۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ملکوتی، مسلم: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - '/ نوع اثر: کتاب / نقش: زير نظر' به '') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)') |
||
| خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
او با فراگرفتن قرآن در زادگاه خود، به سراب آمد و در آنجا به فراگيرى كتاب‌هاى متداول ادبى حوزه علميه، همانند جامع المقدمات، سيوطى، مغنى، مطول، منطق و اصول فقه پرداخت و در هفده سالگى براى ادامه تحصيل، به تبريز رفت. در حوزه علميه تبريز، به مدت چهار سال اقامت داشت و از محضر استادان گران‌مايه آن ديار همچون سيد مهدى انگجى، ميرزا فتاح شهيدى و ميرزا محمود دوزدوزانى، بهره برد و كتاب‌هاى شرح لمعه، رسائل، مكاسب و [[كفاية الأصول]] را به پايان رساند. ايشان در طى اين سال‌ها، كتاب‌هايى را كه پيش‌تر فراگرفته بودند، به طلابى كه تازه وارد حوزه شده بودند، تدريس مى‌كردند. | او با فراگرفتن قرآن در زادگاه خود، به سراب آمد و در آنجا به فراگيرى كتاب‌هاى متداول ادبى حوزه علميه، همانند جامع المقدمات، سيوطى، مغنى، مطول، منطق و اصول فقه پرداخت و در هفده سالگى براى ادامه تحصيل، به تبريز رفت. در حوزه علميه تبريز، به مدت چهار سال اقامت داشت و از محضر استادان گران‌مايه آن ديار همچون سيد مهدى انگجى، ميرزا فتاح شهيدى و ميرزا محمود دوزدوزانى، بهره برد و كتاب‌هاى شرح لمعه، رسائل، مكاسب و [[كفاية الأصول]] را به پايان رساند. ايشان در طى اين سال‌ها، كتاب‌هايى را كه پيش‌تر فراگرفته بودند، به طلابى كه تازه وارد حوزه شده بودند، تدريس مى‌كردند. | ||
با اتمام دوره سطح، در سال 1321 به‌منظور ادامه تحصيل و بهره‌گيرى از محضر عالمان و دانشمندان قم، بدانجا روانه شد. از نخستين روزهاى سكونت در شهر قم، به جد و جهد، در درس بزرگان حوزه علميه حاضر شد و در علوم معقول و منقول، از محضر بزرگانى چون [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره برد، سپس به حوزه علميه مشهد عزيمت كرد و ضمن انس با آستان ملكوتى على بن موسى الرضا (ع) از درس بزرگان آن ديار، همچون ميرزا مهدى اصفهانى استفاده نمود. | با اتمام دوره سطح، در سال 1321 به‌منظور ادامه تحصيل و بهره‌گيرى از محضر عالمان و دانشمندان قم، بدانجا روانه شد. از نخستين روزهاى سكونت در شهر قم، به جد و جهد، در درس بزرگان حوزه علميه حاضر شد و در علوم معقول و منقول، از محضر بزرگانى چون [[امام خمينى(ره)|امام خمينى]](ره) و [[طباطبایی، محمدحسین|علامه طباطبايى]] بهره برد، سپس به حوزه علميه مشهد عزيمت كرد و ضمن انس با آستان ملكوتى على بن موسى الرضا(ع)از درس بزرگان آن ديار، همچون ميرزا مهدى اصفهانى استفاده نمود. | ||
شوق فراگيرى علوم دينى، وى را در سال 1334 به سمت نجف اشرف كشاند. انوار علوى چنان بر سر ايشان سايه افكند كه توانست در آن ديار، به درس بزرگانى چون آيت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، آيت‌الله [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] راه يابد و كسب فيض نمايد. همچنين در اين مدت از تربيت شاگردان ممتاز در فقه، اصول، فلسفه، كلام، رياضى و... غافل نماند. | شوق فراگيرى علوم دينى، وى را در سال 1334 به سمت نجف اشرف كشاند. انوار علوى چنان بر سر ايشان سايه افكند كه توانست در آن ديار، به درس بزرگانى چون آيت‌الله [[خویی، ابوالقاسم|سيد ابوالقاسم خويى]]، آيت‌الله [[حکیم، محسن|سيد محسن حكيم]] راه يابد و كسب فيض نمايد. همچنين در اين مدت از تربيت شاگردان ممتاز در فقه، اصول، فلسفه، كلام، رياضى و... غافل نماند. | ||