دينى «درسهايى از مكتب اسلام» را منتشر كرد. در سال 1350 به تهران آمد و در اين شهر سكونت كرد و در هر دو مقوله، فعاليت خود را ادامه داد. | |||
علامه محقق، در طول عمر پربركت خود، 110 جلد كتاب در موضوعاتى چون: اصول اعتقادات، سيره معصومين (علیهمالسلام)، تاريخ اسلام، فرهنگ و تمدن اسلامي، شرح حال علما و دانشمندان شيعه، نهضت هاى اسلامي، داستانهاى اسلامی، سفرنامه و مناقب اهل بيت(ع)، تأليف، تصنيف، ترجمه و يا تصحيح نمود و صدها مقاله، مصاحبه و سخنرانى در نشريات گوناگون و رسانه از خود به يادگار گذارد. | |||
ايشان بيش از هشتاد مقاله تحقيقى نيز در جرايد به چاپ رسانده است؛ افزون بر آن در دانشگاههاى گوناگون از جمله دانشگاه تربيت معلم، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، امام حسين(ع)، دانشكده الهيات و معارف اسلامى تهران، دانشكده علوم قرآنى و... در موضوعات تاريخ اسلام، سيره ائمه معصومين، تاريخ فقه، تراجم و رجال به تدريس پرداخت. استاد دوانى در حدود سى كنگره علمى شركت كرد و مقالات او در بيشتر اين كنگرهها به چاپ رسيد. | |||
== وفات == | == وفات == |
ویرایش