۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
ديوان الشريف الرضي: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' ' به ' '
جز (جایگزینی متن - 'شريف رضى' به 'شريف رضى ') |
جز (جایگزینی متن - ' ' به ' ') |
||
| خط ۴۱: | خط ۴۱: | ||
«ديوان الشريف الرضى»، اثر ابوالحسن، محمد بن طاهر، معروف به [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] | «ديوان الشريف الرضى»، اثر ابوالحسن، محمد بن طاهر، معروف به [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] و شرح و توضيح يوسف شكرى فرحَات، به زبان عربى است و محتواى آن اشعار [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] است. | ||
== ساختار == | == ساختار == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۳: | ||
مدايح وى بيشتر در مورد خلفا، ملوك، وزراء و... است كه وى با آنها در ارتباط بوده است. مدح او پيرامون شجاعت، كرم، عدل و درستى رأى و درست‌كردارى خلفا و وزراء و ملوك است. برخى از اين اشعار به مبالغه و زياده‌گويى در مورد اين افراد كشيده شده است. | مدايح وى بيشتر در مورد خلفا، ملوك، وزراء و... است كه وى با آنها در ارتباط بوده است. مدح او پيرامون شجاعت، كرم، عدل و درستى رأى و درست‌كردارى خلفا و وزراء و ملوك است. برخى از اين اشعار به مبالغه و زياده‌گويى در مورد اين افراد كشيده شده است. | ||
از جمله كسانى كه وى، به مدح وستايش آنها پرداخته، عبارتند از شرف الدوله بويهى، صاحب اسماعيل بن عباد و برادر وى فخر الدوله، ابوالحسين دايى شاعر، [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابوالفتح عثمان بن جنى]] | از جمله كسانى كه وى، به مدح وستايش آنها پرداخته، عبارتند از شرف الدوله بويهى، صاحب اسماعيل بن عباد و برادر وى فخر الدوله، ابوالحسين دايى شاعر، [[ابن جنی، عثمان بن جنی|ابوالفتح عثمان بن جنى]] نحوى، خليفه عباسى الطائع لله، بهاء الدوله و... | ||
برخى از اشعار وى، رثاء و سوگوارى پيرامون اهل بيت(ع)، دوستان و اقوام و خويشانى است كه فوت كرده‌اند يا بين آنها به‌گونه‌اى جدايى افتاده است. اين اشعار، سوزناك‌ترين مراثى به شمار مى‌رود و بارزترين آنها اشعارى است كه در مورد اهل بيت و امام حسين(ع) سروده شده است. شاعر، در مراثى خويش براى امام حسين(ع) روش جديدى را در پيش گرفته است، چون به اهل بيت افتخار نموده و از قبور آنها ياد كرده و تشويق به زيارت آنها نموده است. | برخى از اشعار وى، رثاء و سوگوارى پيرامون اهل بيت(ع)، دوستان و اقوام و خويشانى است كه فوت كرده‌اند يا بين آنها به‌گونه‌اى جدايى افتاده است. اين اشعار، سوزناك‌ترين مراثى به شمار مى‌رود و بارزترين آنها اشعارى است كه در مورد اهل بيت و امام حسين(ع) سروده شده است. شاعر، در مراثى خويش براى امام حسين(ع) روش جديدى را در پيش گرفته است، چون به اهل بيت افتخار نموده و از قبور آنها ياد كرده و تشويق به زيارت آنها نموده است. | ||
از جمله كسانى كه مرحوم [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] | از جمله كسانى كه مرحوم [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] در رثاى آنها شعر سروده است، عبارتند از عمر بن عبدالعزيز خليفه اموى، شرف الدوله بويهى، ابوالقاسم صاحب بن عباد، الطائع لله، تقيه بنت سيف الدوله حمدانى، بهاء الدوله بويهى و... | ||
مرثيه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] | مرثيه [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] بيشتر بيان‌گر مناقب و فضايل مرثى است تا گريستن و ناليدن بر فقدان وى، چنان‌كه حاكى از گذرا بودن عمر آدمى و رفتنى بودن وى و بى‌فايده بودن گريه است. | ||
فخر، از جمله ميادينى است كه شاعر در آن خوش درخشيده است و به خويش و آباء خويش افتخار نموده است. اشعار حماسى و انقلابى وى در افتخار به قهرمانان، در سراسر ديوان وى مى‌درخشد. | فخر، از جمله ميادينى است كه شاعر در آن خوش درخشيده است و به خويش و آباء خويش افتخار نموده است. اشعار حماسى و انقلابى وى در افتخار به قهرمانان، در سراسر ديوان وى مى‌درخشد. | ||
اشعار [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] | اشعار [[شریف الرضی، محمد بن حسین|شريف رضى]] در نسيب، در نهايت رقت و لطافت و نمايان‌گر اخلاقى عالى و حاكى از دلى است كه وجد، آن را جلا داده و درد، آن را مهذب نموده است. مجموعه قصايد عاشقانه وى، حجازيات ناميده مى‌شود كه حدود چهل‌تاست و بسيار زيبا و دل‌نشين است. | ||
شارح، در مقدمه خود، شرح مختصرى از زندگى مؤلف را نقل مى‌كند و سپس در مورد اشعار و ديوان او مطالب باارزشى را بيان مى‌كند. در اين مقدمه، از نسخه‌هاى خطى كتاب در ايران، سوريه، عراق، مغرب، مصر و هند نام برده مى‌شود. | شارح، در مقدمه خود، شرح مختصرى از زندگى مؤلف را نقل مى‌كند و سپس در مورد اشعار و ديوان او مطالب باارزشى را بيان مى‌كند. در اين مقدمه، از نسخه‌هاى خطى كتاب در ايران، سوريه، عراق، مغرب، مصر و هند نام برده مى‌شود. | ||