پرش به محتوا

آداب و احکام تلاوت قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
جز (جایگزینی متن - 'محمدباقر' به 'محمد باقر')
خط ۱۰: خط ۱۰:
|-
|-
|پدیدآورندگان  
|پدیدآورندگان  
|data-type='authors'|[[معرفت، محمدباقر]] (نويسنده)
|data-type='authors'|[[معرفت، محمد باقر]] (نويسنده)


|-
|-
خط ۳۷: خط ۳۷:
</div>
</div>
==معرفی اجمالی==
==معرفی اجمالی==
'''آداب و احکام تلاوت قرآن''' نوشته محمدباقر معرفت، کتابی است به زبان فارسی و با موضوع علوم قرآنی. این مجموعه به‌عنوان کتاب درسی مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم و فنون و قرائات در پژوهشکده بین‌المللی المصطفی نوشته شده است. همان‌طور که از نام کتاب پیداست، نویسنده در این اثر به بیان آداب و احکام تلاوت قرآن می‌پردازد.
'''آداب و احکام تلاوت قرآن''' نوشته محمد باقر معرفت، کتابی است به زبان فارسی و با موضوع علوم قرآنی. این مجموعه به‌عنوان کتاب درسی مقطع کارشناسی ارشد رشته علوم و فنون و قرائات در پژوهشکده بین‌المللی المصطفی نوشته شده است. همان‌طور که از نام کتاب پیداست، نویسنده در این اثر به بیان آداب و احکام تلاوت قرآن می‌پردازد.


==ساختار==
==ساختار==
کتاب، دارای سخن ناشر، مقدمه پژوهشگاه بین‌المللی المصطفی، مقدمه نگارنده و محتوای مطالب ضمن سه بخش (دو بخش اصلی و یک خاتمه) است و هر بخش داراى فصول و هر فصل داراى چند زیرمجموعه است.
کتاب، دارای سخن ناشر، مقدمه پژوهشگاه بین‌المللی المصطفی، مقدمه نگارنده و محتوای مطالب ضمن سه بخش (دو بخش اصلی و یک خاتمه) است و هر بخش داراى فصول و هر فصل داراى چند زیرمجموعه است.


نویسنده در نگارش این منبع پس از قرآن کریم از 52 منبع فارسی و عربی از منابع سنی و شیعه از جمله [[العروة الوثقی|العروة الوثقى فيما تعم به البلوی]] [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحارالأنوار]] [[مجلسی، محمدباقر|علامه مجلسی]]، [[الوافي في شرح الشاطبية]] عبدالفتاح عبدالغنی قاضی، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]]، [[الأمالي (طوسی)|أمالی شیخ طوسی]]،[[مجمع البحرين|مجمع]] [[مجمع البيان في تفسير القرآن| ‌مجمع البیان طبرسی]]، [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان سید محمدحسین طباطبایی]]، [[غرر الحكم و درر الكلم|غررالحکم و درر الکلم عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی]] و... بهره برده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص227-231</ref>
نویسنده در نگارش این منبع پس از قرآن کریم از 52 منبع فارسی و عربی از منابع سنی و شیعه از جمله [[العروة الوثقی|العروة الوثقى فيما تعم به البلوی]] [[یزدی، محمدکاظم بن عبدالعظیم|سید محمدکاظم یزدی]]، [[بحار الأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار(ع)|بحارالأنوار]] [[مجلسی، محمد باقر|علامه مجلسی]]، [[الوافي في شرح الشاطبية]] عبدالفتاح عبدالغنی قاضی، [[الإتقان في علوم القرآن]] [[سیوطی، عبدالرحمن بن ابی‌‌بکر|جلال‌الدین سیوطی]]، [[الأمالي (طوسی)|أمالی شیخ طوسی]]،[[مجمع البحرين|مجمع]] [[مجمع البيان في تفسير القرآن| ‌مجمع البیان طبرسی]]، [[الميزان في تفسير القرآن|الميزان سید محمدحسین طباطبایی]]، [[غرر الحكم و درر الكلم|غررالحکم و درر الکلم عبدالواحد بن محمد تمیمی آمدی]] و... بهره برده است.<ref>ر.ک: متن کتاب، ص227-231</ref>


==گزارش محتوا==
==گزارش محتوا==
خط ۶۰: خط ۶۰:
بخش سوم کتاب، خاتمه و داراى سه مسئله روایات کمیت، روایات کیفى، و روایات نادر است.<ref>ر.ک: مقدمه نگارنده، ص15-17</ref>
بخش سوم کتاب، خاتمه و داراى سه مسئله روایات کمیت، روایات کیفى، و روایات نادر است.<ref>ر.ک: مقدمه نگارنده، ص15-17</ref>


محمدباقر معرفت، در فصل اول بخش دوم کتاب، تاریخچه احکام تلاوت را از قرن سوم تا یازدهم می‌شمارد. «این مقاله از قرن سوم شروع مى‌شود، چراکه عمده کتب فقهى از این قرن به بعد،ت وسط‍‌ علماء نگاشته شده‌ است.»<ref>متن کتاب، ص185</ref> البته وقتی به ذکر عالمان در این رابطه می‌رسیم، نویسنده کار را از قرن چهارم هجری و با معرفی کتاب‌های «[[مجموعة فتاوی ابن ابي‌عقیل]]» و «الجعفریات/الاشعثیات» شروع می‌کند.<ref>همان، ص186</ref>
محمد باقر معرفت، در فصل اول بخش دوم کتاب، تاریخچه احکام تلاوت را از قرن سوم تا یازدهم می‌شمارد. «این مقاله از قرن سوم شروع مى‌شود، چراکه عمده کتب فقهى از این قرن به بعد،ت وسط‍‌ علماء نگاشته شده‌ است.»<ref>متن کتاب، ص185</ref> البته وقتی به ذکر عالمان در این رابطه می‌رسیم، نویسنده کار را از قرن چهارم هجری و با معرفی کتاب‌های «[[مجموعة فتاوی ابن ابي‌عقیل]]» و «الجعفریات/الاشعثیات» شروع می‌کند.<ref>همان، ص186</ref>


وی در فصل دوم بخش دوم از برخی احکام تلاوت می‌نویسد: مثلاً او در بخش تحصیل طهارت روایتی را مبنی بر امکان قراءت قرآن بدون وضو و البته اجتناب از مس قرآن در این حالت، ذکر می‌کند سپس فتوای [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در [[تحرير الأحكام|تحریر الأحکام علی شريعة الإمامیة]] را مبنی بر عدم وجوب وضو برای قراءت قرآن و استحباب وضو برای نماز و طواف مستحبی بیان می‌دارد. سپس کلام شهید ثانی را مبنی بر شرط کمال بودن وضو برای قراءت مطرح می‌نماید و نتیجه می‌گیرد هیچ‌یک از علمایی که وی نمونه‌هایی از سخنان آنان را نقل کرد، وضو را شرط قراءت قرآن نشمرده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص197-200</ref>
وی در فصل دوم بخش دوم از برخی احکام تلاوت می‌نویسد: مثلاً او در بخش تحصیل طهارت روایتی را مبنی بر امکان قراءت قرآن بدون وضو و البته اجتناب از مس قرآن در این حالت، ذکر می‌کند سپس فتوای [[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلی]] در [[تحرير الأحكام|تحریر الأحکام علی شريعة الإمامیة]] را مبنی بر عدم وجوب وضو برای قراءت قرآن و استحباب وضو برای نماز و طواف مستحبی بیان می‌دارد. سپس کلام شهید ثانی را مبنی بر شرط کمال بودن وضو برای قراءت مطرح می‌نماید و نتیجه می‌گیرد هیچ‌یک از علمایی که وی نمونه‌هایی از سخنان آنان را نقل کرد، وضو را شرط قراءت قرآن نشمرده‌اند.<ref>ر.ک: همان، ص197-200</ref>
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش