۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'محمد حسين' به 'محمدحسین') |
جز (جایگزینی متن - 'تقی الدین' به 'تقیالدین') |
||
خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
'''خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش کاشان)'''، تألیف [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی|میر | '''خلاصة الأشعار و زبدة الأفکار (بخش کاشان)'''، تألیف [[تقیالدین کاشی، محمد بن علی|میر تقیالدین کاشانی]] (زنده تا 1016ق)، بزرگ ترین پروژه تذکره نویسی شاعران فارسی گو تا سده دهم قمری است. | ||
کتاب به زبان فارسی نوشته شده و کتابت آن، در سال 1016ق پایان یافته است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست وشش</ref> | کتاب به زبان فارسی نوشته شده و کتابت آن، در سال 1016ق پایان یافته است<ref>ر.ک: مقدمه مصحح، صفحه بیست وشش</ref> | ||
خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
در مقدمه مؤلف، به بیان فضیلت علم فصاحت و بلاغت و تفضیل شعرا بر اصحاب صناعت پرداخته شده است<ref>مقدمه دوم، ص1-12</ref> | در مقدمه مؤلف، به بیان فضیلت علم فصاحت و بلاغت و تفضیل شعرا بر اصحاب صناعت پرداخته شده است<ref>مقدمه دوم، ص1-12</ref> | ||
کل تذکره | کل تذکره تقیالدین مشتمل بر شرح حال 650 شاعر ایران از گذشته تا هم زمانان تذکره نویس (1016-975) است که از سال 975ق با ذکر دعا برای بقای پادشاهی شاه تهماسب آغاز گردیده و اصول دوازده گانه پایانی به شاه عباس اول صفوی تقدیم شده است. بخش پایانی این کتاب - معاصران - ترجمه احوال 385 شاعر سده دهم هجری را در بر دارد که از 12 اصل به شمارگان برجهای آسمانی - به گفته مؤلف - تشکیل یافته است. هریک از اصول دوازده گانه به شرح زیر به شهرها و نواحی مختلف ایران اختصاص دارد که در دو فصل مرتب شده است: | ||
فصل اول: در شرح احوال شاعرانی است که در دوران زندگی مؤلّف میزیستهاند و به قول خودش بعضی را به ملازمت رسیده و به شرف قدومشان مشرف گردیده است. | فصل اول: در شرح احوال شاعرانی است که در دوران زندگی مؤلّف میزیستهاند و به قول خودش بعضی را به ملازمت رسیده و به شرف قدومشان مشرف گردیده است. | ||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
از ویژگیهای این تذکره آن است که در ضمن شرح حال برخی از شاعران، درباره پدرشان، اگر شخص نام برداری بوده است، مقداری مطلب نوشته و آگاهی مختصری به دست داده است<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست وهفت</ref> | از ویژگیهای این تذکره آن است که در ضمن شرح حال برخی از شاعران، درباره پدرشان، اگر شخص نام برداری بوده است، مقداری مطلب نوشته و آگاهی مختصری به دست داده است<ref>ر.ک: همان، صفحه بیست وهفت</ref> | ||
دکتر نقوی مؤلف کتاب «تذکره نویسی پارسی در هند و پاکستان» معتقد است که آنچه | دکتر نقوی مؤلف کتاب «تذکره نویسی پارسی در هند و پاکستان» معتقد است که آنچه تقیالدین درباره شعرای مهاجر به هند و عثمانی نوشته، چون نقل قول از دیگران است و دست اول نیست، مورد اطمینان کامل نمیتواند باشد، هرچند این مطلب از کیفیت ترجمه احوال شاعران نمیکاهد. | ||
== وضعیت کتاب == | == وضعیت کتاب == |
ویرایش