۴۲۵٬۲۲۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'شیخ طوسی' به 'شیخ طوسی ') |
جز (جایگزینی متن - '</ref>.' به '</ref>') |
||
خط ۴۵: | خط ۴۵: | ||
'''مقصود الطالب في تقرير مطالب المنطق و الحاشية'''، تألیف [[گرامی، محمدعلی|آیتالله محمدعلی گرامی]]، شرحی بر «الحاشية علی التهذيب» تألیف ملاعبدالله است که آن نیز حاشیهای بر کتاب «تهذيب المنطق و الكلام» تألیف تفتازانی است. | '''مقصود الطالب في تقرير مطالب المنطق و الحاشية'''، تألیف [[گرامی، محمدعلی|آیتالله محمدعلی گرامی]]، شرحی بر «الحاشية علی التهذيب» تألیف ملاعبدالله است که آن نیز حاشیهای بر کتاب «تهذيب المنطق و الكلام» تألیف تفتازانی است. | ||
شارح، در مقدمه به این نکته اشاره نموده که قبل از ده سال پیش، موفق شدم تعلیقهای بر حواشی ملاعبدالله بنگارم و مراد وی و چکیده کلمات منطقیها را همراه با نقد برخی از آرای آنان تبیین نمایم و پارهای از خطاهای متأخرین و معاصرین را تصحیح کنم؛ این کتاب موسوم به «مقصود الطالب»، همان تعلیقه است...<ref>ر.ک: مقدمه، ص6</ref> | شارح، در مقدمه به این نکته اشاره نموده که قبل از ده سال پیش، موفق شدم تعلیقهای بر حواشی ملاعبدالله بنگارم و مراد وی و چکیده کلمات منطقیها را همراه با نقد برخی از آرای آنان تبیین نمایم و پارهای از خطاهای متأخرین و معاصرین را تصحیح کنم؛ این کتاب موسوم به «مقصود الطالب»، همان تعلیقه است...<ref>ر.ک: مقدمه، ص6</ref> | ||
از جمله ویژگیهای این شرح آن است که بنای کار شارح، بر خلاصهگویی و دوری از اطناب بیمورد بوده و مطالب را بهصورت خلاصه شرح داده است. | از جمله ویژگیهای این شرح آن است که بنای کار شارح، بر خلاصهگویی و دوری از اطناب بیمورد بوده و مطالب را بهصورت خلاصه شرح داده است. | ||
دیگر ویژگی این شرح آن است که شارح در تألیف آن، از منابع معتبر فراوانی استفاده کرده است که از جمله آنها عبارتند از: «الشمسية» کاتبی (متوفی 675ق)؛ «المطالع» قاضی سراجالدین؛ «الإشارات» ابن سینا و شرح آن توسط محقق طوسی؛ «منطق المشرقيين»، «القصيدة المزدوجة»، «عيون الحكمة» و «رسالة في اللغة» ابن سینا؛ «منطق تجرید» محقق طوسی؛ «درة التاج» قطب شیرازی فوقانی؛ «حكمة الإشراق» سهروردی؛ «معيار العلم» و «مقاصد الفلاسفة» غزالی؛ «منظومه سبزواری»؛ «حواشي الدواني علی التهذيب»؛ «حواشي الفيض علی الحاشية»؛ «مفتاح العلوم» سکاکی؛ «العدة» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] ؛ «دائرةالمعارف» وجدی و...<ref>ر.ک: همان، 5-4</ref> | دیگر ویژگی این شرح آن است که شارح در تألیف آن، از منابع معتبر فراوانی استفاده کرده است که از جمله آنها عبارتند از: «الشمسية» کاتبی (متوفی 675ق)؛ «المطالع» قاضی سراجالدین؛ «الإشارات» ابن سینا و شرح آن توسط محقق طوسی؛ «منطق المشرقيين»، «القصيدة المزدوجة»، «عيون الحكمة» و «رسالة في اللغة» ابن سینا؛ «منطق تجرید» محقق طوسی؛ «درة التاج» قطب شیرازی فوقانی؛ «حكمة الإشراق» سهروردی؛ «معيار العلم» و «مقاصد الفلاسفة» غزالی؛ «منظومه سبزواری»؛ «حواشي الدواني علی التهذيب»؛ «حواشي الفيض علی الحاشية»؛ «مفتاح العلوم» سکاکی؛ «العدة» [[طوسی، محمد بن حسن|شیخ طوسی]] ؛ «دائرةالمعارف» وجدی و...<ref>ر.ک: همان، 5-4</ref> | ||
دو مقدمه از مؤلف در ابتدای کتاب آمده که در آن، علاوه بر بیان انگیزه تدوین شرح، به منابع مورد استفاده شارح اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص12-6</ref> | دو مقدمه از مؤلف در ابتدای کتاب آمده که در آن، علاوه بر بیان انگیزه تدوین شرح، به منابع مورد استفاده شارح اشاره شده است<ref>ر.ک: همان، ص12-6</ref> | ||
روش کار شارح بدین صورت است که متن «الحاشية» را در بالای صحفه آورده و سپس با انتخاب قسمتی از متن و اشاره به آن با عبارت «قوله... الخ»، به شرح آن پرداخته است. عبارت متن و حاشیه بهوسیله خطی تیره از یکدیگر جدا شده است. | روش کار شارح بدین صورت است که متن «الحاشية» را در بالای صحفه آورده و سپس با انتخاب قسمتی از متن و اشاره به آن با عبارت «قوله... الخ»، به شرح آن پرداخته است. عبارت متن و حاشیه بهوسیله خطی تیره از یکدیگر جدا شده است. |
ویرایش