زمزم یاد؛ اشعار مسابقه بزرگ شعر حج: تفاوت میان نسخه‌ها

{| class="wikitable poem"

|-

! من خودم را مثل موجى در كنارِ ساحلت ديدم !! آن زمان كه خسته از توفان و دريا جسم و جانم بود  

|}؛

 

{| class="wikitable poem"

! دست‌هايم را گرفتى دورِ خود گرداندى و انگار !! گردبادى بودم و هوهوىِ نامت بر زبانم بود  

|}؛

 

{| class="wikitable poem"

! با تو يك شب قلوه‌سنگ و سنگ‌ريزه جمع مى‌كردم !! كودكى و شيطنت بود و صفاى دوستانم بود  

|}؛

 

{| class="wikitable poem"

! ناگهان ديدم كه نيلوفر شدم، گردِ تو پيچيدم !! شانه‌هاى تا هميشه مهربانت، آسمانم بود  

|}؛

 

{| class="wikitable poem"

! زمزم ياد تو در چشمانِ من سر رفت و مى‌ديدم !! هفت درياى جهان، در يك زمان هم‌داستانم بود  

|} (همان، ص20).

{|  class="wikitable poem"

|-

! غربت‌آباد ديار آشنايى‌ها، بقيع !! همدم ديرينه غم‌هاى ناپيدا، بقيع  

|}؛

! در تو حتى لحظه‌ها هم بى‌قرارى مى‌كنند !! اى تمام واژه‌هاى اشك را معنى بقيع  

! در تو، خون ديده‌ها دريا شد و صاحب‌دلان !! جرعه‌جرعه عشق نوشيدند از اين دريا بقيع  

! سنگ‌فرش كوچه‌هايت داغ‌هاى سينه‌سوز !! شمع فانوس نگاهت چشم خون‌پالا بقيع  

! تو بلور روشنايى‌هاى شهر يثربى !! چون نگينى مانده در انگشتر بطحا بقيع  

 

 

 

 

 

! اى مروه و صفاى دلم روى و موى تو !! زمزم مدام تشنه جام سبوى تو  

! خال لبت چو ركن حَجَر مبدأ و ختام !! باشد طواف دل ز ازل گِردِ روى تو  

! روى مطاف و كعبه و سعى و صفا تويى !! جان مى‌رسد به معرفت از گفتگوى تو  

! هر عارفى كه جامه احرام عشق بست !! دائم به دور خانه كند جستجوى تو  

! آن كس كه راهى عرفات وجود توست !! بايد كه خويش ذبح كند پيش روى تو  

! آنگه رسد به مشعر جانان و بگذرد !! و اندر مناى عشق زند بر عدوى تو  

! منت خداى را كه ز يُمن عطاى او !! باشد نواى من همه در هاى و هوى تو  

! هادى مقيم شو تو در اين كوى كز وفا !! آن گل‌عذار در بگشايد به روى تو  

|} (همان، ص95).