۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
التنقيح الرائع لمختصر الشرائع: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'جواهر الكلام' به 'جواهر الكلام ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
كتاب التنقيح الرائع در زمان خود از نظر استقراء تام كلمات فقهاى بزرگى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](م 436 ق)،[[شيخ مفيد]](م 413 ق)،[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق)،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](726 ق)، | كتاب التنقيح الرائع در زمان خود از نظر استقراء تام كلمات فقهاى بزرگى همچون [[علم‌الهدی، علی بن حسین|سيد مرتضى]](م 436 ق)،[[شيخ مفيد]](م 413 ق)،[[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]](م 460 ق)،[[ابن‌ادریس، محمد بن احمد| ابن ادريس]] (م 598 ق)،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلى]](726 ق)، | ||
[[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، و حتى نظريات [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] | [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] (م 786 ق)، و حتى نظريات [[محقق حلی، جعفر بن حسن|محقق حلّى]] (م 676 ق)،در الشرايع و ساير كتابهاى وى، كم نظير است.احاطه مؤلف به تمام آثار [[طوسی، محمد بن حسن|شيخ طوسى]]،[[حلی، حسن بن یوسف|علامه حلّى]] و [[شهید اول، محمد بن مکی|شهيد اوّل]] و بيان متين و محترمانه اختلاف فتاوايشان در آنها، اين كتاب را از اعتبار والايى برخوردار ساخته است. | ||
به دليل همين ويژه‌گيها تقريبا در تمام كتب فقهى و موسوعه‌هاى فقهى بعد از آن به نظريات مطرح شده در آن استناد و استدلال شده است.و بزرگانى همچون ابن طى فقعانى (م 855 ق)در الدر المنضود،[[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)در الرسائل الكركى،جامع المقاصد،[[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (م بعد از 944 ق)در السراج الوهاج،[[شهيد ثانى]](م 966 ق)در [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالك الافهام]] ، سيد محمد عاملى در مدارك الاحكام،شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق)در الحدائق الناظره، محمد جواد عاملى (م 1226 ق)در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]،[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] (م 1231 ق)در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، محقق نراقى (م 1246 ق)،در مستند الشيعه،[[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] | به دليل همين ويژه‌گيها تقريبا در تمام كتب فقهى و موسوعه‌هاى فقهى بعد از آن به نظريات مطرح شده در آن استناد و استدلال شده است.و بزرگانى همچون ابن طى فقعانى (م 855 ق)در الدر المنضود،[[محقق کرکی، علی بن حسین|محقق كركى]] (م 940 ق)در الرسائل الكركى،جامع المقاصد،[[قطیفی بحرانی، ابراهیم بن سلیمان|شيخ ابراهيم قطيفى]] (م بعد از 944 ق)در السراج الوهاج،[[شهيد ثانى]](م 966 ق)در [[مسالك الأفهام إلی تنقيح شرائع الإسلام|مسالك الافهام]] ، سيد محمد عاملى در مدارك الاحكام،شيخ يوسف بحرانى (م 1186 ق)در الحدائق الناظره، محمد جواد عاملى (م 1226 ق)در [[مفتاح الكرامة في شرح قواعد العلامة|مفتاح الكرامة]]،[[طباطبایی کربلایی، علی بن محمدعلی|سيد على طباطبائى]] (م 1231 ق)در [[رياض المسائل في بيان الأحكام بالدلائل (ط - القدیمة)|رياض المسائل]]، محقق نراقى (م 1246 ق)،در مستند الشيعه،[[صاحب جواهر، محمدحسن بن باقر|شيخ حسن نجفى]] (م 1266 ق)در [[جواهر الكلام في شرح شرائع الإسلام|جواهر الكلام]] و در اكثر كتب فقهاى متأخر از وى به آن استناد و استدلال شده است. | ||
==گفتار بزرگان== | ==گفتار بزرگان== | ||