۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جامع الأنوار في مناقب الأخيار: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)'
جز (جایگزینی متن - 'حضرت على(ع)' به 'حضرت على(ع) ') |
جز (جایگزینی متن - ' (ع) ' به '(ع)') |
||
| خط ۵۰: | خط ۵۰: | ||
نويسنده با توجه به ترتيب زمانى هر يك از شخصيت‌هايى كه در (بين النهرين) مى‌زيسته‌اند، زندگى‌نامه آنها را نوشته است. به همين جهت، در اول كتاب خود پيامبرانى را همچون حضرت يوشع(ع)، ذوالكفل(ع) و تعدادى از ائمه (ع) را معرفى مى‌نمايد تا اين‌كه به ذكر مشاهير زمان خود مى‌رسد. | نويسنده با توجه به ترتيب زمانى هر يك از شخصيت‌هايى كه در (بين النهرين) مى‌زيسته‌اند، زندگى‌نامه آنها را نوشته است. به همين جهت، در اول كتاب خود پيامبرانى را همچون حضرت يوشع(ع)، ذوالكفل(ع) و تعدادى از ائمه(ع)را معرفى مى‌نمايد تا اين‌كه به ذكر مشاهير زمان خود مى‌رسد. | ||
نسخه اصلى كتاب با نام (جامع الأنوار فى مناقب الأخيار) مى‌باشد كه به شكل يك رساله مختصر و به زبان تركى توسط مرتضى البغدادى مشهور به: نظمى‌زاده (م 1134) به رشته تحرير درآمده است و هنگامى كه والى بغداد (ابراهيم پاشا الثانى) آن را مطالعه نموده، مورد پسند وى قرار گرفته و از نظمى‌زاده درخواست نموده كه اين كتاب را به صورت كاملترى بنويسد. بعد از وى، (احمد بن حامد فخرى زاده الموصلى م 1185) اين كتاب را به زبان عربى ترجمه و اضافاتى نيز بدان افزوده است. سپس عيسى صفاء الدين البنديجى القادرى مطالب فراوانى را به كتاب اضافه نموده و به تهذيب و ترتيب مطالب آن پرداخته است. وى در برخى موارد، نظر مؤلف را در مورد يك شخصيت تاريخى رد نموده و با استفاده از منابع تاريخى، آن را در بوته نقد نيز قرار مى‌دهد. | نسخه اصلى كتاب با نام (جامع الأنوار فى مناقب الأخيار) مى‌باشد كه به شكل يك رساله مختصر و به زبان تركى توسط مرتضى البغدادى مشهور به: نظمى‌زاده (م 1134) به رشته تحرير درآمده است و هنگامى كه والى بغداد (ابراهيم پاشا الثانى) آن را مطالعه نموده، مورد پسند وى قرار گرفته و از نظمى‌زاده درخواست نموده كه اين كتاب را به صورت كاملترى بنويسد. بعد از وى، (احمد بن حامد فخرى زاده الموصلى م 1185) اين كتاب را به زبان عربى ترجمه و اضافاتى نيز بدان افزوده است. سپس عيسى صفاء الدين البنديجى القادرى مطالب فراوانى را به كتاب اضافه نموده و به تهذيب و ترتيب مطالب آن پرداخته است. وى در برخى موارد، نظر مؤلف را در مورد يك شخصيت تاريخى رد نموده و با استفاده از منابع تاريخى، آن را در بوته نقد نيز قرار مى‌دهد. | ||
| خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
[[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] اولين فردى است كه بعد از انبياى الهى مدفون در عراق، نام ايشان در اين كتاب آمده و نويسنده مقدارى از كرامات الهى، القاب، نحوه عبادت، شجاعت، فصاحت و بلاغت، ويژگى‌هاى اخلاقى و كمالات انسانى فراوان ايشان را ذكر نموده است. نويسنده در مورد زهد آن حضرت، به اين نكته اشاره مى‌كند كه غذاى غالب ايشان نان جو بوده است و هنگامى كه خشك مى‌گرديد، آن را در ظرفى قرار داده و آب بر روى آن مى‌ريخت تا نرم شود. در يكى از روزها و هنگامى كه موجودى بيت المال را بين مردم تقسيم نمود، فرمود: اى دينارهاى زرد و اى درهم‌هاى سفيد، كس ديگرى را فريب دهيد چرا كه شما باعث نمى‌شويد كه من از جاده حق منحرف شوم وسپس دستور داد تا بيت المال را آب بپاشند و در آن محل دو ركعت نماز گذارد تا اين‌كه اين محل- در روز قيامت به بندگى ايشان در نزد خداوند متعال شهادت دهد. | [[علی بن ابیطالب(ع)، امام اول|حضرت على(ع)]] اولين فردى است كه بعد از انبياى الهى مدفون در عراق، نام ايشان در اين كتاب آمده و نويسنده مقدارى از كرامات الهى، القاب، نحوه عبادت، شجاعت، فصاحت و بلاغت، ويژگى‌هاى اخلاقى و كمالات انسانى فراوان ايشان را ذكر نموده است. نويسنده در مورد زهد آن حضرت، به اين نكته اشاره مى‌كند كه غذاى غالب ايشان نان جو بوده است و هنگامى كه خشك مى‌گرديد، آن را در ظرفى قرار داده و آب بر روى آن مى‌ريخت تا نرم شود. در يكى از روزها و هنگامى كه موجودى بيت المال را بين مردم تقسيم نمود، فرمود: اى دينارهاى زرد و اى درهم‌هاى سفيد، كس ديگرى را فريب دهيد چرا كه شما باعث نمى‌شويد كه من از جاده حق منحرف شوم وسپس دستور داد تا بيت المال را آب بپاشند و در آن محل دو ركعت نماز گذارد تا اين‌كه اين محل- در روز قيامت به بندگى ايشان در نزد خداوند متعال شهادت دهد. | ||
نويسنده در قسمتى از كتاب، مقدارى از زندگى‌نامه سيدالشهدا (ع) و خصوصا واقعه جانكاه كربلا و اسباب و علل آن را بازگو نموده و بر عاملين اين جنايت بزرگ، لعنت فرستاده و به اين نكته اشاره مى‌كند كه: بعد از شهادت ايشان، باران خون از آسمان باريدن گرفت و ظرف و ظروف مردم از خون لبريز گرديد و هيچ سنگى از جايش حركت داده نشد، مگر اين‌كه در زير او خونى غليظ مشاهده شد. در اين روز گياه (وِرس) به خاكستر تبديل شد و رنگ آسمان تيره گشت، به گونه‌اى كه ستاره‌ها نيز رؤيت شدند.... | نويسنده در قسمتى از كتاب، مقدارى از زندگى‌نامه سيدالشهدا(ع)و خصوصا واقعه جانكاه كربلا و اسباب و علل آن را بازگو نموده و بر عاملين اين جنايت بزرگ، لعنت فرستاده و به اين نكته اشاره مى‌كند كه: بعد از شهادت ايشان، باران خون از آسمان باريدن گرفت و ظرف و ظروف مردم از خون لبريز گرديد و هيچ سنگى از جايش حركت داده نشد، مگر اين‌كه در زير او خونى غليظ مشاهده شد. در اين روز گياه (وِرس) به خاكستر تبديل شد و رنگ آسمان تيره گشت، به گونه‌اى كه ستاره‌ها نيز رؤيت شدند.... | ||
سلمان فارسى، شخصيت ديگرى است كه نويسنده به نحوه اسلام آوردن و رنج و محنت‌هاى فراوانى كه ايشان براى ديدن پيامبر(ص) و ايمان آوردن به ايشان متحمل شده، اشاره كرده است. | سلمان فارسى، شخصيت ديگرى است كه نويسنده به نحوه اسلام آوردن و رنج و محنت‌هاى فراوانى كه ايشان براى ديدن پيامبر(ص) و ايمان آوردن به ايشان متحمل شده، اشاره كرده است. | ||