۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' ق ' به 'ق ') |
جز (جایگزینی متن - 'صلاحالدين' به 'صلاحالدين') |
||
خط ۸۷: | خط ۸۷: | ||
گزارشهاى ديگر نيز از زمينه مساعد براى پذيرش تشيع حكايت مىكند. چنانكه وى يكى از علل توجه مردم به صدقه بن وزير واسطى را كه در بغداد بر منبر مىرفت، سخنان رفضآميز وى ذكر مىكند. رفتن المقتفى در 553ق به زيارت مرقد امام حسين(ع) نيز مىتواند، يكى از نشانههاى نفوذ و قدرت تشيع در اين دوران باشد. در وقايع سال 571ق نيز آمده است كه تشيع در اين ايام نيرو گرفت، تا آنجا كه صاحب المخزن به خليفه مىنويسد كه ابنجوزى را بايد در مبارزه با بدعتها تقويت كرد. | گزارشهاى ديگر نيز از زمينه مساعد براى پذيرش تشيع حكايت مىكند. چنانكه وى يكى از علل توجه مردم به صدقه بن وزير واسطى را كه در بغداد بر منبر مىرفت، سخنان رفضآميز وى ذكر مىكند. رفتن المقتفى در 553ق به زيارت مرقد امام حسين(ع) نيز مىتواند، يكى از نشانههاى نفوذ و قدرت تشيع در اين دوران باشد. در وقايع سال 571ق نيز آمده است كه تشيع در اين ايام نيرو گرفت، تا آنجا كه صاحب المخزن به خليفه مىنويسد كه ابنجوزى را بايد در مبارزه با بدعتها تقويت كرد. | ||
نكته تأمل برانگيز در عصر ابنجوزى (سده 6ق / 12م) سكوت نسبتا آشكار دستگاه خلافت و بزرگان بغداد در برابر يكى از بزرگترين رويدادهاى تاريخ جهان؛ يعنى جنگهاى صليبى (490-690ق / 1094 - 1291م) است كه ميان مسلمانان و مسيحيان و به بيانى ديگر ميان شرق و غرب، نزديك به دويست سال ادامه داشت. ابنجوزى به عنوان مسلمانى دانشمند و مورخ روزگار خود تقريبا معاصر و شاهد دو دوره از اين جنگها بوده است: دوره فتوحات صليبيان؛ يعنى تصرف بخش بزرگى از شام و تشكيل امارتنشينهاى لاتينى در شهرهاى بيتالمقدس، انطاكيه، طرابلس و رها (اورفا)، و دوره واكنش مسلمانان در مقابل صليبيان به سر كردگى سرداران رشيد جامعه اسلامى، چون عمادالدين زنگى، نورالدين زنگى و سپس | نكته تأمل برانگيز در عصر ابنجوزى (سده 6ق / 12م) سكوت نسبتا آشكار دستگاه خلافت و بزرگان بغداد در برابر يكى از بزرگترين رويدادهاى تاريخ جهان؛ يعنى جنگهاى صليبى (490-690ق / 1094 - 1291م) است كه ميان مسلمانان و مسيحيان و به بيانى ديگر ميان شرق و غرب، نزديك به دويست سال ادامه داشت. ابنجوزى به عنوان مسلمانى دانشمند و مورخ روزگار خود تقريبا معاصر و شاهد دو دوره از اين جنگها بوده است: دوره فتوحات صليبيان؛ يعنى تصرف بخش بزرگى از شام و تشكيل امارتنشينهاى لاتينى در شهرهاى بيتالمقدس، انطاكيه، طرابلس و رها (اورفا)، و دوره واكنش مسلمانان در مقابل صليبيان به سر كردگى سرداران رشيد جامعه اسلامى، چون عمادالدين زنگى، نورالدين زنگى و سپس صلاحالدين ايوبى و باز پسگيرى بيتالمقدس و ديگر شهرهاى مهم كه تقريبا خودجوش و بىارتباط با مركز خلافت تحقق يافت. | ||
خلفاى ناتوان عباسى، امرا و وزراى جاهطلب و علماى غافل بغداد چنان سرگرم بازىهاى سياسى، درگيرىها و قدرت جويىهاى فردى، منازعات كلامى و كشمكشهاى مذهبى بودند كه نه تنها اقدامى در برانگيختن مسلمانان و گسيل كردن نيرو براى مقابله انجام نگرفت، بلكه استمداد مكرر گروههايى از مردم جنگزده شام كه به بغداد پناه مىآوردند، نيز بىپاسخ ماند. | خلفاى ناتوان عباسى، امرا و وزراى جاهطلب و علماى غافل بغداد چنان سرگرم بازىهاى سياسى، درگيرىها و قدرت جويىهاى فردى، منازعات كلامى و كشمكشهاى مذهبى بودند كه نه تنها اقدامى در برانگيختن مسلمانان و گسيل كردن نيرو براى مقابله انجام نگرفت، بلكه استمداد مكرر گروههايى از مردم جنگزده شام كه به بغداد پناه مىآوردند، نيز بىپاسخ ماند. |
ویرایش