۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز
جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)'
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
جز (جایگزینی متن - ' (ره)' به '(ره)') |
||
| خط ۳۹: | خط ۳۹: | ||
'''بيان الاصول'''، تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیتالله سيد حسين بروجردى (ره)]]، به قلم شاگرد برجسته ايشان، آیتالله [[صافی گلپایگانی، لطفالله|صافى گلپايگانى]] است كه به زبان عربى نگارش و در سه مجلد منتشر شده است. | '''بيان الاصول'''، تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیتالله سيد حسين بروجردى(ره)]]، به قلم شاگرد برجسته ايشان، آیتالله [[صافی گلپایگانی، لطفالله|صافى گلپايگانى]] است كه به زبان عربى نگارش و در سه مجلد منتشر شده است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نويسنده، در مباحث اصول، از مشتق تا مبحث برائت را از محضر [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] (ره) بهره برده است، اما به جهت تكميل مباحث اصولى كتاب، مباحث مقدم بر مشتق و متأخر از برائت تا آخر مبحث اجتهاد و تقليد را از كتاب «الحاشية على كفاية الاصول»(تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] در بروجرد، به قلم [[حجتی بروجردی، بهاء الدین|شيخ بهاء الدين حجتى بروجردى]])، به مباحث كتاب افزوده است. | نويسنده، در مباحث اصول، از مشتق تا مبحث برائت را از محضر [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]](ره) بهره برده است، اما به جهت تكميل مباحث اصولى كتاب، مباحث مقدم بر مشتق و متأخر از برائت تا آخر مبحث اجتهاد و تقليد را از كتاب «الحاشية على كفاية الاصول»(تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] در بروجرد، به قلم [[حجتی بروجردی، بهاء الدین|شيخ بهاء الدين حجتى بروجردى]])، به مباحث كتاب افزوده است. | ||
يكى از شيوههاى تحقيقى [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]] (ره) اين بوده است كه مباحث علمى را ريشهيابى و تطور هر مسئله را در طى قرنها بررسى مىكردهاند؛ بهعنوان مثال دليل انسداد را بر مسلك متأخرين، از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] مخصوصاً شيخ و محقق خراسانى و نيز به مسلك بزرگانى كه قبل از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] متعرض اين دليل شده بيان نمودهاند و در نهايت حجيت خبر واحد را اثبات كردهاند، نه حجيت مطلق ظن را. | يكى از شيوههاى تحقيقى [[بروجردی، حسین|آیتالله بروجردى]](ره) اين بوده است كه مباحث علمى را ريشهيابى و تطور هر مسئله را در طى قرنها بررسى مىكردهاند؛ بهعنوان مثال دليل انسداد را بر مسلك متأخرين، از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] مخصوصاً شيخ و محقق خراسانى و نيز به مسلك بزرگانى كه قبل از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] متعرض اين دليل شده بيان نمودهاند و در نهايت حجيت خبر واحد را اثبات كردهاند، نه حجيت مطلق ظن را. | ||
ايشان با تسلطى كه بر اصول داشتند و حتى صاحب ابتكاراتى نيز در آن بودهاند، در مقام استنباط، بسيار اندك به اصول عمليه تمسك مىكردند و علت اين استغنا از تمسك به اصول عمليه، تخصص كامل ايشان در فهم روايات و دقتى بود كه در آنها به كار مىبردند و حسن سليقهاى بود كه در رفع تعارض بين اخبار متعارض داشتند. در عين حال به علم اصول و نياز فقيه به آن بسيار تأكيد داشتند و دليل آن حاشيه مفصل و دقيق و عميقى است كه بر كفايه استادشان مرقوم فرمودهاند. | ايشان با تسلطى كه بر اصول داشتند و حتى صاحب ابتكاراتى نيز در آن بودهاند، در مقام استنباط، بسيار اندك به اصول عمليه تمسك مىكردند و علت اين استغنا از تمسك به اصول عمليه، تخصص كامل ايشان در فهم روايات و دقتى بود كه در آنها به كار مىبردند و حسن سليقهاى بود كه در رفع تعارض بين اخبار متعارض داشتند. در عين حال به علم اصول و نياز فقيه به آن بسيار تأكيد داشتند و دليل آن حاشيه مفصل و دقيق و عميقى است كه بر كفايه استادشان مرقوم فرمودهاند. | ||