۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
مقصود الطالب في تقرير مطالب المنطق و الحاشية: تفاوت میان نسخه‌ها
مقصود الطالب في تقرير مطالب المنطق و الحاشية (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۱ مهٔ ۲۰۱۷، ساعت ۱۶:۳۴
، ۲۱ مهٔ ۲۰۱۷جایگزینی متن - ' ؛' به '؛'
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
جز (جایگزینی متن - ' ؛' به '؛') |
||
| خط ۴۹: | خط ۴۹: | ||
از جمله ویژگی‌های این شرح آن است که بنای کار شارح، بر خلاصه‌گویی و دوری از اطناب بی‌مورد بوده و مطالب را به‌صورت خلاصه شرح داده است. | از جمله ویژگی‌های این شرح آن است که بنای کار شارح، بر خلاصه‌گویی و دوری از اطناب بی‌مورد بوده و مطالب را به‌صورت خلاصه شرح داده است. | ||
دیگر ویژگی این شرح آن است که شارح در تألیف آن، از منابع معتبر فراوانی استفاده کرده است که از جمله آن‌ها عبارتند از: «الشمسية» کاتبی (متوفی 675ق)؛ «المطالع» قاضی سراج‌الدین؛ «الإشارات» ابن سینا و شرح آن توسط محقق طوسی؛ «منطق المشرقيين»، «القصيدة المزدوجة»، «عيون الحكمة» و «رسالة في اللغة» ابن سینا؛ «منطق تجرید» محقق طوسی؛ «درة التاج» قطب شیرازی فوقانی؛ «حكمة الإشراق» سهروردی؛ «معيار العلم» و «مقاصد الفلاسفة» غزالی؛ «منظومه سبزواری»؛ «حواشي الدواني علی التهذيب»؛ «حواشي الفيض علی الحاشية»؛ «مفتاح العلوم» سکاکی؛ «العدة» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] ؛ «دائرةالمعارف» وجدی و...<ref>ر.ک: همان، 5-4</ref> | دیگر ویژگی این شرح آن است که شارح در تألیف آن، از منابع معتبر فراوانی استفاده کرده است که از جمله آن‌ها عبارتند از: «الشمسية» کاتبی (متوفی 675ق)؛ «المطالع» قاضی سراج‌الدین؛ «الإشارات» ابن سینا و شرح آن توسط محقق طوسی؛ «منطق المشرقيين»، «القصيدة المزدوجة»، «عيون الحكمة» و «رسالة في اللغة» ابن سینا؛ «منطق تجرید» محقق طوسی؛ «درة التاج» قطب شیرازی فوقانی؛ «حكمة الإشراق» سهروردی؛ «معيار العلم» و «مقاصد الفلاسفة» غزالی؛ «منظومه سبزواری»؛ «حواشي الدواني علی التهذيب»؛ «حواشي الفيض علی الحاشية»؛ «مفتاح العلوم» سکاکی؛ «العدة» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]]؛ «دائرةالمعارف» وجدی و...<ref>ر.ک: همان، 5-4</ref> | ||
دو مقدمه از مؤلف در ابتدای کتاب آمده که در آن، علاوه بر بیان انگیزه تدوین شرح، به منابع مورد استفاده شارح اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص12-6</ref> | دو مقدمه از مؤلف در ابتدای کتاب آمده که در آن، علاوه بر بیان انگیزه تدوین شرح، به منابع مورد استفاده شارح اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص12-6</ref> | ||