۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مراقد أهلالبيت في القاهرة و معه كتاب حياة الأرواح بعد الموت (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۶ اوت ۲۰۱۷، ساعت ۰۲:۴۷
، ۶ اوت ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف'
جز (جایگزینی متن - 'ىالدين' به 'ىالدين') |
جز (جایگزینی متن - 'مولف' به 'مؤلف') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
| خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
مؤلف در باب نخست كتاب با اشاره به خصومت نواصب نسبت به اهل بيت(ع) و انكار فضائل ايشان، به نقل حديث شريف ثقلين پرداخته و آن را مورد بررسى قرار مىدهد. | |||
وى ابتدا به نقل دو حديث مشهور كه از اهل سنت روايت شده مىپردازد. در اين دو حديث از سنت پيامبر(ص) به عنوان ثقل دوم در كنار قرآن كريم نام برده شده و سپس به نقل حديث مشهور ثقلين از طرق متعددى مىپردازد كه در آنها از اهل بيت پيامبر(ص) به عنوان عِدل كتاب خدا نام برده شده است. | وى ابتدا به نقل دو حديث مشهور كه از اهل سنت روايت شده مىپردازد. در اين دو حديث از سنت پيامبر(ص) به عنوان ثقل دوم در كنار قرآن كريم نام برده شده و سپس به نقل حديث مشهور ثقلين از طرق متعددى مىپردازد كه در آنها از اهل بيت پيامبر(ص) به عنوان عِدل كتاب خدا نام برده شده است. | ||
مؤلف همچنين در ادامه با اين ادعا كه اين حديث شريف به صورت متواتر روايت شده به برخى كسانى - از جمله بسيارى از صحابه پيامبر اكرم(ص) - كه اين حديث را روايت نمودهاند، اشاره مىكند. | |||
سخن درباره جايگاه اهل بيت و حقوق ايشان از جمله مطالبى است كه در اين باب مورد بررسى قرار گرفته و آيات و رواياتى در اين زمينه مورد استدلال قرار گرفته است. | سخن درباره جايگاه اهل بيت و حقوق ايشان از جمله مطالبى است كه در اين باب مورد بررسى قرار گرفته و آيات و رواياتى در اين زمينه مورد استدلال قرار گرفته است. | ||
پس از نقل مطالب پيش گفته، | پس از نقل مطالب پيش گفته، مؤلف با تاسف از دشمنى و عناد [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] نسبت به اهلبيت ياد كرده است و از موضع وى مبنى بر ضعيف بودن رواياتى كه درباره استحباب زيارت قبر نبى مكرم اسلام(ص) توسط شمارى از علماى اهل سنت روايت شده انتقاد مىكند. | ||
در ادامه اين باب، مراد از اهل بيت و نيز اصحاب كساء بيان گرديده و از لزوم مودت اهل بيت و حرمت دشمنى با ايشان سخن گفته شده است. | در ادامه اين باب، مراد از اهل بيت و نيز اصحاب كساء بيان گرديده و از لزوم مودت اهل بيت و حرمت دشمنى با ايشان سخن گفته شده است. | ||
| خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
باب دوم كتاب، به معرفى [[امام على(ع)]] و حضرت فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اختصاص يافته و كنيه و القاب ايشان معرفى و مختصرى از زندگىنامه آنان آمده است. | باب دوم كتاب، به معرفى [[امام على(ع)]] و حضرت فاطمه(س) و امام حسن(ع) و امام حسين(ع) اختصاص يافته و كنيه و القاب ايشان معرفى و مختصرى از زندگىنامه آنان آمده است. | ||
باب سوم، به معرفى به مقام رأس الحسين(ع) در قاهره اختصاص يافته و | باب سوم، به معرفى به مقام رأس الحسين(ع) در قاهره اختصاص يافته و مؤلف با استناد به ديدگاه مورخان و نيز بر اساس كتابهايى كه در موضوع سيره نگاشته شده، اثبات مىكند كه اين مقام در قاهره واقع شده است. وى همچنين شهادت عدهاى از عدول علما مبنى بر مدفون گشتن سر مبارك امام حسين(ع) در قاهره را نقل مىكند. | ||
باب چهارم، به معرفى مرقد زينب كبرى(س) و چند بانوى ديگر كه زينب نام دارند، اختصاص يافته است. در اين باب | باب چهارم، به معرفى مرقد زينب كبرى(س) و چند بانوى ديگر كه زينب نام دارند، اختصاص يافته است. در اين باب مؤلف به گوشهاى از زندگانى زينب كبرى(س) اشاره كرده و يادآور شده كه پس از مراجعت حضرت از شام به مدينه، به ناچار و به توصيه اهلبيت، حضرت(س) مدينه را به قصد مصر ترك گفت و در آن جا اقامت گزيد. ايشان در اوائل شعبان سال 61ق. به همراه فاطمه و سكينه و على - فرزندان امام حسين(ع) - با استقبال پرشور مصرىها به بلبيس وارد شد و در همانجا وفات يافت و مدفون گرديد. مؤلف براى اثبات اين مطلب، مقالهاى را كه توسط استاد حسن قاسم در مجله الاسلام در اين رابطه مننشر ساخته نقل مىكند. | ||
بانوان ديگرى كه در اين باب به معرفى ايشان پرداخته شده عبارتند از: | بانوان ديگرى كه در اين باب به معرفى ايشان پرداخته شده عبارتند از: | ||
| خط ۱۰۱: | خط ۱۰۱: | ||
باب پنجم، به معرفى دو بانوى بزرگوار به نام نفيسه صغرى و نفيسه كبرى اختصاص يافته است. | باب پنجم، به معرفى دو بانوى بزرگوار به نام نفيسه صغرى و نفيسه كبرى اختصاص يافته است. | ||
نفيسه صغرى دختر حسن الأنور بن زيد الابلج بن الامام الحسن(ع) بن على(ع) كه در قاهره مدفون است. | نفيسه صغرى دختر حسن الأنور بن زيد الابلج بن الامام الحسن(ع) بن على(ع) كه در قاهره مدفون است. مؤلف به شرح حالى كوتاه از ايشان بسنده كرده و ايشان را مشهورترين شخصيت اهل بيت پس از زينب كبرى(س) مىداند. | ||
نفيسه كبرى دختر زيد أبلج و نوه امام مجتبى(ع) كه در واقع عمه نفيسه صغرى مىباشد. اين بانوى بزرگوار همسر وليد بن عبدالملك بن مروان بوده است كه در زمان انتصاب عبدالملك به عنوان والى مصر، به همراه وى بدانجا رفت؛ اما پس از غصب مقام خلافت توسط وى و مشاهده رفتار زشت او، از وى طلاق گرفت و در مصر وفات يافت و مدفون گرديد. | نفيسه كبرى دختر زيد أبلج و نوه امام مجتبى(ع) كه در واقع عمه نفيسه صغرى مىباشد. اين بانوى بزرگوار همسر وليد بن عبدالملك بن مروان بوده است كه در زمان انتصاب عبدالملك به عنوان والى مصر، به همراه وى بدانجا رفت؛ اما پس از غصب مقام خلافت توسط وى و مشاهده رفتار زشت او، از وى طلاق گرفت و در مصر وفات يافت و مدفون گرديد. | ||
| خط ۱۰۷: | خط ۱۰۷: | ||
باب ششم، به معرفى دو بانو كه سكينه نام داشته و در قاهره مدفون گرديدهاند، اختصاص يافته است: | باب ششم، به معرفى دو بانو كه سكينه نام داشته و در قاهره مدفون گرديدهاند، اختصاص يافته است: | ||
سكينه كبرى دختر امام حسين(ع) كه نام اصلى ايشان آمنه و مادر گراميشان رباب بنت امرء القيس بوده است. | سكينه كبرى دختر امام حسين(ع) كه نام اصلى ايشان آمنه و مادر گراميشان رباب بنت امرء القيس بوده است. مؤلف در اين باب به برخى دعاوى سخيف كه از طرف دشمنان اهل بيت درباره ايشان شده است، پاسخ مىگويد. | ||
سكينه صغرى دختر امام زين العابدين(ع) كه در مصر دار دنيا را وداع گفت؛ در حالى كه همسرى اختيار نكرده بود. | سكينه صغرى دختر امام زين العابدين(ع) كه در مصر دار دنيا را وداع گفت؛ در حالى كه همسرى اختيار نكرده بود. | ||
| خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
باب هفتم، به معرفى بانوانى كه رقيه نام داشتهاند، اختصاص يافته است. | باب هفتم، به معرفى بانوانى كه رقيه نام داشتهاند، اختصاص يافته است. | ||
رقيه دختر [[امام رضا(ع)]] كه در جوار مقبره سكينه كبرى مدفون گرديده كه بسيارى گمان مىبرند، وى رقيه خواهر زينب كبرى(س) است؛ در حالى كه به گفته | رقيه دختر [[امام رضا(ع)]] كه در جوار مقبره سكينه كبرى مدفون گرديده كه بسيارى گمان مىبرند، وى رقيه خواهر زينب كبرى(س) است؛ در حالى كه به گفته مؤلف، مقبره اين بانو در دمشق واقع شده است و مرقد رقيه دختر زيد ابلج نيزدر بقيع قرار دارد. | ||
باب هشتم، به معرفى بانوانى از اهل بيت كه فاطمه نام داشتهاند، اختصاص يافته است: | باب هشتم، به معرفى بانوانى از اهل بيت كه فاطمه نام داشتهاند، اختصاص يافته است: | ||
| خط ۱۳۵: | خط ۱۳۵: | ||
در باب سيزدهم، درباره منصب نقابت اشراف كه از طرف خلفاى فاطمى به سادات اعطا گرديد و نيز از اختصاص سادات به پوشيدن عمامه سبز سخن به ميان آمده است. | در باب سيزدهم، درباره منصب نقابت اشراف كه از طرف خلفاى فاطمى به سادات اعطا گرديد و نيز از اختصاص سادات به پوشيدن عمامه سبز سخن به ميان آمده است. | ||
در ادامه رسالهاى به كتاب حاضر ملحق گرديده كه | در ادامه رسالهاى به كتاب حاضر ملحق گرديده كه مؤلف در آن به بررسى احكام زيارت قبور مومنين پرداخته است. اين رساله ناظر به شبهاتى است كه [[ابن تیمیه، احمد بن عبدالحلیم|ابن تيميه]] درباره جواز زيارت قبور ايراد كرده است. | ||
همچنين كتابى با عنوان «حياه الارواح بعد الموت» به قلم نويسنده به كتاب حاضر ضميمه گرديده كه در آن به بيان حقيقت مرگ، تفاوت مردگان و زندگان، حيات برزخى ارواح، اسرار عالم برزخ و... پرداخته شده است. | همچنين كتابى با عنوان «حياه الارواح بعد الموت» به قلم نويسنده به كتاب حاضر ضميمه گرديده كه در آن به بيان حقيقت مرگ، تفاوت مردگان و زندگان، حيات برزخى ارواح، اسرار عالم برزخ و... پرداخته شده است. | ||
ضميمه سوم كتاب به شرح حالى كوتاه از | ضميمه سوم كتاب به شرح حالى كوتاه از مؤلف كتاب اختصاص يافته است. | ||
== وضعيت == | == وضعيت == | ||
كتاب؛ مشتمل بر پاورقىهاى محقق؛ محيىالدين حسين يوسف الاسنوى، كه از شاگردان | كتاب؛ مشتمل بر پاورقىهاى محقق؛ محيىالدين حسين يوسف الاسنوى، كه از شاگردان مؤلف است و نيز فهرست مطالب مىباشد. | ||
== منابع== | == منابع== | ||
| خط ۱۵۱: | خط ۱۵۱: | ||
1- متن كتاب. | 1- متن كتاب. | ||
2- مقدمه | 2- مقدمه مؤلف. | ||
3- مقدمه محقق. | 3- مقدمه محقق. | ||