۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' <ref>' به '<ref>') |
جز (جایگزینی متن - 'ابن عباس' به 'ابن عباس ') |
||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
محقق كتاب با اين عبارت و شرح و توضيح نسخ، مقدمه ارزشمندى را تنظيم كرده است. تعريف نسخ، مفهوم و تاريخ نسخ، شرح حال مؤلف و اساتيد و آثار او، توضيح نسخهها و شيوه مؤلف در نگارش كتاب، از جمله مطالب مقدمه سامى عطا حسن را تشكيل مىدهد. در بخش تاريخچه نسخ، آثار تأليفشده در موضوع نسخ، به ترتيب قرن ذكر شده است. | محقق كتاب با اين عبارت و شرح و توضيح نسخ، مقدمه ارزشمندى را تنظيم كرده است. تعريف نسخ، مفهوم و تاريخ نسخ، شرح حال مؤلف و اساتيد و آثار او، توضيح نسخهها و شيوه مؤلف در نگارش كتاب، از جمله مطالب مقدمه سامى عطا حسن را تشكيل مىدهد. در بخش تاريخچه نسخ، آثار تأليفشده در موضوع نسخ، به ترتيب قرن ذكر شده است. | ||
نويسنده، كتاب را با مقدمه مختصرى آغاز كرده است، سپس عباراتى منسوب به على(ع)، ابن عباس و حذيفة بن اليمان كه دلالت بر وجوب معرفت ناسخ و منسوخ دارد، ذكر مىكند. محقق كتاب، در مقدمهاش خلاصه ابواب كتاب را شرح داده كه به ترتيب ابواب ارائه مىشود: | نويسنده، كتاب را با مقدمه مختصرى آغاز كرده است، سپس عباراتى منسوب به على(ع)، [[ابنعباس، عبدالله بن عباس|ابن عباس]] و حذيفة بن اليمان كه دلالت بر وجوب معرفت ناسخ و منسوخ دارد، ذكر مىكند. محقق كتاب، در مقدمهاش خلاصه ابواب كتاب را شرح داده كه به ترتيب ابواب ارائه مىشود: | ||
#نويسنده، در باب اول كتاب معناى نسخ در لغت و شرع را توضيح مىدهد، سپس اقسام ناسخ و منسوخ در قرآن و آنچه كه جايز است ناسخ يا منسوخ باشد را با ذكر مثال توضيح مىدهد. اقسام نسخ در پنج مورد ذكر شده است: نسخ قرآن به قرآن، اولين موردى است كه به اجماع ثابت شده است. نسخ سنت به قرآن يا قرآن به سنت متواتره از موارد اختلافى بين علماء است. مورد چهارم، نسخ سنت به سنت است كه مورد اتفاق علماء است. نسخ قرآن به اجماع يا اجماع به اجماع را نيز اكثر علماء منع كردهاند<ref>متن كتاب، ص 109 - 114</ref> | #نويسنده، در باب اول كتاب معناى نسخ در لغت و شرع را توضيح مىدهد، سپس اقسام ناسخ و منسوخ در قرآن و آنچه كه جايز است ناسخ يا منسوخ باشد را با ذكر مثال توضيح مىدهد. اقسام نسخ در پنج مورد ذكر شده است: نسخ قرآن به قرآن، اولين موردى است كه به اجماع ثابت شده است. نسخ سنت به قرآن يا قرآن به سنت متواتره از موارد اختلافى بين علماء است. مورد چهارم، نسخ سنت به سنت است كه مورد اتفاق علماء است. نسخ قرآن به اجماع يا اجماع به اجماع را نيز اكثر علماء منع كردهاند<ref>متن كتاب، ص 109 - 114</ref> |
ویرایش