شافعی، محمد بن ادریس: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ')د' به ') د')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۴۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
<div class='wikiInfo'>
{{جعبه اطلاعات زندگی‌نامه
[[پرونده:NUR02701.jpg|بندانگشتی|شافعی، محمد بن ادریس]]
| عنوان = محمد بن ادریس شافعی
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
| تصویر = NUR02701.jpg
|-
| اندازه تصویر =
! نام!! data-type='authorName'|شافعی، محمد بن ادریس
| توضیح تصویر = مرقد امام شافعی
|-
| نام کامل = محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع
|نام های دیگر
| نام‌های دیگر = شافعی، ابوعبدالله محمد، ابو عبدالله محمد بن ادریس الشافعی، امام شافعی، محمد، محمد بن ادریس، امام الشافعی، مطلبی، محمد بن ادریس، امام محمد بن ادریس شافعی، قرشی مطلبی، محمد بن ادریس
|data-type='authorOtherNames'| شافعی، ابوعبدالله محمد
| لقب = امام شافعی، ناصرالحدیث
| تخلص =
| نسب = قرشی مطلبی
| نام پدر = ادریس
| ولادت = 150ق
| محل تولد = غزه
| کشور تولد =
| محل زندگی = مکه، مدینه، بغداد، مصر
| رحلت = 204ق
| شهادت =
| مدفن = فسطاط (قاهره)، مصر
| طول عمر = 54 سال
| نام همسر =
| فرزندان =
| خویشاوندان = مادر: فاطمه دختر عبیدالله بن حسن بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع)
| دین = اسلام
| مذهب = اهل سنت (بنیان‌گذار مذهب شافعی)
| پیشه = فقیه، محدث، ادیب، شاعر، قاضی
| درجه علمی = امام و مجتهد مطلق
| دانشگاه =
| علایق پژوهشی = فقه، اصول فقه، حدیث، تفسیر، ادبیات عرب
| منصب = قاضی نجران
| پس از =
| پیش از =
| اساتید = {{فهرست جعبه عمودی | [[مالک بن انس]] | [[مسلم بن خالد الزنجی]] | [[سفیان بن عیینه]] | [[محمد بن حسن شیبانی]]}}
| مشایخ =
| معاصرین =
| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی | [[احمد بن حنبل]] | [[اسماعیل بن یحیی مزنی]] | [[ربیع بن سلیمان مرادی]] | [[یوسف بن یحیی بویطی]]}}
| اجازه اجتهاد از =
| آثار = {{فهرست جعبه عمودی | [[الأم (شافعی)]] | [[الرسالة (محمد بن اریس شافعی)]] | [[أحكام القرآن (شافعی)]] | [[مسند الإمام الشافعي]] | [[اختلاف الحدیث]] | [[دیوان الإمام الشافعی]] }}
| سبک نوشتاری =
| وبگاه =
| امضا =
| کد مؤلف = AUTHORCODE02701AUTHORCODE
}}
{{کاربردهای دیگر|شافعی (ابهام‌زدایی)}}
{{کاربردهای دیگر|ابن ادریس (ابهام‌زدایی)}}


اب‍و ع‍ب‍د ال‍ل‍ه‌ م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادری‍س‌ ال‍ش‍اف‍ع‍ی‌
'''ابوعبدالله محمد بن ادریس شافعی''' (150-204ق)، معروف به امام شافعی، سومین امام از ائمه چهارگانه اهل سنت، بنیان‌گذار مذهب شافعی، فقیه، محدث، ادیب و شاعر عرب است. وی از طبقه چهارم فقیهان تابعی مکه به شمار می‌رود و به دلیل عشق و ارادت فراوان به اهل‌بیت پیامبر(ص) و [[امام علی علیه‌السلام|امام علی(ع)]] و سرودن اشعار فراوان در مدح آنان شهرت دارد. مهم‌ترین استاد او [[مالک بن انس]] و مهم‌ترین شاگردش [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] بوده است. کتاب «[[الأم (شافعی)|الام]]» مهم‌ترین اثر فقهی و «[[الرسالة (محمد بن اریس شافعی)|الرسالة]]» مهم‌ترین اثر اصولی او به شمار می‌رود.


ام‍ام‌ ش‍اف‍ع‍ی‌، م‍ح‍م‍د
== ولادت ==
ابوعبدالله محمد بن ادریس بن عباس بن عثمان بن شافع بن سائب بن عبید بن عبدیزید بن هاشم بن عبدالمطلب بن عبدمناف قرشی مطلبی، در سال 150ق (مصادف با سال وفات [[ابوحنیفه، نعمان بن ثابت|ابوحنیفه]]) در غزه از شهرهای فلسطین به دنیا آمد. برخی نیز محل تولد او را یمن ذکر کرده‌اند، اما قول اول از شهرت بیشتری برخوردار است. پدرش ادریس از بنی هاشم و مادرش فاطمه دختر عبیدالله بن حسن بن حسین بن علی بن ابیطالب(ع) از طایفه اَزْد بود. شافعی در همان ایام کودکی و قبل از دو سالگی، پدرش را از دست داد. مادرش پس از درگذشت پدر، وی را در حالی که دو سال داشت به مکه برد و در آنجا بزرگ شد.


م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادری‍س‌
== تحصیلات ==
شافعی تحصیلات خود را از کودکی در مکه آغاز کرد. وی قرآن را در هفت سالگی حفظ نمود و در ده سالگی کتاب «[[موطأ الإمام مالك|الموطّا]]» اثر [[مالک بن انس]] را به طور کامل به خاطر سپرد. او برای فراگیری فقه و حدیث به مدینه رفت و نزد مالک بن انس به تحصیل پرداخت و تا زمان وفات مالک در سال 179ق در مدینه ماند. شافعی همچنین نزد استادان دیگری همچون [[مسلم بن خالد الزنجی]] در مکه، [[سفیان بن عیینه]] و [[شیبانی، محمد بن حسن|محمد بن حسن شیبانی]] در بغداد دانش آموخت. وی هفده سال را در میان قبیله هذیلیان، از فصیح‌ترین قبائل عرب، سپری کرد تا ادبیات عرب، شعر و لغت را به طور کامل فراگیرد. سفرهای علمی متعددی به یمن، بغداد و مکه داشت و سرانجام در سال 199ق به مصر رفت و تا پایان عمر در آنجا اقامت گزید.


ام‍ام‌ ال‍ش‍اف‍ع‍ی‌
==فعالیت‌ها==
شافعی سال‌های بسیاری را در میان اعراب بادیه‌نشین سپری کرد و در علم عربیّت به شهرت رسید. مدتی در نجران از شهرهای یمن به منصب قضاوت نشست. او مناظرات علمی متعددی با دانشمندان هم‌عصر خود از جمله [[شیبانی، محمد بن حسن|محمد بن حسن شیبانی]] و [[ابن راهویه، اسحاق بن ابراهیم|اسحاق بن راهویه]] داشت. شافعی در مصر مجلس درسی برپا کرد و به تربیت شاگردان بسیاری پرداخت که از جمله آنان می‌توان به [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]]، [[مزنی، اسماعیل بن یحیی|اسماعیل بن یحیی مزنی]] و [[ربیع بن سلیمان مرادی]] اشاره کرد. وی علاوه بر فقه و حدیث، در شعر و ادبیات عرب نیز تبحر داشت و اشعار فراوانی در موضوعات اخلاقی، شرعی و مدح اهل‌بیت(ع) سرود. در زمان خلافت هارون عباسی، به اتهام تشیع به بغداد فراخوانده شد، اما از این اتهام تبرئه گردید.


م‍طل‍ب‍ی‌، م‍ح‍م‍د ب‍ن‌ ادری‍س‌
== وفات ==
 
امام شافعی سرانجام در روز آخر ماه رجب سال 204ق در 54 سالگی در فسطاط (قاهره) مصر چشم از جهان فروبست و در قبرستان قرافة الصغری به خاک سپرده شد. در دوران ایوبیان (540-613ق) بارگاه با شکوهی بر روی قبر او بنا شد.
امام محمد بن ادریس شافعی
 
قرشی مطلبی، محمد بن ادریس
|-
|نام پدر
|data-type='authorfatherName'|
|-
|متولد
|data-type='authorbirthDate'|
|-
|محل تولد
|data-type='authorBirthPlace'|
|-
|رحلت
|data-type='authorDeathDate'|204 هـ.ق
|-
|اساتید
|data-type='authorTeachers'|
|-
|برخی آثار
|data-type='authorWritings'|[[أحكام القرآن (شافعی)]]
|-class='articleCode'
|کد مؤلف
|data-type='authorCode'|AUTHORCODE2701AUTHORCODE
|}
</div>
 
 
'''ابوعبدالله محمد بن ادريس شافعى'''، پيشرو مذهب شافعيه، در سال 150ق در غزّه، از شهرهاى فلسطين، چشم به جهان گشود و در سال 204ق در فسطاط، از شهرهاى مصر، چشم از جهان فرو بست.
 
مناقب بسيارى در متون كلاسيك براى شافعى ذكر شده است، امّا بيم اين مى‌رود كه تذكره نويسان در مناقب ايشان، همانند بسيارى ديگر به افسانه سازى و شخصيت پردازى، گرويده باشند تبيين دقيق و موشكافانۀ وقايع زندگى شافعى اندكى نيز دشوار مى‌نمايد.مادرش از قبيلۀ ازد بوده است.شافعى پدرش را در كودكى از دست داد.مادرش به آموزش و پرورش او همّت گمارد.شافعى سالهاى بسيارى را در ميان «اهل البدو» سپرى كرد و عربيّت او شهرۀ خاص و عام گشت قرآن را در هفت سالگى، دو كتاب الموطّا، مالك بن انس(م 179 ق)پيشرو مذهب مالكيه، را در ده سالگى در سينه جاى داد.
 
شافعى متواليا ميان مكه، بغداد و مصر در سفر بوده است، مدتى در نجران، از شهرهاى يمن بر منصب قضاوت نشسته است. سرانجام در سال 200ق به مصر بازگشت و تا پايان عمر در آنجا ماند.در دورۀ خلافت ايوبيان (540-613 ق) در مصر بارگاه با شكوهى جهت او بر پا شد كه مأمن زائران مختلف دنياست.اشعار بسيارى را به او نسبت داده‌اند.مسلم بن خالد الزنجى(م 179 ق) و مالك بن انس از استادان او، و فقهاى بزرگى مانند مزنى(م 264 ق) و بويطى(270 ق) از شاگردان او به شمار مى‌روند.


==آثار==
==آثار==
 
{{ستون-شروع|2}}
 
#الامّ در 7 جزء مهمترين كتاب شافعى است.و به احكام عملى و فقهى مى‌پردازد.
#الامّ در 7 جزء مهمترین کتاب شافعى است.و به احکام عملى و فقهى مى‌پردازد.
#الرسالة مهمترين كتاب شافعى در اصول فقه است.اين اثر به بيان خاص و عام، ناسخ و منسوخ، مجمل و مبيّن قرآن مى‌پردازد.
#الرسالة مهمترین کتاب شافعى در اصول فقه است.این اثر به بیان خاص و عام، ناسخ و منسوخ، مجمل و مبیّن قرآن مى‌پردازد.
#احكام القرآن(كتابى مستقل غير از كتاب مورد بحث) در اين اثر گونه‌اى از معنا شناسى آيات احكام را ارائه مى‌دهد.آراء مهم شافعى در باب قرآن بيشتر در «الرساله»آمده است.
#احکام القرآن(کتابى مستقل غیر از کتاب مورد بحث) در این اثر گونه‌اى از معنا شناسى آیات احکام را ارائه مى‌دهد.آراء مهم شافعى در باب قرآن بیشتر در «الرساله»آمده است.
#جامعى المزنى  
#جامعى المزنى  
#الكبير و الصغير
#الکبیر و الصغیر
#مختصر آنها
#مختصر آنها
#مختصر الربيع
#مختصر الربیع
#مختصر البويطى
#مختصر البویطى
#حرمله  
#حرمله  
#الحجة  
#الحجة  
#الامالى  
#الامالى  
#الاملاء
#الاملاء
{{پایان}}
در مجموع 103 اثر در تفسیر، فقه، اصول فقه، و ادب براى او بر شمرده‌اند.


در مجموع 103 اثر در تفسير، فقه، اصول فقه، و ادب براى او بر شمرده‌اند.


==وابسته‌ها==
{{وابسته‌ها}}


== وابسته‌ها ==
[[أحكام القرآن (شافعی)]]  
[[أحكام القرآن (شافعی)]]  


[[الرساله]]  
[[دیوان الإمام الشافعی]]  


[[الام]]  
[[مسند الإمام الشافعي]]
 
[[موسوعة الإمام الشافعي]]
 
[[ثلاث رسائل في الاعتقاد]]


[[مسند الإمام الشافعي]]
[[تفسير الإمام الشافعي]]
 
[[الرسالة]]
 
[[الرسالة (محمد بن اریس شافعی)]]
 
[[الرسالة (شافعی)]]


[[موسوعة الإمام الشافعي کتاب الأم]]  
[[الأم (شافعی)]]


[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:زندگی‌نامه]]
[[رده:محدثان]]