۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام' به 'حجتالاسلام') |
(غنی سازی متن) |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
<div class= | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده:NUR00842.jpg|بندانگشتی|دوانی، علی]] | [[پرونده:NUR00842.jpg|بندانگشتی|دوانی، علی]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
|- | |- | ||
! نام!! data-type= | ! نام!! data-type="authorName" |دوانی، علی | ||
|- | |- | ||
|نام های دیگر | |نام های دیگر | ||
|data-type= | | data-type="authorOtherNames" | حجتالاسلام على دوانى | ||
Ali Davani | |||
|- | |- | ||
|نام پدر | |نام پدر | ||
|data-type= | | data-type="authorfatherName" | | ||
|- | |- | ||
|متولد | |متولد | ||
|data-type= | | data-type="authorbirthDate" |۵ مهر ۱۳۰۸ش | ||
|- | |- | ||
|محل تولد | |محل تولد | ||
|data-type= | | data-type="authorBirthPlace" |دوان کازرون | ||
|- | |- | ||
|رحلت | |رحلت | ||
|data-type= | | data-type="authorDeathDate" |۱۸ دی ۱۳۸۵ یا 1427 ق | ||
|- | |- | ||
|اساتید | |اساتید | ||
|data-type= | | data-type="authorTeachers" | | ||
|- | |- | ||
|برخی آثار | |برخی آثار | ||
|data-type= | | data-type="authorWritings" | | ||
|-class= | |- class="articleCode" | ||
|کد مؤلف | |کد مؤلف | ||
|data-type= | | data-type="authorCode" |AUTHORCODE842AUTHORCODE | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''على دوانى'''(متولد ۵ مهر ۱۳۰۸، روستای دوان کازرون در استان فارس - وفات در ۱۸ دی ۱۳۸۵، قم) نویسنده و محقق، مورخ ایرانی بود که آثار متعددی در رابطه با اسلام و تاریخ اسلام نگاشتهاست. | |||
در ۲۳ ربیعالثانی ۱۳۴۸ قمری برابر با 5 مهر ماه 1308 شمسى در روستاى كوچك «دوان» در 12 كيلومترى شمال «شرقى» كازرون | |||
متولد شد و تا سن هفت سالگى در دوان به سر مىبرد و پس از آن، نزد اقوامش به «آبادان» رفت. در آن شهر، دو كلاس اكابر (ششم ابتدايى) را پشت سر گذاشت و وارد آموزشگاه فنى شركت نفت شد. | متولد شد و تا سن هفت سالگى در دوان به سر مىبرد و پس از آن، نزد اقوامش به «آبادان» رفت. در آن شهر، دو كلاس اكابر (ششم ابتدايى) را پشت سر گذاشت و وارد آموزشگاه فنى شركت نفت شد. | ||
حدود سال 1322ش براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيتالله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيتالله محمدرضا طبسى» و «آيتالله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيتالله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيتالله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد.اين عالم فرزانه كار خود را در دو شيوه متمركز كرده بود؛ يكى منبر و سخنرانى دينى و ديگرى، تأليف و تصنيف كتب مذهبى. بر اين اساس، سالها در داخل كشور و همچنين چندين سال در كشور كويت در ماههاى مبارك رمضان، محرم و صفر سخنرانى مىكرد. وى در قم با جمعى از فضلاى حوزه علميه، مجله دينى «درسهايى از مكتب اسلام» را منتشر كرد. در سال 1350 به تهران آمد و در اين شهر سكونت كرد و در هر دو مقوله، فعاليت خود را ادامه داد و موفق شد، بيش از 76 جلد كتاب در زمينههاى مختلف تأليف، ترجمه و تصحيح منتشر سازد. ايشان بيش از هشتاد مقاله تحقيقى نيز در جرايد به چاپ رسانده است؛ افزون بر آن در دانشگاههاى گوناگون از جمله دانشگاه تربيت معلم، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، امام حسين(ع)، دانشكده الهيات و معارف اسلامى تهران، دانشكده علوم قرآنى و... در موضوعات تاريخ اسلام، سيره ائمه معصومين، تاريخ فقه، تراجم و رجال به تدريس پرداخت. استاد دوانى در حدود سى كنگره علمى شركت كرد و مقالات او در بيشتر اين كنگرهها به چاپ رسيد. | == تحصیلات حوزوی == | ||
حدود سال 1322ش در سن 14 سالگی براى تحصيل علوم دينى عازم نجف شد و به مدت پنج سال و نيم در حوزه علميه نجف نزد استادانى چون «شهيد آيتالله مدنى»، «آقا شيخ على كاشانى»، «ميرزا محمد اردبيلى»، «محمد غروى»، «آيتالله محمدرضا طبسى» و «آيتالله حاج ميرزا على فلسفى» تحصيل كرد و كتاب قوانين در علم اصول فقه و جلد نخست شرح لمعه را به پايان رسانيد. در اوايل سال 1327 به دليل كسالت و براى تغيير آب و هوا به كشور بازگشت و ابتدا به زيارت بارگاه حضرت امام على بن موسى الرضا(ع) شتافت و سپس به نهاوند رفت و با دختر مرحوم آيتالله احمد آل آقا نهاوندى از سلاله استاد كل [[وحید بهبهانی، محمدباقر|وحيد بهبهانى]] ازدواج كرد. استاد دوانى پس از ازدواج براى تكميل تحصيلات خود به قم رفت و در محضر اساتيدى؛ چون [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]]، شهيد آيتالله صدوقى، [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]] و [[بروجردی، حسین|آيتالله بروجردى]]، فقه، اصول، تفسير و فلسفه را فرا گرفت و پس از 22 سال دروس حوزوى را به پايان رسانيد.اين عالم فرزانه كار خود را در دو شيوه متمركز كرده بود؛ يكى منبر و سخنرانى دينى و ديگرى، تأليف و تصنيف كتب مذهبى. بر اين اساس، سالها در داخل كشور و همچنين چندين سال در كشور كويت در ماههاى مبارك رمضان، محرم و صفر سخنرانى مىكرد. وى در قم با جمعى از فضلاى حوزه علميه، مجله دينى «درسهايى از مكتب اسلام» را منتشر كرد. در سال 1350 به تهران آمد و در اين شهر سكونت كرد و در هر دو مقوله، فعاليت خود را ادامه داد و موفق شد، بيش از 76 جلد كتاب در زمينههاى مختلف تأليف، ترجمه و تصحيح منتشر سازد. ايشان بيش از هشتاد مقاله تحقيقى نيز در جرايد به چاپ رسانده است؛ افزون بر آن در دانشگاههاى گوناگون از جمله دانشگاه تربيت معلم، [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]]، امام حسين(ع)، دانشكده الهيات و معارف اسلامى تهران، دانشكده علوم قرآنى و... در موضوعات تاريخ اسلام، سيره ائمه معصومين، تاريخ فقه، تراجم و رجال به تدريس پرداخت. استاد دوانى در حدود سى كنگره علمى شركت كرد و مقالات او در بيشتر اين كنگرهها به چاپ رسيد. | |||
== | == وفات == | ||
حجتالاسلام علی دوانی سرانجام پس از یک عمر فعالیت و مجاهدت بیوقفه، در شامگاه عید سعید غدیر 1347 قمری، برابر با 18 دی ماه 1385 در سن 77 سالگی به لقاءالله پیوست و پس از تشییع با شکوه در صحن عتیق حضرت معصومه (س) در شهر مقدس قم که آرزوی دیرینش بود به خاک سپرده شد. | |||
== آثار == | |||
# امام مهدى(ع) از ديدگاه قرآن و عترت | # امام مهدى(ع) از ديدگاه قرآن و عترت | ||
خط ۵۶: | خط ۵۹: | ||
# نهضت روحانيون ايران (ده جلد) | # نهضت روحانيون ايران (ده جلد) | ||
# نقد عمر | # نقد عمر | ||
و...... | |||
== منابع مقاله == | == منابع مقاله == |
ویرایش