۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '،چ' به '، چ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
و چندين نفر از اساتيد ديگر كه به اهميت افراد يادشده نيستند، بهخصوص كه برخى را اصلاً نمىتوان استاد او خواند؛ از آن جمله، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] كه فقط يك بار مورد استناد او قرار گرفته است. | و چندين نفر از اساتيد ديگر كه به اهميت افراد يادشده نيستند، بهخصوص كه برخى را اصلاً نمىتوان استاد او خواند؛ از آن جمله، [[ابن حنبل، احمد بن محمد|احمد بن حنبل]] كه فقط يك بار مورد استناد او قرار گرفته است. | ||
مبارزه ابن قتيبه با معتزله و جهميه و ديگر فرقههايى كه كلام و فلسفه را مايه كار خود قرار مىدادند، موجب گرديد كه وزير متوكل وى را به قضاى دينور برگمارد. در بسيارى از آثار او، خاصه «تأويل مختلف الحديث»، مبارزه تند و آشكارى بر ضد معتقدان به رأى و بهخصوص [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] | مبارزه ابن قتيبه با معتزله و جهميه و ديگر فرقههايى كه كلام و فلسفه را مايه كار خود قرار مىدادند، موجب گرديد كه وزير متوكل وى را به قضاى دينور برگمارد. در بسيارى از آثار او، خاصه «تأويل مختلف الحديث»، مبارزه تند و آشكارى بر ضد معتقدان به رأى و بهخصوص [[ابن حیون، نعمان بن محمد|ابوحنيفه]] پديدار است. وى استحسان و قياس را نيز بهشدت رد مىكند و معتقد است كه آنها سرانجام انسان را به بدعت مىكشانند. | ||
شهرت ابن قتيبه در درجه نخست به شعر و ادب است. او هرچند كه خود حتى يك بيت نسرود، اما احساس و درك او در شعر، چه از جنبه هنرى، چه از جنبه فنى در تاريخ ادبيات عرب كمنظير است. عمدهترين اثر او در شعر، همانا «الشعر و الشعراء» و مقدمه زيباى آن است. | شهرت ابن قتيبه در درجه نخست به شعر و ادب است. او هرچند كه خود حتى يك بيت نسرود، اما احساس و درك او در شعر، چه از جنبه هنرى، چه از جنبه فنى در تاريخ ادبيات عرب كمنظير است. عمدهترين اثر او در شعر، همانا «الشعر و الشعراء» و مقدمه زيباى آن است. |
ویرایش