پرش به محتوا

دیوان امام: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۱۴: خط ۱۱۴:


او عقيده دارد جمال يار، بى‌پرده ظاهر است، پس عيب از ماست كه نمى‌بينيم:
او عقيده دارد جمال يار، بى‌پرده ظاهر است، پس عيب از ماست كه نمى‌بينيم:
{{شعر}}
{{ب|''عيب از ماست اگر دوست ز ما مستور است''|2=''ديده بگشاى كه بينى همه عالم طور است''}}
{{پایان شعر}}
(ديوان امام، ص 52).


{|  class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{|''هر كُجا پا بنهى حُسن وى آنجا پيداست''|2=''هر كُجا سر بنهى سجده‌گه آن زيباست''}}
! عيب از ماست اگر دوست ز ما مستور است !! ديده بگشاى كه بينى همه عالم طور است
{{پایان شعر}}
|}. (ديوان امام، ص 52).
(ديوان امام، ص 49).
 
{| class="wikitable poem"
|-
! هر كُجا پا بنهى حُسن وى آنجا پيداست !! هر كُجا سر بنهى سجده‌گه آن زيباست  
|}. (ديوان امام، ص 49).


و معشوق، چنان دل‌رباست كه عاشق در راه وصالش هر سختى را به جان مى‌خرد، بلكه سر بر چوبه دار تسليم مى‌كند:
و معشوق، چنان دل‌رباست كه عاشق در راه وصالش هر سختى را به جان مى‌خرد، بلكه سر بر چوبه دار تسليم مى‌كند:


{|  class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''من به خال لبت اى دوست گرفتار شدم''|2=''چشم بيمار تو را ديدم و بيمار شدم''}}
! من به خال لبت اى دوست گرفتار شدم !! چشم بيمار تو را ديدم و بيمار شدم  
{|''فارغ از خود شدم و كوس انا الحق بزدم''|2=''همچو منصور خريدار سر دار شدم''}}
|}
{{پایان شعر}}
 
(ديوان امام، ص 142).
{| class="wikitable poem"
|-
! فارغ از خود شدم و كوس انا الحق بزدم !! همچو منصور خريدار سر دار شدم  
|}. (ديوان امام، ص 142).


و عشق نيز نعمتى الهى است:
و عشق نيز نعمتى الهى است:


{|  class="wikitable poem"
{{شعر}}
|-
{{ب|''آنكه دامن مى‌زند بر آتش جانم حبيب است''|2=''آنكه روزافزون نمايد درد من آن خود طبيب است''}}
! آنكه دامن مى‌زند بر آتش جانم حبيب است !! آنكه روزافزون نمايد درد من آن خود طبيب است  
{|''آنچه روح‌افزاست جام باده از دست نگار است''|2=''نى مُدرس، نى مُربى، نى حكيم و نى خطيب است''}}
|}
{|''سر عشقم، رمز دردم، در خم گيسوى يار است''|2=''كى به جمع حلقه صوفى و اصحاب صليب است؟''}}
 
{{پایان شعر}}
{| class="wikitable poem"
(ديوان امام، ص 51).
|-
! آنچه روح‌افزاست جام باده از دست نگار است !! نى مُدرس، نى مُربى، نى حكيم و نى خطيب است  
|}
 
{| class="wikitable poem"
|-
! سر عشقم، رمز دردم، در خم گيسوى يار است !! كى به جمع حلقه صوفى و اصحاب صليب است؟  
|}. (ديوان امام، ص 51).


2. 2. رباعى: رباعيات حضرت امام(ره) نيز - جز چند مورد معدود - در خدمت تبيين مباحث عرفانى است كه در اغلب آنها ضمن دعوت به طلب يار و برشمردن موانع راه سلوك، از فراق معشوق شكوه و آرزوى وصال او را مى‌كند:
2. 2. رباعى: رباعيات حضرت امام(ره) نيز - جز چند مورد معدود - در خدمت تبيين مباحث عرفانى است كه در اغلب آنها ضمن دعوت به طلب يار و برشمردن موانع راه سلوك، از فراق معشوق شكوه و آرزوى وصال او را مى‌كند:
۰

ویرایش