۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'مسلم' به 'مسلم ') |
جز (جایگزینی متن - 'صحیحش' به 'صحیحش ') |
||
خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
در قرآن نیز برای شیعه معانی متعددی آمده است که «دین» و «امت» از جمله آن معانی است<ref>ر.ک: همان، ص13 و 14</ref>. | در قرآن نیز برای شیعه معانی متعددی آمده است که «دین» و «امت» از جمله آن معانی است<ref>ر.ک: همان، ص13 و 14</ref>. | ||
آیاتی از قبیل: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ لاَ تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ« (محمد: 33)؛ «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر [او نيز] اطاعت نماييد و كردههاى خود را تباه مكنيد»، «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْکُمْ» (النساء: 59)؛ «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد» و... دلالت بر وجوب اطاعت از پیامبر(ص) میکند و اگر پیامبر ما را به تبعیت از مذهب معینی امر کند، پیروی از او واجب است؛ حال این سؤال مطرح است که آیا پیامبر ما را به تبعیت از مذهبی معین فرمان داده یا امت را سر خود رها کرده؟ بیتردید امر فرموده و آن مذهب معین هم مذهب اهلبیت(ع) است. آخر مگر تمسک به ثقلین یکی از وصیتهای پیامبر(ص) نبوده است؟ ثقلین همان «قرآن» و «اهلبیت» هستند و در برخی از منابع اهل سنت با لفظ «خليفتين» نیز آمده است. هیثمی در مجمع الزوائد و [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] در صحیحش و البانی در السلسلة الصحيحة، این روایت را صحیح السند دانستهاند و ترمزی در کتاب الجامع خود آن را «حسن غریب» معرفی نموده است<ref>ر.ک: همان، ص15-19</ref>. | آیاتی از قبیل: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ لاَ تُبْطِلُوا أَعْمَالَکُمْ« (محمد: 33)؛ «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا را اطاعت كنيد و از پيامبر [او نيز] اطاعت نماييد و كردههاى خود را تباه مكنيد»، «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِي الْأَمْرِ مِنْکُمْ» (النساء: 59)؛ «اى كسانى كه ايمان آوردهايد، خدا را اطاعت كنيد و پيامبر و اولياى امر خود را [نيز] اطاعت كنيد» و... دلالت بر وجوب اطاعت از پیامبر(ص) میکند و اگر پیامبر ما را به تبعیت از مذهب معینی امر کند، پیروی از او واجب است؛ حال این سؤال مطرح است که آیا پیامبر ما را به تبعیت از مذهبی معین فرمان داده یا امت را سر خود رها کرده؟ بیتردید امر فرموده و آن مذهب معین هم مذهب اهلبیت(ع) است. آخر مگر تمسک به ثقلین یکی از وصیتهای پیامبر(ص) نبوده است؟ ثقلین همان «قرآن» و «اهلبیت» هستند و در برخی از منابع اهل سنت با لفظ «خليفتين» نیز آمده است. هیثمی در مجمع الزوائد و [[قشیری نیشابوری، مسلم بن حجاج|مسلم]] در [[صحيح مسلم|صحیحش]] و البانی در السلسلة الصحيحة، این روایت را صحیح السند دانستهاند و ترمزی در کتاب الجامع خود آن را «حسن غریب» معرفی نموده است<ref>ر.ک: همان، ص15-19</ref>. | ||
البانی در دلالت این حدیث صحیح شبهه کرده است و گفته که منظور از «اهلبیت» در این روایت همان «همسران» پیامبر از جمله «عایشه» است و اینکه شیعه آن را اختصاص به امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و حسنین(ع) داده و میگوید: همسران پیامبر مشمول «أهل بيتي» نمیشوند، صحیح نیست و از تحریفهایی است که به دست شیعه صورت گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. | البانی در دلالت این حدیث صحیح شبهه کرده است و گفته که منظور از «اهلبیت» در این روایت همان «همسران» پیامبر از جمله «عایشه» است و اینکه شیعه آن را اختصاص به امام علی(ع)، حضرت زهرا(س) و حسنین(ع) داده و میگوید: همسران پیامبر مشمول «أهل بيتي» نمیشوند، صحیح نیست و از تحریفهایی است که به دست شیعه صورت گرفته است<ref>ر.ک: همان، ص20</ref>. |
ویرایش