۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
بيان الأصول (صافي، لطف‌الله): تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' )' به ')'
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
جز (جایگزینی متن - ' )' به ')') |
||
| خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
نويسنده، در مباحث اصول، از مشتق تا مبحث برائت را از محضر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] (ره) بهره برده است، اما به جهت تكميل مباحث اصولى كتاب، مباحث مقدم بر مشتق و متأخر از برائت تا آخر مبحث اجتهاد و تقليد را از كتاب «الحاشية على كفاية الاصول»(تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] در بروجرد، به قلم [[حجتی بروجردی، بهاء الدین|شيخ بهاء الدين حجتى بروجردى]] )، به مباحث كتاب افزوده است. | نويسنده، در مباحث اصول، از مشتق تا مبحث برائت را از محضر [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] (ره) بهره برده است، اما به جهت تكميل مباحث اصولى كتاب، مباحث مقدم بر مشتق و متأخر از برائت تا آخر مبحث اجتهاد و تقليد را از كتاب «الحاشية على كفاية الاصول»(تقريرات درس [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] در بروجرد، به قلم [[حجتی بروجردی، بهاء الدین|شيخ بهاء الدين حجتى بروجردى]])، به مباحث كتاب افزوده است. | ||
يكى از شيوه‌هاى تحقيقى [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] (ره) اين بوده است كه مباحث علمى را ريشه‌يابى و تطور هر مسئله را در طى قرن‌ها بررسى مى‌كرده‌اند؛ به‌عنوان مثال دليل انسداد را بر مسلك متأخرين، از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] مخصوصاً شيخ و محقق خراسانى و نيز به مسلك بزرگانى كه قبل از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] متعرض اين دليل شده بيان نموده‌اند و در نهايت حجيت خبر واحد را اثبات كرده‌اند، نه حجيت مطلق ظن را. | يكى از شيوه‌هاى تحقيقى [[بروجردی، حسین|آیت‌الله بروجردى]] (ره) اين بوده است كه مباحث علمى را ريشه‌يابى و تطور هر مسئله را در طى قرن‌ها بررسى مى‌كرده‌اند؛ به‌عنوان مثال دليل انسداد را بر مسلك متأخرين، از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] مخصوصاً شيخ و محقق خراسانى و نيز به مسلك بزرگانى كه قبل از [[محقق خوانساری، حسین بن محمد|محقق خوانسارى]] متعرض اين دليل شده بيان نموده‌اند و در نهايت حجيت خبر واحد را اثبات كرده‌اند، نه حجيت مطلق ظن را. | ||