بزرگداشت اولیای خدا: تفاوت میان نسخه‌ها

شناخت اولياى خدا و دوست داشتن آن‌ها آثار تربيتى فراوانى دارد و جهت ايجاد ارتباط نزديك‌تر و پيوند محكم‌تر با بندگان صالح خدا، پيش از هر چيز بايد محبت آنها در دل انسان جاى گيرد؛ به‌گونه‌اى كه با محبت آنها زندگى كند و با محبت آنها بميرد و از آنجا كه محبت يك امر قلبى و باطنى است و هيچ‌گونه نشانى در ظاهر ندارد، براى اظهار و اعلام آن مى‌بايد از راه‌هاى خاصى كه ميان عقلا مرسوم است وارد شد؛ مگر اينكه موردى از سوى شرع مقدس ممنوع شده باشد. كارهايى از قبيل تبرّك‌جويى و توسل و استشفاع و استمداد و زيارت قبور و يادآورى اولياى خدا، همه نمودهايى از محبت و علاقه قلبى به آنهاست ...<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/11 ر.ك: همان، ص11]</ref>

در عنوان هشتم، به بحث پيرامون استمداد از اولياى خدا پرداخته شده است. يكى از چيزهايى كه در اجابت دعا بسيار مؤثر است اين است كه انسان از انبيا و اوليا و كسانى كه پيش خداوند وجاهت و عرضه‌اى دارند، بخواهد كه درباره او دعا كنند و قضاى حوائج او را از خدا بخواهند در چنين صورتى احتمال اينكه دعا به هدف اجابت برسد، بيشتر است ...<ref>[http://www.noorlib.ir/view/fa/book/bookview/text/5576/1/115 همان، ص115]</ref>

== وضعيت كتاب ==