۶۱٬۱۸۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' م ' به 'م ') |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در پايان به اين نكته اشاره شده است كه دورى يمن از مركز خلافت عباسى و گرايش يمنيان به تشيع در توجه علويان انقلابى به يمن تأثير داشت. برخى از ايشان به يمن آمدند و دعوتشان مورد استقبال بعضى از قبايل واقع شد. سياست خليفگان عباسى از عهد خليفه مأمون (198- 218 ق/ 813- 833 م) در عزل و نصب واليان در يمن تأثير مستقيمى در بىثباتى امور داشت. همچنين ستمگرى و بىكفايتى واليان عباسى حسّ كينهتوزى و نفرت يمنيان را برانگيخت و بسيارى از آنان به جنبشهاى استقلالطلبانه و مخالف عباسيان پيوستند، جنبشهايى كه گمشده خود را در رهايى و نجات از دست واليان ظالم مىجستند. مأمون با دريافت خبر ناامنى و گسترش دعوت شيعى در يمن سرپرستى منطقه تهامه را به محمد بن زياد سپرد تا قيامهاى علويان را سركوب كند اما چندى بعد ابن زياد دولتى مستقل تأسيس كرد و زبيد را مركز حكومت خود قرار داد با اين همه پيوند خود را با خلافت عباسى حفظ كرد<ref>متن كتاب، ص 155؛ دولت زيديه در يمن، ص103</ref> | در پايان به اين نكته اشاره شده است كه دورى يمن از مركز خلافت عباسى و گرايش يمنيان به تشيع در توجه علويان انقلابى به يمن تأثير داشت. برخى از ايشان به يمن آمدند و دعوتشان مورد استقبال بعضى از قبايل واقع شد. سياست خليفگان عباسى از عهد خليفه مأمون (198- 218 ق/ 813- 833 م) در عزل و نصب واليان در يمن تأثير مستقيمى در بىثباتى امور داشت. همچنين ستمگرى و بىكفايتى واليان عباسى حسّ كينهتوزى و نفرت يمنيان را برانگيخت و بسيارى از آنان به جنبشهاى استقلالطلبانه و مخالف عباسيان پيوستند، جنبشهايى كه گمشده خود را در رهايى و نجات از دست واليان ظالم مىجستند. مأمون با دريافت خبر ناامنى و گسترش دعوت شيعى در يمن سرپرستى منطقه تهامه را به محمد بن زياد سپرد تا قيامهاى علويان را سركوب كند اما چندى بعد ابن زياد دولتى مستقل تأسيس كرد و زبيد را مركز حكومت خود قرار داد با اين همه پيوند خود را با خلافت عباسى حفظ كرد<ref>متن كتاب، ص 155؛ دولت زيديه در يمن، ص103</ref> | ||
نويسنده معتقد است برپايى دولت زيادى، رهبران قبايل را براى تأسيس دولتهاى محلى در مناطق كوهستانى يمن به طمع انداخت. وى از آن ميان به آل يعفر بن عبدالرحمن حوالى اشاره كرده كه خليفه منتصر، محمد بن يعفر را در سال 247ق/ | نويسنده معتقد است برپايى دولت زيادى، رهبران قبايل را براى تأسيس دولتهاى محلى در مناطق كوهستانى يمن به طمع انداخت. وى از آن ميان به آل يعفر بن عبدالرحمن حوالى اشاره كرده كه خليفه منتصر، محمد بن يعفر را در سال 247ق/ 861م ولايت صنعا داد و از همينجا زمينه تشكيل دولت بنى يعفر در شبام و كوكبان فراهم آورد<ref>همان</ref> | ||
== وضعيت كتاب == | == وضعيت كتاب == |
ویرایش