۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
لطائف أخبار الأول فيمن تصرف في مصر من أرباب الدول: تفاوت میان نسخه‌ها
لطائف أخبار الأول فيمن تصرف في مصر من أرباب الدول (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۵ نوامبر ۲۰۱۷، ساعت ۱۹:۴۱
، ۵ نوامبر ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'صلاحالدين' به 'صلاحالدين'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - 'صلاحالدين' به 'صلاحالدين') |
||
| خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
خلافت تازه، مسجد جامع تازه‌اى نياز داشت و در 359ق «جوهر» سردار فاطمى شالوده اين مسجد كه نام «الازهر» را داشت، پى ريخت و در 361ق مراسم افتتاح مسجد انجام شد. از عبيديان (فاطميان) بدون محاسبه دو خليفه در مغرب (عبيدالله بن مهدى و منصور)، دوازده نفر در مصر حكومت كردند. اوّلين آنها در اين سرزمين «معزّ لدين الله» به سال 341ق در مهديّه، با او به عنوان خليفه بعد از پدرش منصور، دست بيعت دادند و آخرين آنها، «عاضد عبدالله بن يوسف» كه در سال 566ق از حكومت بركنار و بعد از آن فوت نمود كه دوازده حكومت اين دوازده تن در اين باب مورد بررسى قرار مى‌گيرد. | خلافت تازه، مسجد جامع تازه‌اى نياز داشت و در 359ق «جوهر» سردار فاطمى شالوده اين مسجد كه نام «الازهر» را داشت، پى ريخت و در 361ق مراسم افتتاح مسجد انجام شد. از عبيديان (فاطميان) بدون محاسبه دو خليفه در مغرب (عبيدالله بن مهدى و منصور)، دوازده نفر در مصر حكومت كردند. اوّلين آنها در اين سرزمين «معزّ لدين الله» به سال 341ق در مهديّه، با او به عنوان خليفه بعد از پدرش منصور، دست بيعت دادند و آخرين آنها، «عاضد عبدالله بن يوسف» كه در سال 566ق از حكومت بركنار و بعد از آن فوت نمود كه دوازده حكومت اين دوازده تن در اين باب مورد بررسى قرار مى‌گيرد. | ||
باب ششم به بررسى حكومت ايوبيان كه با حكمرانى «صلاحالدين ايوبى» بنيان‌گذار اين سلسله در مصر، به دنبال مرگ «عاضد» آخرين خليفه فاطمى در 467ق آغاز شد و با مرگ «توران شاه بن ايوب» آخرين حكمران ايوبى مصر در 648ق كه سرآغاز حكمرانى مماليك به شمار مى‌رود، خاتمه يافت. اين سلسله منسوب به «ايوب بن شادى»، پدر | باب ششم به بررسى حكومت ايوبيان كه با حكمرانى «صلاحالدين ايوبى» بنيان‌گذار اين سلسله در مصر، به دنبال مرگ «عاضد» آخرين خليفه فاطمى در 467ق آغاز شد و با مرگ «توران شاه بن ايوب» آخرين حكمران ايوبى مصر در 648ق كه سرآغاز حكمرانى مماليك به شمار مى‌رود، خاتمه يافت. اين سلسله منسوب به «ايوب بن شادى»، پدر صلاحالدين ايوبى مى‌باشند. | ||
مهم‌ترين مشغله صلاحالدين، پيكار با صليبيان و راندن آنها از سرزمين‌هاى اسلامى بود و او توانست بخش مهمى از متصرفات آنها را باز پس گيرد و به ويژه قدس را (بيت المقدس) در 583ق از چنگ فرنگان كه 91 سال بر آن تسلّط داشتند، بيرون آورد. پس از مرگ صلاحالدين (589ق)، فرزند ارشدش «افضل» حاكم شام و «عزيز» فرزند ديگر او، حكومت مصر را در دست گرفتند. پس از او «سيف‌الدين عادل» و بعد از مرگ او، «كامل» فرزندش (615 ق) جانشين او شد. در اين سال‌ها اختلافات داخلى ايوبيان كار را بدان جا كشانيد كه دوباره صليبيان بر بيت المقدس مسلط شدند. ديگر حكمران ايوبى بعد از عادل، صالح ايوب است. او توانست دمشق را تصرف و اوضاع را آرام كند و حتى بيت‌المقدس را گرفت. اين تصرف، هجوم صليبى‌ها را بدنبال داشت. «صالح ايوب» در اثناى همين جنگ كه به جنگ هفتم صليبى معروف است، درگذشت (647 ق). بعد از او فرزندش، تورانشاه بر تخت نشست. او صليبيان را به سختى شكست داد. اما خود در 648ق به قتل رسيد و مرگ او پايان دولت ايوبى محسوب مى‌شود. | مهم‌ترين مشغله صلاحالدين، پيكار با صليبيان و راندن آنها از سرزمين‌هاى اسلامى بود و او توانست بخش مهمى از متصرفات آنها را باز پس گيرد و به ويژه قدس را (بيت المقدس) در 583ق از چنگ فرنگان كه 91 سال بر آن تسلّط داشتند، بيرون آورد. پس از مرگ صلاحالدين (589ق)، فرزند ارشدش «افضل» حاكم شام و «عزيز» فرزند ديگر او، حكومت مصر را در دست گرفتند. پس از او «سيف‌الدين عادل» و بعد از مرگ او، «كامل» فرزندش (615 ق) جانشين او شد. در اين سال‌ها اختلافات داخلى ايوبيان كار را بدان جا كشانيد كه دوباره صليبيان بر بيت المقدس مسلط شدند. ديگر حكمران ايوبى بعد از عادل، صالح ايوب است. او توانست دمشق را تصرف و اوضاع را آرام كند و حتى بيت‌المقدس را گرفت. اين تصرف، هجوم صليبى‌ها را بدنبال داشت. «صالح ايوب» در اثناى همين جنگ كه به جنگ هفتم صليبى معروف است، درگذشت (647 ق). بعد از او فرزندش، تورانشاه بر تخت نشست. او صليبيان را به سختى شكست داد. اما خود در 648ق به قتل رسيد و مرگ او پايان دولت ايوبى محسوب مى‌شود. | ||