۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
إرشاد العباد إلی استحباب لبس السواد علی سيدالشهداء و الأئمة الأمجاد علیهمالسلام: تفاوت میان نسخهها
إرشاد العباد إلی استحباب لبس السواد علی سيدالشهداء و الأئمة الأمجاد علیهمالسلام (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۲:۵۷
، ۲۷ ژوئیهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) '
(صفحهای تازه حاوی «<div class='wikiInfo'> پرونده:NUR10031J1.jpg|بندانگشتی|إرشاد العباد إلی استحباب لبس السواد...» ایجاد کرد) |
جز (جایگزینی متن - 'امام صادق(ع)' به 'امام صادق(ع) ') |
||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
نویسنده در ادامه روايات و ادله مختلفى در کراهت پوشیدن لباس سیاه از كافى، منلايحضرهالفقيه، عیونأخبارالرضا(ع) و... نقل کرده و در آخر مینویسد اینها روایاتی است که برای اثبات مطلق کراهت پوشیدن لباس سیاه به آنها استناد شده است. سپس ادلهای که در روایات بر کراهت لباس سیاه ذکر شده را در برخی لباس فرعون و در بیشتر آنها لباس اهل آتش و یا لباس عباسیان ذکر کرده است. همچنین تأکید میکند که کراهت پوشیدن سیاه را امری تعبدی ندانسته وگرنه مواردی چون کفش، عمامه و عبا استثنا نمیشد، بلکه ازاینجهت است که پوشش دشمنان خداست که از بین سایر رنگها آن را برگزیدهاند و ممنوعیت از جهت پیروی از شیوه آنها و تشبه به آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص35-31</ref>. | نویسنده در ادامه روايات و ادله مختلفى در کراهت پوشیدن لباس سیاه از كافى، منلايحضرهالفقيه، عیونأخبارالرضا(ع) و... نقل کرده و در آخر مینویسد اینها روایاتی است که برای اثبات مطلق کراهت پوشیدن لباس سیاه به آنها استناد شده است. سپس ادلهای که در روایات بر کراهت لباس سیاه ذکر شده را در برخی لباس فرعون و در بیشتر آنها لباس اهل آتش و یا لباس عباسیان ذکر کرده است. همچنین تأکید میکند که کراهت پوشیدن سیاه را امری تعبدی ندانسته وگرنه مواردی چون کفش، عمامه و عبا استثنا نمیشد، بلکه ازاینجهت است که پوشش دشمنان خداست که از بین سایر رنگها آن را برگزیدهاند و ممنوعیت از جهت پیروی از شیوه آنها و تشبه به آنهاست<ref>ر.ک: همان، ص35-31</ref>. | ||
حسینی اعرجی نیز در حواشی بر کتاب گاه لازم میداند که کلام نویسنده و یا حدیثی را ابهامزدایی کند؛ مثلاً در روایتی که از امام صادق(ع) از پوشیدن لباس سیاه میپرسند و امام در نهایت میفرماید «دلت را سفید کن و هر چه میخواهی بپوش»، پوشیدن طلا و حریر برای مردان و لباس شهرت را مراد امام نمیداند چراکه در حرمت این موارد شکی نیست و امام(ع) در مقام دفع توهم درباره پوشیدن لباس سیاه بودهاند که شیعیان از آن سؤال میکردهاند<ref>ر.ک: همان، ص39، پاورقی 2</ref>. | حسینی اعرجی نیز در حواشی بر کتاب گاه لازم میداند که کلام نویسنده و یا حدیثی را ابهامزدایی کند؛ مثلاً در روایتی که از [[امام جعفر صادق(ع)|امام صادق(ع)]] از پوشیدن لباس سیاه میپرسند و امام در نهایت میفرماید «دلت را سفید کن و هر چه میخواهی بپوش»، پوشیدن طلا و حریر برای مردان و لباس شهرت را مراد امام نمیداند چراکه در حرمت این موارد شکی نیست و امام(ع) در مقام دفع توهم درباره پوشیدن لباس سیاه بودهاند که شیعیان از آن سؤال میکردهاند<ref>ر.ک: همان، ص39، پاورقی 2</ref>. | ||
در خاتمه کتاب، به زیارت ناحیه مقدسه اشاره شده است. امام زمان(عج) در این زیارت جدش امام حسین(ع) را مخاطب قرار داده که حکایت از جواز بلکه رجحان جزع، ندبه، ناله و نوحهخوانی در مصیبت آن حضرت دارد. نویسنده در ادامه در معنای عبارت اگر اشک من بخشکد خون میگریم بحث کرده و اراده معنای مجاز از آن را مخالف سیاق کلام دانسته است. لذا میتوان لباس سیاه برای عزای آن حضرت را نیز از ادله کراهت استثنا نمود. در اینجا مجدداً به شیوه امام زینالعابدین(ع) در گریه و اندوه برای امام حسین(ع) بهگونهای که فوق طاق بشر بوده تا هنگام مرگ نیز اشاره شده که مؤید کلام فرزندش امام زمان(عج) است؛ بنابراین ادله تأسی به ائمه(ع) بهضمیمه قاعده تسامح در ادله سنن تردیدی در رجحان پوشیدن لباس سیاه در مصیبت شهادت امام حسین(ع) باقی نمیگذارد <ref>ر.ک: همان، ص62-58</ref>. | در خاتمه کتاب، به زیارت ناحیه مقدسه اشاره شده است. امام زمان(عج) در این زیارت جدش امام حسین(ع) را مخاطب قرار داده که حکایت از جواز بلکه رجحان جزع، ندبه، ناله و نوحهخوانی در مصیبت آن حضرت دارد. نویسنده در ادامه در معنای عبارت اگر اشک من بخشکد خون میگریم بحث کرده و اراده معنای مجاز از آن را مخالف سیاق کلام دانسته است. لذا میتوان لباس سیاه برای عزای آن حضرت را نیز از ادله کراهت استثنا نمود. در اینجا مجدداً به شیوه امام زینالعابدین(ع) در گریه و اندوه برای امام حسین(ع) بهگونهای که فوق طاق بشر بوده تا هنگام مرگ نیز اشاره شده که مؤید کلام فرزندش امام زمان(عج) است؛ بنابراین ادله تأسی به ائمه(ع) بهضمیمه قاعده تسامح در ادله سنن تردیدی در رجحان پوشیدن لباس سیاه در مصیبت شهادت امام حسین(ع) باقی نمیگذارد <ref>ر.ک: همان، ص62-58</ref>. | ||