۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مجتهدی تهرانی، احمد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
«آيت‌الله احمد مجتهدى تهرانى»، در نهم مهرماه 1302، برابر با دوم رجب سال 1343، در تهران چشم به جهان گشود و در خاندانى باتقوى و ورع و فضل و شرف پرورش يافت. پدر ايشان مرحوم محمدباقر از كسبه‌هاى معروف و باتقوى و متدين تهران بوده و جد ايشان مرحوم ميرزا احمد از تجار مشهور و از مؤمنين و متدينين عصر خود بود. بعد از اين دو بزرگوار، اجداد آيت‌الله مجتهدى همگى در كسوت روحانيت و از علماى جليل‌القدر و مبلغين اسلام و از ائمه جماعات مشهور كاشان بودند. از جمله اجداد ايشان، آيات و حجج اسلام، حاج ملا محمدعلى مجتهد و حاج ملا محمدباقر مجتهد و حاج ملا محمدكاظم مجتهد كاشانى بودند. | «آيت‌الله احمد مجتهدى تهرانى»، در نهم مهرماه 1302، برابر با دوم رجب سال 1343، در تهران چشم به جهان گشود و در خاندانى باتقوى و ورع و فضل و شرف پرورش يافت. پدر ايشان مرحوم محمدباقر از كسبه‌هاى معروف و باتقوى و متدين تهران بوده و جد ايشان مرحوم ميرزا احمد از تجار مشهور و از مؤمنين و متدينين عصر خود بود. بعد از اين دو بزرگوار، اجداد آيت‌الله مجتهدى همگى در كسوت روحانيت و از علماى جليل‌القدر و مبلغين اسلام و از ائمه جماعات مشهور كاشان بودند. از جمله اجداد ايشان، آيات و حجج اسلام، حاج ملا محمدعلى مجتهد و حاج ملا محمدباقر مجتهد و حاج ملا محمدكاظم مجتهد كاشانى بودند. | ||
صاحب كتاب «لباب الألقاب» تأليف آخوند [[کاشانی، حبیب‌الله بن علی‌مدد|ملا حبيب الله شريف كاشانى]] | صاحب كتاب «لباب الألقاب» تأليف آخوند [[کاشانی، حبیب‌الله بن علی‌مدد|ملا حبيب الله شريف كاشانى]] (متوفى 1340ق) در باره يكى از اجداد ايشان؛ يعنى حضرت آيت‌الله محمدعلى مجتهد كاشانى مى‌نويسد: «او فرزند حاج محمدباقر كاشانى است و آيت‌الله حاج محمدعلى مجتهد كاشانى، عالمى فاضل و مدرسى بزرگوار در علوم شرعى و عقلى بود، به حدى كه فضل و علم و زهدش بر ديگران مسلم و آشكار بود و آن مرحوم فرزندى داشت به نام حاج ملا ابوالقاسم كه او هم حكيم و منجمى زبردست بود و من آن فرزند را ديده بودم و او در تهران فوت كرد و مرحوم آيت‌الله حاج محمدعلى از شاگردان فقيه عالى‌قدر حضرت آيت‌الله سيد محمدتقى كاشانى بود و او از شاگردان عالم ربانى و معلم اخلاق حاج [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] است و [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] استاد [[انصاری، مرتضی بن محمدامین|شيخ مرتضى انصارى]] بود و وقتى كه [[نراقی، احمد بن محمدمهدی|ملا احمد نراقى]] از رحلت آيت‌الله سيد محمدتقى كاشانى باخبر شدند، از شدت حزن و اندوه و با صداى رسا و بلند شديدا گريه كردند و از فقدان آن عالم بزرگوار تأسف خوردند.» | ||
آيت‌الله مجتهدى در سال 1362ق و در سن 19 سالگى به كسوت روحانيت درآمد و قبل از آن در بازار تهران مشغول به كار بود و پدر ايشان؛ يعنى مرحوم محمدباقر، راضى نبود كه فرزندش طلبه شود، ولى بر اثر عشق و علاقه زيادى كه جناب استاد به علم و دانش داشت، به‌سوى طلبگى روى آورد. | آيت‌الله مجتهدى در سال 1362ق و در سن 19 سالگى به كسوت روحانيت درآمد و قبل از آن در بازار تهران مشغول به كار بود و پدر ايشان؛ يعنى مرحوم محمدباقر، راضى نبود كه فرزندش طلبه شود، ولى بر اثر عشق و علاقه زيادى كه جناب استاد به علم و دانش داشت، به‌سوى طلبگى روى آورد. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
با توجه به مخالفت پدر، سال‌ها با عسرت و سختى زيادى، در لباس روحانيت به تحصيل علم پرداخت و بعد از سال‌ها نه تنها پدر راضى شد، بلكه به وجود چنين فرزندى، در نزد خويشان و نزديكان و در اجتماع افتخار مى‌كرد. | با توجه به مخالفت پدر، سال‌ها با عسرت و سختى زيادى، در لباس روحانيت به تحصيل علم پرداخت و بعد از سال‌ها نه تنها پدر راضى شد، بلكه به وجود چنين فرزندى، در نزد خويشان و نزديكان و در اجتماع افتخار مى‌كرد. | ||
وى پنج سال بعد؛ يعنى در سال 1367ق، دروس [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] | وى پنج سال بعد؛ يعنى در سال 1367ق، دروس [[فرائد الاصول (طبع انتشارات اسلامی)|رسائل]] و [[كتاب المكاسب|مكاسب]] را نزد آيات و حجج اسلام آقايان فاضل (پدر حضرت آيت‌الله [[فاضل موحدی لنکرانی، محمد|فاضل لنكرانى]]) و سيد حسين قاضى و آقا شيخ قاسم نحوى امتحان داد و با موفقيت به اتمام رساند. بعد از قريب دو سال، در سن 26 سالگى و در سال 1369ق، امتحان [[كفاية الأصول (جامعه مدرسین)|كفايه]] و قسمتى از درس خارج را با موفقيت گذراند. | ||
آيت‌الله مجتهدى در ضمن تحصيل، به تدريس كتب حوزوى هم مى‌پرداخت و وقتى كه از قم به تهران آمد، شب‌ها در مسجد امين الدوله - كه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در آنجا مشغول به تدريس و اقامه نماز بود - صبح و عصر به امر تدريس اشتغال داشت و چون مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در اواخر عمر و با وجود كهولت سن، به‌سختى مشغول تعليم و تربيت طلاب بود، لذا از آيت‌الله مجتهدى تقاضا كرد كه علاوه بر تدريس، شب‌ها هم منبر برود و آيت‌الله مجتهدى در طول دو سال، شش جزء از اول قرآن را با استفاده از تفسير برهان كه مبناى تفسيرى ايشان بود، تفسير مى‌كرد. | آيت‌الله مجتهدى در ضمن تحصيل، به تدريس كتب حوزوى هم مى‌پرداخت و وقتى كه از قم به تهران آمد، شب‌ها در مسجد امين الدوله - كه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در آنجا مشغول به تدريس و اقامه نماز بود - صبح و عصر به امر تدريس اشتغال داشت و چون مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد در اواخر عمر و با وجود كهولت سن، به‌سختى مشغول تعليم و تربيت طلاب بود، لذا از آيت‌الله مجتهدى تقاضا كرد كه علاوه بر تدريس، شب‌ها هم منبر برود و آيت‌الله مجتهدى در طول دو سال، شش جزء از اول قرآن را با استفاده از تفسير برهان كه مبناى تفسيرى ايشان بود، تفسير مى‌كرد. | ||
آيت‌الله مجتهدى، صبح‌ها در مسجد مرحوم حاج سيد عزيز الله بازار جهت طلاب به تدريس كتب ادبيات و فقه مشغول بود و بعد از ظهرها هم براى كسانى كه روزها شاغل بودند و بعد از ظهرها درس مى‌خواندند، به تدريس كتب حوزوى از قبيل [[المطول|مطول]]، | آيت‌الله مجتهدى، صبح‌ها در مسجد مرحوم حاج سيد عزيز الله بازار جهت طلاب به تدريس كتب ادبيات و فقه مشغول بود و بعد از ظهرها هم براى كسانى كه روزها شاغل بودند و بعد از ظهرها درس مى‌خواندند، به تدريس كتب حوزوى از قبيل [[المطول|مطول]]، سيوطى، [[مغني اللبيب عن كتب الأعاريب|مغنى]]، منطق و غيره مى‌پرداخت. | ||
وى پس از رحلت شيخ محمدحسين زاهد(ره) در 21 محرم سال 1372ق، به مدت سه سال همچنان به امر تدريس در مسجد مرحوم حاج سيد عزيز الله واقع در بازار تهران مشغول بود تا آنكه عده‌اى از علماء و مردم متدين، از حضرت استاد تقاضا كردند كه حوزه علميه را به مسجد مرحوم حاج ملا جعفر منتقل كنند كه در آن زمان، آن مسجد، انبار خاك ذغال و خمره ترشى كسبه محل شده بود و تجار و مردم متدين با علماء مشورت كردند و به اين نتيجه رسيدند كه آيت‌الله مجتهدى به دلايلى نسبت به علماء ديگر جهت ادامه راه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد ارجحيت دارد. | وى پس از رحلت شيخ محمدحسين زاهد(ره) در 21 محرم سال 1372ق، به مدت سه سال همچنان به امر تدريس در مسجد مرحوم حاج سيد عزيز الله واقع در بازار تهران مشغول بود تا آنكه عده‌اى از علماء و مردم متدين، از حضرت استاد تقاضا كردند كه حوزه علميه را به مسجد مرحوم حاج ملا جعفر منتقل كنند كه در آن زمان، آن مسجد، انبار خاك ذغال و خمره ترشى كسبه محل شده بود و تجار و مردم متدين با علماء مشورت كردند و به اين نتيجه رسيدند كه آيت‌الله مجتهدى به دلايلى نسبت به علماء ديگر جهت ادامه راه مرحوم حاج شيخ محمدحسين زاهد ارجحيت دارد. | ||