۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ابن قف، امین الدولة بن یعقوب: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين'
جز (جایگزینی متن - ' الدين' به 'الدين') |
جز (جایگزینی متن - 'الدين' به ' الدين') |
||
| خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
'''امين الدوله ابوالفرج بن | '''امين الدوله ابوالفرج بن موفق الدين يعقوب بن اسحاق كَرَكى''' به سال 630ق (1233م) پزشك و نويسنده مشهور مسيحى در شام ديده به جهان گشود. | ||
با آن‌كه نام، شهرت و دين او و نيز نام پدرش در آغازِ برخى از نسخه‌هاى آثار او آمده، ولى حاجى خليفه لقب او را امين الدوله | با آن‌كه نام، شهرت و دين او و نيز نام پدرش در آغازِ برخى از نسخه‌هاى آثار او آمده، ولى حاجى خليفه لقب او را امين الدوله و الدين و نامش را ابوالفرج يعقوب آورده است. | ||
پدر او از مسيحيان كرك (در خاور بحر الميت، در اردن) بود و در روزگار الملك الناصر يوسف بن محمد ايوبى (634- 658ق) در صَرخد به شغل ديوانى گمارده شد و در همين ايام با ابن ابى اصيبعه آشنايى و پيوندى دير پا يافت. همين دوستى سبب شد كه ابن ابى اصيبعه به خواهش او، پسرش ابوالفرج را به شاگردى بپذيرد. ابن ابى اصيبعه از هوشمندى، متانت، كم حرفى و علاقه‌مندى شاگرد خود به دانستن احوال دانشمندان ياد كرده است و جامعترين شرح حال ابن قف را نيز در اثر مشهور همو مى‌توان يافت؛ اگرچه به احتمال، اطلاعات مربوط به سال‌هاى پس از 668ق درباره ابن قف را شاگردان ابن ابى اصيبعه به کتاب افزوده‌اند. | پدر او از مسيحيان كرك (در خاور بحر الميت، در اردن) بود و در روزگار الملك الناصر يوسف بن محمد ايوبى (634- 658ق) در صَرخد به شغل ديوانى گمارده شد و در همين ايام با ابن ابى اصيبعه آشنايى و پيوندى دير پا يافت. همين دوستى سبب شد كه ابن ابى اصيبعه به خواهش او، پسرش ابوالفرج را به شاگردى بپذيرد. ابن ابى اصيبعه از هوشمندى، متانت، كم حرفى و علاقه‌مندى شاگرد خود به دانستن احوال دانشمندان ياد كرده است و جامعترين شرح حال ابن قف را نيز در اثر مشهور همو مى‌توان يافت؛ اگرچه به احتمال، اطلاعات مربوط به سال‌هاى پس از 668ق درباره ابن قف را شاگردان ابن ابى اصيبعه به کتاب افزوده‌اند. | ||
ابوالفرج کتاب‌هاى «المسائل» حنين بن اسحاق، «الفصول و تقدمة المعرفه» [[بقراط]] و نيز آثار رازى را نزد ابن ابى اصيبعه خواند و مقدمات ضرورى طب، شناخت انواع بيمارى و راه‌هاى مداواى آنها را فراگرفت. پس از چندى همراه پدر به دمشق رفت و نزد دانشمندان آن ديار نيز به شاگردى پرداخت. طب را نزد حكيم | ابوالفرج کتاب‌هاى «المسائل» حنين بن اسحاق، «الفصول و تقدمة المعرفه» [[بقراط]] و نيز آثار رازى را نزد ابن ابى اصيبعه خواند و مقدمات ضرورى طب، شناخت انواع بيمارى و راه‌هاى مداواى آنها را فراگرفت. پس از چندى همراه پدر به دمشق رفت و نزد دانشمندان آن ديار نيز به شاگردى پرداخت. طب را نزد حكيم نجم الدين بن منفاخ و موفق الدين يعقوب سامرى، فلسفه را نزد شيخ شمس الدين عبدالحميد خسروشاهى و عز الدين حسن غنوى ضرير و هندسه را نزد شيخ مؤيد الدين عرضى فراگرفت. با اين همه به طب بيش از ساير دانش‌ها اقبال داشت و در آغاز كار چند سال در دژ عجلون طبابت كرد و سپس به دمشق بازگشت. | ||
وى به رغم اشتغال به معالجه سپاهيان مملوكى، از مشهورترين استادان طب زمان خود در سوريه بود و نيز به داشتن آثار بسيار شهرت داشت. | وى به رغم اشتغال به معالجه سپاهيان مملوكى، از مشهورترين استادان طب زمان خود در سوريه بود و نيز به داشتن آثار بسيار شهرت داشت. | ||