پرش به محتوا

عبدالله بن سبأ و ديگر افسانه‌های تاريخی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'لالدين' به 'ل‌الدين')
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ')
خط ۵۲: خط ۵۲:
سيف بن عمر، مورخى فرومايه است كه سازنده افسانه عبدالله بن سبا و چندين افسانه ديگر تشيع است. در افسانه ابن سبا آمده است كه در اواخر خلافت عثمان گروه‌هايى مخفيانه در همه‌جا پراكنده شده و مردم را به كنار نهادن عثمان و توليت ديگران دعوت مى‌كردند. از اين فرقه‌ها برخى به نفع على(ع) تبليغات مى‌كردند كه از مشهورترين سركردگان آنها عبدالله بن سبا يكى از يهوديان يمنى بود كه به‌ظاهر اسلام آورده بود و در همه‌جا مى‌گفت كه پيغمبر اسلام(ص) را نيز مانند عيسى بن مريم، رجعتى است و همچنان‌كه هر پيغمبرى وصى داشت، وصى محمّد(ص)، على(ع) است و عثمان حق اين وصى را غصب كرده است، پس بايد قيام كرد و حق را به اهلش بازگرداند. وى از برجسته‌ترين كسانى شمرده شده كه مردم را عليه عثمان شورانيده است و مسبب اصلى در برپايى فتنه جمل، وى و همراهانش (سبائيان) دانسته شده‌اند<ref>مقدمه ناشر، جلد1، ص 8 - 9</ref>
سيف بن عمر، مورخى فرومايه است كه سازنده افسانه عبدالله بن سبا و چندين افسانه ديگر تشيع است. در افسانه ابن سبا آمده است كه در اواخر خلافت عثمان گروه‌هايى مخفيانه در همه‌جا پراكنده شده و مردم را به كنار نهادن عثمان و توليت ديگران دعوت مى‌كردند. از اين فرقه‌ها برخى به نفع على(ع) تبليغات مى‌كردند كه از مشهورترين سركردگان آنها عبدالله بن سبا يكى از يهوديان يمنى بود كه به‌ظاهر اسلام آورده بود و در همه‌جا مى‌گفت كه پيغمبر اسلام(ص) را نيز مانند عيسى بن مريم، رجعتى است و همچنان‌كه هر پيغمبرى وصى داشت، وصى محمّد(ص)، على(ع) است و عثمان حق اين وصى را غصب كرده است، پس بايد قيام كرد و حق را به اهلش بازگرداند. وى از برجسته‌ترين كسانى شمرده شده كه مردم را عليه عثمان شورانيده است و مسبب اصلى در برپايى فتنه جمل، وى و همراهانش (سبائيان) دانسته شده‌اند<ref>مقدمه ناشر، جلد1، ص 8 - 9</ref>


[[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]] در اين كتاب پيگير اين داستان و چندين داستان ديگر كه در كتاب‌هاى تاريخ اهل سنّت آمده است، شده و اثبات نموده است كه سرچشمه همه آنها فقط سيف بن عمر است<ref>مقدمه ناشر، جلد 1، ص 8 - 9</ref>
[[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]] در اين كتاب پيگير اين داستان و چندين داستان ديگر كه در كتاب‌هاى تاريخ اهل سنّت آمده است، شده و اثبات نموده است كه سرچشمه همه آنها فقط سيف بن عمر است<ref>مقدمه ناشر، جلد 1، ص 8 - 9</ref>


كتاب‌شناسى اين اثر در باره متن اصلى نوشته شده كه مى‌توان به آن مراجعه نمود؛ تنها به مطالبى در باره ترجمه اشاره مى‌شود:
كتاب‌شناسى اين اثر در باره متن اصلى نوشته شده كه مى‌توان به آن مراجعه نمود؛ تنها به مطالبى در باره ترجمه اشاره مى‌شود:


[[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]] در مورد اين ترجمه نوشته‌اند: «اخيراً حضرت حجت‌الاسلام آقاى حاج سيد احمد زنجانى فهرى، كتاب را به فارسى ترجمه نمودند و ازآن‌جهت كه اطلاعات مهمى در باره موضوع مورد بحث به دست آورده بودم، لذا آنها را به اصل كتاب افزودم و اين تجديد نظر را با تأخير و تقديم بعضى از بخش‌ها و مباحث و تغيير پاره‌اى از الفاظ همراه نمودم و در نتيجه اين ترجمه به‌صورت كتابى مستقل و جديد در آمد»<ref>مقدمه مؤلف، ج 1، ص 36</ref>
[[عسکری، مرتضی|علامه عسكرى]] در مورد اين ترجمه نوشته‌اند: «اخيراً حضرت حجت‌الاسلام آقاى حاج سيد احمد زنجانى فهرى، كتاب را به فارسى ترجمه نمودند و ازآن‌جهت كه اطلاعات مهمى در باره موضوع مورد بحث به دست آورده بودم، لذا آنها را به اصل كتاب افزودم و اين تجديد نظر را با تأخير و تقديم بعضى از بخش‌ها و مباحث و تغيير پاره‌اى از الفاظ همراه نمودم و در نتيجه اين ترجمه به‌صورت كتابى مستقل و جديد در آمد»<ref>مقدمه مؤلف، ج 1، ص 36</ref>


همان‌گونه‌كه نويسنده در مقدمه متذكر شده‌اند اين كتاب به لحاظ ساختار كاملاً با متن اصلى متفاوت است. متن اصلى در دو جزء و بدون هرگونه بخش و فصلى تدوين شده، اما در ترجمه، مطالب در نه بخش تنظيم شده است؛ پنج بخش در جلد اول، سه بخش در جلد دوم و بخش آخر نيز در جلد سوم ارائه شده است. در جلدهاى اول و دوم، مطالب بدون فصل‌بندى در ذيل بخش‌ها ذكر شده، اما بخش نهم مشتمل بر پنج فصل است.
همان‌گونه‌كه نويسنده در مقدمه متذكر شده‌اند اين كتاب به لحاظ ساختار كاملاً با متن اصلى متفاوت است. متن اصلى در دو جزء و بدون هرگونه بخش و فصلى تدوين شده، اما در ترجمه، مطالب در نه بخش تنظيم شده است؛ پنج بخش در جلد اول، سه بخش در جلد دوم و بخش آخر نيز در جلد سوم ارائه شده است. در جلدهاى اول و دوم، مطالب بدون فصل‌بندى در ذيل بخش‌ها ذكر شده، اما بخش نهم مشتمل بر پنج فصل است.
۴۲۵٬۲۲۵

ویرایش