۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
كشف الأستار عن وجه الغائب عن الأبصار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'امام حسن عسكرى(عج)' به 'امام حسن عسکری(ع) '
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') |
جز (جایگزینی متن - 'امام حسن عسكرى(عج)' به 'امام حسن عسکری(ع) ') |
||
| خط ۶۱: | خط ۶۱: | ||
سپس اعتراف بيش از چهل تن از علماى برجسته اهل سنت را كه به ولادت مهدى موعود تصريح كرده و گفته‌اند كه او از سلاله پيامبر(ص)، همنام وى و فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است، به طور مبسوط درج و نقل مى‌نمايد. | سپس اعتراف بيش از چهل تن از علماى برجسته اهل سنت را كه به ولادت مهدى موعود تصريح كرده و گفته‌اند كه او از سلاله پيامبر(ص)، همنام وى و فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است، به طور مبسوط درج و نقل مى‌نمايد. | ||
در همين فصل مرحوم محدث، حديث معروف و متواترى كه شيعه و سنى از پيامبر اكرم(ص) نقل كرده‌اند، مبنى بر آن‌كه خلفاى پيامبر(ص) دوازده تن به عدد نقباء بنى اسرائيل‌اند را آورده نتيجه گرفته كه اين دوازده خليفه پيامبر(ص)، كسى جز ائمه شيعه(ص) نمى‌باشند و همه توجيهات ديگر مثل آنچه كه قاضى عياض گفته، باطل است و مفاسد متعددى به همراه دارد كه مبين ناسزايى آن توجيه است. نتيجه نهايى آن‌كه چون خليفه يازدهم يعنى [[امام حسن عسکری(ع)]] در سال 260ق از دنيا رفته، لاجرم بايد كه خليفه دوازدهم كه فرزند امام حسن | در همين فصل مرحوم محدث، حديث معروف و متواترى كه شيعه و سنى از پيامبر اكرم(ص) نقل كرده‌اند، مبنى بر آن‌كه خلفاى پيامبر(ص) دوازده تن به عدد نقباء بنى اسرائيل‌اند را آورده نتيجه گرفته كه اين دوازده خليفه پيامبر(ص)، كسى جز ائمه شيعه(ص) نمى‌باشند و همه توجيهات ديگر مثل آنچه كه قاضى عياض گفته، باطل است و مفاسد متعددى به همراه دارد كه مبين ناسزايى آن توجيه است. نتيجه نهايى آن‌كه چون خليفه يازدهم يعنى [[امام حسن عسکری(ع)]] در سال 260ق از دنيا رفته، لاجرم بايد كه خليفه دوازدهم كه فرزند [[امام حسن عسکری(ع)]] است پيش از آن تاريخ به دنيا آمده و اكنون در پس پرده غيبت باشند. | ||
نويسنده در فصل دوم، به ترتيب به رد يكايك شبهاتى كه در ابيات قصيده بغداديه طرح گشته مى‌پردازد و ضمن پاسخگويى بدان‌ها نكات جالبى از جمله ويژگى‌هاى ياران حضرت مهدى(عج) در نزد عامه، علائم ظهور حضرت(عج) و بركات خارق العاده دولت مهدى(عج)، مقامات مهدى در تورات و زنده شدن اصحاب كهف در دولت او را مطرح مى‌سازد. | نويسنده در فصل دوم، به ترتيب به رد يكايك شبهاتى كه در ابيات قصيده بغداديه طرح گشته مى‌پردازد و ضمن پاسخگويى بدان‌ها نكات جالبى از جمله ويژگى‌هاى ياران حضرت مهدى(عج) در نزد عامه، علائم ظهور حضرت(عج) و بركات خارق العاده دولت مهدى(عج)، مقامات مهدى در تورات و زنده شدن اصحاب كهف در دولت او را مطرح مى‌سازد. | ||