۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حضرت امام' به 'حضرت امام ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
اجداد وى تا سيد نعمت الله جزايرى، همگى در كسوت روحانيت و خادمان شريعت محمدى(ص) بودهاند. پدرش آيهالله آقا سيد محمد على موسى جزايرى، از علماى وارسته شوشتر و در بين خواص و اهل فضل، مورد توجّه و احترام بود. او همواره به تدريس و تربيت طلّاب مشغول بود. مادرش نيز دختر مرحوم آيهالله آقا سيد مهدى آل طيب بوده است. | اجداد وى تا سيد نعمت الله جزايرى، همگى در كسوت روحانيت و خادمان شريعت محمدى(ص) بودهاند. پدرش آيهالله آقا سيد محمد على موسى جزايرى، از علماى وارسته شوشتر و در بين خواص و اهل فضل، مورد توجّه و احترام بود. او همواره به تدريس و تربيت طلّاب مشغول بود. مادرش نيز دختر مرحوم آيهالله آقا سيد مهدى آل طيب بوده است. | ||
==تحصیلات== | |||
سيد محمد على در شش سالگى، تحصيلات خود را از مكتبخانه حقّانى آغاز كرد. دروس آن مكتبخانه، تركيبى از معلومات قديم و جديد بود. | سيد محمد على در شش سالگى، تحصيلات خود را از مكتبخانه حقّانى آغاز كرد. دروس آن مكتبخانه، تركيبى از معلومات قديم و جديد بود. | ||
خط ۵۲: | خط ۵۴: | ||
وى پس از بازگشت به ايران، همچنان عاشق ادامه تحصيل بود. از اينرو، وارد حوزه علميه قم گرديد و از محضر عالمان نامدارى همچون حضرات آيات: حسين [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] و محمدعلى اراكى استفاده برد. | وى پس از بازگشت به ايران، همچنان عاشق ادامه تحصيل بود. از اينرو، وارد حوزه علميه قم گرديد و از محضر عالمان نامدارى همچون حضرات آيات: حسين [[وحید خراسانی، حسین|وحيد خراسانى]] و محمدعلى اراكى استفاده برد. | ||
=== هجرت به اهواز === | |||
ايشان در سال 1353ش به دعوت جمعى از اهالى اهواز براى امامت در مسجد جزايرى به آن شهرستان دعوت شد. در ابتدا، مسئوليت وى امامت مسجد جزايرى و تدريس تنى چند از طلّاب بود. گاهى نيز در مناسبتها منبر مىرفت. ولى پس از چندى متوجّه خلأ معنوى در جامعه بهويژه در نسل جوان شده و ازاينرو، مبادرت به تأسيس كتابخانهاى در مسجد و تشكيل جلسات اعتقادى، تفسيرى و اقتصاد اسلامى نمود. | ايشان در سال 1353ش به دعوت جمعى از اهالى اهواز براى امامت در مسجد جزايرى به آن شهرستان دعوت شد. در ابتدا، مسئوليت وى امامت مسجد جزايرى و تدريس تنى چند از طلّاب بود. گاهى نيز در مناسبتها منبر مىرفت. ولى پس از چندى متوجّه خلأ معنوى در جامعه بهويژه در نسل جوان شده و ازاينرو، مبادرت به تأسيس كتابخانهاى در مسجد و تشكيل جلسات اعتقادى، تفسيرى و اقتصاد اسلامى نمود. | ||
رفتهرفته مسجد پايگاه جوانان مذهبى و شيفته اسلام و انقلاب شد و از طريق آيتالله پسنديده كه در آن زمان وكيل تام الاختيار امام(ره) در قم بود، نمايندگى [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) در امور حسبيه و وجوهات شرعيه را به عهده گرفت. | رفتهرفته مسجد پايگاه جوانان مذهبى و شيفته اسلام و انقلاب شد و از طريق آيتالله پسنديده كه در آن زمان وكيل تام الاختيار امام(ره) در قم بود، نمايندگى [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) در امور حسبيه و وجوهات شرعيه را به عهده گرفت. | ||
=== فعالیت انقلابی === | |||
وى همچنين با نيروهاى انقلاب ارتباط برقرار نمود. | وى همچنين با نيروهاى انقلاب ارتباط برقرار نمود. | ||
خط ۶۵: | خط ۷۱: | ||
آن راهپيمايى از مدرسه آيتالله بهبهانى به سمت حسينيه اعظم برگزار شد و همه به ميدان آمدند و مطمئن شدند كه سقوط رژيم خواست عموم مردم است و رهبرى امام(ره) را خاص و عام پذيرفتهاند. | آن راهپيمايى از مدرسه آيتالله بهبهانى به سمت حسينيه اعظم برگزار شد و همه به ميدان آمدند و مطمئن شدند كه سقوط رژيم خواست عموم مردم است و رهبرى امام(ره) را خاص و عام پذيرفتهاند. | ||
=== دفاع از ولایت فقیه در مجلس === | |||
وقتى پيشنويس قانون اساسى در اختيار ايشان قرار گرفت، ولى صحبتى از ولايت فقيه در آن كميته نبود. ازاينرو، ايشان، طرحى نوشت كه در يكى از سخنرانىهاى قبل از دستور مجلس، آن را خواند و به كميسيون قوه مقنّنه كه عهدهدار بحث ولايت هم شده بود، تقديم نموده و از آن دفاع كرد. | وقتى پيشنويس قانون اساسى در اختيار ايشان قرار گرفت، ولى صحبتى از ولايت فقيه در آن كميته نبود. ازاينرو، ايشان، طرحى نوشت كه در يكى از سخنرانىهاى قبل از دستور مجلس، آن را خواند و به كميسيون قوه مقنّنه كه عهدهدار بحث ولايت هم شده بود، تقديم نموده و از آن دفاع كرد. | ||
=== فعالیت در جنگ === | |||
وى در طرح ستاد پشتيبانى جنگ در استانها و شوراى عالى آن در كشور كه به تأييد [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) رسيده بود نيز فعاليت داشت. | وى در طرح ستاد پشتيبانى جنگ در استانها و شوراى عالى آن در كشور كه به تأييد [[خمینی، سید روحالله|حضرت امام]] (ره) رسيده بود نيز فعاليت داشت. | ||
=== سکونت در اهواز === | |||
پس از پايان جنگ، وى در اهواز ساكن شد. او از آغاز استقرار در اهواز، احساس كرد، اصلىترين نياز جامعه، نياز فرهنگى است و تأمين اين نياز، منحصر به حوزه علميه است. | پس از پايان جنگ، وى در اهواز ساكن شد. او از آغاز استقرار در اهواز، احساس كرد، اصلىترين نياز جامعه، نياز فرهنگى است و تأمين اين نياز، منحصر به حوزه علميه است. | ||
ویرایش