پرش به محتوا

مدخل إلی علم التفسير (دروس منهجية): تفاوت میان نسخه‌ها

لینک درون متنی
(صفحه‌ای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> بندانگشتی|مدخل إلی علم التفسير (دروس منهجية) {|...» ایجاد کرد)
 
(لینک درون متنی)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
<div class="wikiInfo">
[[پرونده:NUR40759J1.jpg|بندانگشتی|مدخل إلی علم التفسير (دروس منهجية)]]
[[پرونده:NUR40759J1.jpg|بندانگشتی|مدخل إلی علم التفسير (دروس منهجية)]]
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
{| class="wikitable aboutBookTable" style="text-align:Right"
|+ |
|+  
|-
|-
! نام کتاب!! data-type='bookName'|مدخل إلی علم التفسير (دروس منهجية)
! نام کتاب!! data-type="bookName" |مدخل إلی علم التفسير (دروس منهجية)
|-
|-
|نام های دیگر کتاب  
|نام های دیگر کتاب  
|data-type='otherBookNames'|
| data-type="otherBookNames" |
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|[[ابوخمسين، هاشم عبدالنبي]] (نويسنده)
| data-type="authors" |[[ابوخمسين، هاشم عبدالنبي]] (نويسنده)
   
   
[[رهيف، احمدعبدالحسين]] (محقق)
[[رهيف، احمدعبدالحسين]] (محقق)
|-
|-
|زبان  
|زبان  
|data-type='language'|عربي
| data-type="language" |عربي
|-
|-
|کد کنگره  
|کد کنگره  
|data-type='congeressCode' style='direction:ltr'|
| data-type="congeressCode" style="direction:ltr" |
|-
|-
|موضوع  
|موضوع  
|data-type='subject'|تفسير  
| data-type="subject" |تفسير  
|-
|-
|ناشر  
|ناشر  
|data-type='publisher'|باقيات
| data-type="publisher" |باقيات
|-
|-
|مکان نشر  
|مکان نشر  
|data-type='publishPlace'| ايران - قم
| data-type="publishPlace" | ايران - قم
|-
|-
||سال نشر  
||سال نشر  
|ata-type='publishYear'|مجلد1: 2015م , 1436ق ,   
| ata-type="publishYear" |مجلد1: 2015م , 1436ق ,   
|-class='articleCode'
|- class="articleCode"


|کد اتوماسیون  
|کد اتوماسیون  
|data-type='automationCode'|AUTOMATIONCODE40759AUTOMATIONCODE
| data-type="automationCode" |AUTOMATIONCODE40759AUTOMATIONCODE
|}
|}
</div>
</div>
خط ۶۶: خط ۶۶:
موضوع درس پنجم و ششم تاریخ تفسیر است، در ابتدا مؤلف به مراحل تاریخی تطور تفسیر قرآن کریم اشاره می‌کند:
موضوع درس پنجم و ششم تاریخ تفسیر است، در ابتدا مؤلف به مراحل تاریخی تطور تفسیر قرآن کریم اشاره می‌کند:
# تفسیر قرآن در عصر رسالت و نزول قرآن که مسلمانان در آن عصر برای درک مفاهیم و احکام قرآنی به پیامبر اکرم(ص) مراجعه می‌نمودند تفسیر قرآن را مستقیم از شخص ایشان مطالبه می‌کردند.
# تفسیر قرآن در عصر رسالت و نزول قرآن که مسلمانان در آن عصر برای درک مفاهیم و احکام قرآنی به پیامبر اکرم(ص) مراجعه می‌نمودند تفسیر قرآن را مستقیم از شخص ایشان مطالبه می‌کردند.
# تفسیر به‌وسیله شخص خاصی که پیامبر اکرم(ص) ایشان را تربیت مستقیم و مخصوص کرده بود که آن شخص حضرت امیرالمؤمنین علی(ع) بود. پس‌ازآن تفسیر قرآن توسط اهل‌بیت مکرم اسلام(ع) و سایر صحابه و تابعین صورت می‌گرفت که طی قرون متوالی دارای تاکنون به طول انجامیده و در هر قرن و عصری تفسیر و روش آن از ویژگی‌ها و خصوصیات خاص به خود برخوردار بوده که نویسنده یک‌به‌یک به‌تفصیل به ذکر ادوار مختلف و ویژگی‌های آن اشاره می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص37-44</ref>.
# تفسیر به‌وسیله شخص خاصی که پیامبر اکرم(ص) ایشان را تربیت مستقیم و مخصوص کرده بود که آن شخص [[امام على(ع)|حضرت امیرالمؤمنین علی(ع)]] بود. پس‌ازآن تفسیر قرآن توسط اهل‌بیت مکرم اسلام(ع) و سایر صحابه و تابعین صورت می‌گرفت که طی قرون متوالی دارای تاکنون به طول انجامیده و در هر قرن و عصری تفسیر و روش آن از ویژگی‌ها و خصوصیات خاص به خود برخوردار بوده که نویسنده یک‌به‌یک به‌تفصیل به ذکر ادوار مختلف و ویژگی‌های آن اشاره می‌کند<ref>ر.ک: همان، ص37-44</ref>.


تفسیر علی بن ابراهیم قمی که تفسیر روایی محض است و تفسیر جامع البیان ابن جریر طبری دو تفسیری از شیعه و سنی هستند که در قرن چهارم هجری نوشته شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص46</ref>.
[[تفسير القمي|تفسیر علی بن ابراهیم قمی]] که تفسیر روایی محض است و [[جامع البيان في القراءات السبع|تفسیر جامع البیان ابن جریر طبری]] دو تفسیری از شیعه و سنی هستند که در قرن چهارم هجری نوشته شده‌اند<ref>ر.ک: همان، ص46</ref>.


نویسنده در ادامه تفاسیر متعددی از شیعه و اهل سنت در هر قرن بر می شمرد<ref>ر.ک: همان، ص46-52</ref>.
نویسنده در ادامه تفاسیر متعددی از شیعه و اهل سنت در هر قرن بر می شمرد<ref>ر.ک: همان، ص46-52</ref>.


درس هفتم پیرامون مکاتب مختلف تفسیری است که مؤلف محترم بر این باور است که مکاتب تفسیری منحصر در سه مکتب است:
درس هفتم پیرامون مکاتب مختلف تفسیری است که مؤلف محترم بر این باور است که مکاتب تفسیری منحصر در سه مکتب است:
# مکتب تفسیری ابن عباس در مکه مکرمه که مشهورترین شاگردان آن سعید بن جبیر و مجاهد است.
# مکتب تفسیری [[ابن عباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] در مکه مکرمه که مشهورترین شاگردان آن سعید بن جبیر و مجاهد است.
# مکتب ابی بن کعب در مدینه است و معروف‌ترین شاگردان آن ابوالعالیه، محمد بن کعب القرظی و زید بن اسلم است.
# مکتب ابی بن کعب در مدینه است و معروف‌ترین شاگردان آن ابوالعالیه، محمد بن کعب القرظی و زید بن اسلم است.
# مکتب ابن مسعود در عراق که مهم‌ترین شاگردان این مکتب، اقلمة بن قیس، مسروق بن اجدع و حسن بصری است.
# مکتب ابن مسعود در عراق که مهم‌ترین شاگردان این مکتب، اقلمة بن قیس، مسروق بن اجدع و حسن بصری است.


و ایشان در این درس می‌گوید: مکاتب تفسیری به‌حسب اعتقادی و کلامی بر سه قسم است:
و ایشان در این درس می‌گوید: مکاتب تفسیری به‌حسب اعتقادی و کلامی بر سه قسم است:
# مکتب تفسیری معتزلی که از اهم کتب تفسیری این مکتب، تفسیر مشابهة القرآن نوشته قاضی عبدالجبار، تفسیر کشاف نوشته محمود بن عمر زمخشری و أنوار التنزيل و أسرار التأويل نوشته بیضاوی می‌توان نام برد.
# مکتب تفسیری معتزلی که از اهم کتب تفسیری این مکتب، تفسیر مشابهة القرآن نوشته قاضی عبدالجبار، [[الكشاف عن حقائق غوامض التنزيل و عيون الأقاويل في وجوه التأويل|تفسیر کشاف]] نوشته [[زمخشری، محمود بن عمر|محمود بن عمر زمخشری]] و [[أنوار التنزيل و أسرار التأويل (تفسير البيضاوي)|أنوار التنزيل و أسرار التأويل]] نوشته [[بیضاوی، عبدالله بن عمر|بیضاوی]] می‌توان نام برد.
# مکتب تفسیری اشعری که از اهم کتب تفسیری این مکتب، تفسیر تأویلات القرآن نوشته ابومنصور محمود ماتریدی، مدارك التنزيل نوشته نسفی و بيان المعاني نوشته آل غاری، می‌توان نام برد.
# مکتب تفسیری اشعری که از اهم کتب تفسیری این مکتب، [[تأويلات أهل السنة|تفسیر تأویلات القرآن]] نوشته [[ماتریدی، محمد بن محمد|ابومنصور محمود ماتریدی]]، [[تفسیر النسفي|مدارك التنزيل]] نوشته [[نسفی، عبدالله بن احمد|نسفی]] و بيان المعاني نوشته آل غاری، می‌توان نام برد.
# مکتب تفسیری شیعی که از اهم کتب تفسیری این مکتب، تفسیر غرر الفوائد و درر القلائد نوشته سید مرتضی، تفسیر التبيان نوشته شیخ طوسی، تفسیر مجمع‌البیان نوشته مرحوم طبرسی و تفسیر الميزان في تفسير القرآن نوشته علامه سید محمدحسین طباطبایی می‌توان نام برد‌<ref>ر.ک: همان، ص 53-64</ref>.
# مکتب تفسیری شیعی که از اهم کتب تفسیری این مکتب، تفسیر [[أمالي المرتضی|غرر الفوائد و درر القلائد]] نوشته [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سید مرتضی]]، [[التبيان في تفسير القرآن|تفسیر التبيان]] نوشته [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]، [[مجمع البيان في تفسير القرآن|تفسیر مجمع‌البیان]] نوشته [[طبرسی، فضل بن حسن|مرحوم طبرسی]] و [[الميزان في تفسير القرآن|تفسیر الميزان في تفسير القرآن]] نوشته [[طباطبایی، محمدحسین|علامه سید محمدحسین طباطبایی]] می‌توان نام برد‌<ref>ر.ک: همان، ص 53-64</ref>.


درس هشتم از کتاب پیرامون تفسیر به رأی است؛ تفسیر به رأی به معنای تفسیر قرآن کریم است بدون ملاحظه و مراعات قرائن عقلیه و نقلیه و تحمیل کردن رأی شخصی بر قرآن کریم است. مؤلف در ادامه بحث در طی استدلالاتی از قرآن و حدیث بر حرمت این روش انحرافی تأکید می‌کند همانند حدیث شریفه از امام صادق(ع) که می‌فرماید: «من فسر برایه آیة من کتاب الله فقد کفر»؛ هر کس آیه‌ای از قرآن کریم را تفسیر به رأی کند به تحقیق کافر شده است‌<ref>ر.ک: همان، ص65-72</ref>.
درس هشتم از کتاب پیرامون تفسیر به رأی است؛ تفسیر به رأی به معنای تفسیر قرآن کریم است بدون ملاحظه و مراعات قرائن عقلیه و نقلیه و تحمیل کردن رأی شخصی بر قرآن کریم است. مؤلف در ادامه بحث در طی استدلالاتی از قرآن و حدیث بر حرمت این روش انحرافی تأکید می‌کند همانند حدیث شریفه از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] که می‌فرماید: «من فسر برایه آیة من کتاب الله فقد کفر»؛ هر کس آیه‌ای از قرآن کریم را تفسیر به رأی کند به تحقیق کافر شده است‌<ref>ر.ک: همان، ص65-72</ref>.


موضوع درس نهم در مورد مصادر تفسیری است، مقصود از مصادر تفسیری مستندات و معلوماتی است که به‌وسیله آن‌ها مقاصد و معانی آیات قرآن کریم کشف می‌شود و مفسر کمک می‌گیرد به‌وسیله آن‌ها در فهم قرآن کریم که از آن‌ها به مآخذ، قرائن و ادوات فهم قرآن کریم تعبیر شده است؛ مشهور علما مصادر قرآنی را قرآن کریم، روایات معصومین، مصادر لغوی، مصادر تاریخی، عقلی و نتایج قطعی در علم تجربی، به شمار آورده‌اند‌<ref>ر.ک: همان، ص 73-82</ref>.
موضوع درس نهم در مورد مصادر تفسیری است، مقصود از مصادر تفسیری مستندات و معلوماتی است که به‌وسیله آن‌ها مقاصد و معانی آیات قرآن کریم کشف می‌شود و مفسر کمک می‌گیرد به‌وسیله آن‌ها در فهم قرآن کریم که از آن‌ها به مآخذ، قرائن و ادوات فهم قرآن کریم تعبیر شده است؛ مشهور علما مصادر قرآنی را قرآن کریم، روایات معصومین، مصادر لغوی، مصادر تاریخی، عقلی و نتایج قطعی در علم تجربی، به شمار آورده‌اند‌<ref>ر.ک: همان، ص 73-82</ref>.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش