العقد الحسيني؛ الرسالة الوسواسية: تفاوت میان نسخه‌ها

ذلك فى عصر الشاه طهماسب حتى ألف له كتابا فى الفقه سماه العقد الطهماسبى و من ذلك يتضح ان هذه الدولة الناشئة كانت بامس الحاجة الى من يرعى لها التأليف فى المعارف‌ الدينيّة و المصنفات فى اصول الشريعة و فروعها فلم ينهض بهذه المهام الجسام الاّ قليلون من مقدمتهم الحسين بن عبدالصمد و ابنه بهاء‌ الدين بعد ذلك.

وى در اين كتاب علاوه بر مباحث مربوط به توجه و حضور قلب در نماز به مسائل سياسى و حضور در نماز جمعه نيز توجه خاصى داشته است و قائل به وجوب عينى نماز جمعة بوده است تا جائيكه در مركز المصطفى صفحه 15 به نقل از [[روضات الجنات في أحوال العلماء و السادات|روضات الجنات]] ج 341/2 آمده است كه:و من القائلين بوجوب الجمعة فى زمان الغيبة عينا و

المواظبين على اقامتها فى ديار العجم، و لا سيّما خراسان

سپس مطلبى را از مؤلف نقل نموده است به اين مضمون:ما اكّد اللّه و رسوله و لا اهل بيته عليهم‌السلام على امر اكثر من التأكيد على الصلاة، و وقع النص و الاجماع على انها افضل الاعمال، و صلاة الجمعة داخلة فى ذلك(مركز المصطفى صفحه 15)

[[الذريعة إلی تصانيف الشيعة|الذريعة]] ج 288/15،289:العقد الحسينى او العقد الطهماسبى كما يأتى بالعنوان الثانى لاشتهاره به، للشيخ حسين بن عبدالصمد الحارثى لكن الّذى ذكره فى مقدمة الكتاب هو العقد الحسينى

امل الآمل ج 74/1،75:و رسالة فى الرد على اهل الوسواس سماها العقد الحسينى اعيان الشيعة ج 64/6:صاحب اعيان نام كتاب را الرسالة الوسواسيّة ذكر نموده و سپس به نامهاى العقد الحسينى يا العقد الحسينى به نقل از امل الآمل و العقد الطهماسبى به نقل از رياض العلما

اشاره كرده مى‌نويسد:الرسالة الوسواسيّة كما فى رسالة مظفر على و فى امل الآمل رسالة فى الرد على اهل الوسواس سماها العقد الحسينى او الحسنى الفها باسم الشاه طهماسب و فى الرياض رايت من مؤلفاته العقد الطهماسبى فيه مسائل عديدة من الطهارة و الصلاة و من جملتها مسألة الوسواس

[[رياض العلماء و حياض الفضلاء|رياض العلماء]]:ج 111/2:و رسالة فى الرد على اهل الوسواس سماها العقد الحسينى و در حاشيه همان صفحه آمده است فى هامش نسخة المؤلف، الّذى رايناه سماه به «العقد الطهماسبى» و لعلهما اثنان